Basia - poruszające świadectwo nawrócenia

Chwała Panu!

Gonia witaj, niech Ci Pan dalej blogoslawi:) Dziekuje za Twoje dzielenie, moze warto sie nie zamykac po jednym trudnym dswiadczeniu. Jest wielu tych, ktorzy szukaja światla w innych i nie boja sie przyjmowac swego, ktorym jest obecnosc Zmartwychwstalego - radosci i poglebienia tesknoty za TYm ktory przychodzi w codziennosci, z modlitwa Kris

Nie umniejszając nikomu ale gdzie są świadectwa osób, które od lat/zawsze/prawie całe życie żyją w miłości z Bogiem ? Których ludzi w Kościele jest więcej, tych którzy się nawrócili czy tych którzy od początku swojego życia stanowią jego część ? Fajnie jest posłuchać tych świadectw bo widać, że Bóg działa jak chce. Ale co mają powiedzieć ludzie którym się nie wiedzie, jest ciężko, a czynią miłość każdego dnia. Im też trzeba przypomnieć- Łk 15:31 "Lecz on mu odpowiedział: Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy." ...myślę,że nie każdy ma smiałosc działac na forum,i pokazywac się w świetle reflektórów, czy przy ołtarzu. Forma ewangelizacj może być działanie na zewnatrz.Czasem postawa, system wartości i pewne poglądy którym sie jest wiernym jako osoba wierząca.Bóg stworzył kazdego człowieka, jednak mimo działania w e wspólnocie poza rodzinnej, czy też w Rodzinie każdy ma inna drogę."Duch św.Wieje kędy chce" i czasem my wierzący na chwile mamy wątpliwości i upadamy z nadzieją że wstaniemy.I w tym chyba tkwi sekret i doskonalosc Wiary w Boga w Trójcy Jedynego....tak przypuszczam. T.W.

Dzięki!

Próbowałam kiedyś opowiedzieć, jak mi jest dobrze w życiu, jak silnie odczuwam błogosławieństwo Boże nade mną i ogrom Jego opieki. Odkąd pamiętam, zawsze trwałam przy Panu Bogu; jasne że są upadki i odejścia (na szczęście niedalekie i krótkotrwałe), zawsze staram się wracać i powstawać. Nie wiem, czy trafiłam na nieodpowiednio nastawione osoby, czy też nieumiejętnie dobierałam słowa (bo ciężko jest opowiedzieć zwykłymi, prostymi słowami tak wielką miłość Boga), ale usłyszałam: "cóż za pycha". Ludzie oczekują cudów, chcą widzieć spektakularne nawrócenia, chcą przeżywać swoje Damaszki a nie widzą działania Bożej Opatrzności w zwykłym, codziennym życiu, to dla nich zbyt "szare", zbyt "normalne".

Nie umniejszając nikomu ale gdzie są świadectwa osób, które od lat/zawsze/prawie całe życie żyją w miłości z Bogiem ? Których ludzi w Kościele jest więcej, tych którzy się nawrócili czy tych którzy od początku swojego życia stanowią jego część ? Fajnie jest posłuchać tych świadectw bo widać, że Bóg działa jak chce. Ale co mają powiedzieć ludzie którym się nie wiedzie, jest ciężko, a czynią miłość każdego dnia. Im też trzeba przypomnieć- Łk 15:31 "Lecz on mu odpowiedział: Moje dziecko, ty zawsze jesteś przy mnie i wszystko moje do ciebie należy."