Do nieba na gapę

Niby jeden film, a dwie rzeczywistości, zupełnie tak jak w życiu. Ciekawe czy zamierzone.

ale to proste a zarazem takie to trudne

Gdzie ta nasz wiara?, czasami tak malo potrzeba, a jednak bywa ze jestesmy, jak "martwi".

Mocno wierzymy, że jedna zdrowaśka gładzi wszystkie grzechy świata, więc hulaj dusza, piekło jest dla innych. Pobożnością rekompensujemy niewierność Ewangelii. Łatwiej odmówić Różaniec niż uczciwie zachować się w różnych sytuacjach, powstrzymać się od oszustwa, cwaniactwa, kłamstwa, szczególnie wobec anonimowego urzędu czy firmy, pracodawcy, nauczyciela, komisji lekarskiej, wobec własnego państwa. Bo przecież trzeba sobie jakoś radzić, wszyscy tak robią, takie jest życie. ewangelia jest nieżyciowa. Kto poważnie traktuje słowa "niech mowa wasza będzie tak - tak..." albo "kto jest wierny w sprawach drobnych..."? Wybieramy to, co łatwiejsze, oszukujemy się sami, usypiamy pobożnością sumienie. Miłość ojczyzny wyraża się w uniesieniach doznawanych najczęściej na kanapie przed telewizorem. Kto nie chce podzielić się z ojczyzną częścią majątku, ten nie będzie ryzykować życiem w jej obronie. Kto nas zmobilizuje, byśmy choć część energi zużywanej na pobożność skierowali na wierność?

Pawlukiewicz ZAWSZE podnosi na Duchu :)