Jak rozmawiać z osobami chorymi?

Trzeba wsłuchiwać się w "głos" Boga i czynić to za każdym razem z jak największym skupieniem. Tylko Bóg może człowieka podnieść na duchu i ukazać mu prawdę o nim samym oraz drogę, na której osiągnie stan bycia skarbem Boga. Jestem przekonany, że w "oczach" Boga zarówno Ty jak i inni, o których pomyślałeś są Wielcy i Bóg Was wszystkich kocha z miłością tak ogromną, że nie sposób jej opisać żadnymi słowami. Ksiądz Jan jest wspaniały, ale podobnie jak wielu ludzi ma prawo czasem błądzić, bo przecież wszyscy jesteśmy w jakimś stopniu niedoskonali. Trzeba dostrzec też to, iż jest on chorym, a takim winno się wybaczać potknięcia. Co do choroby glejak faktycznie jest nowotworem, którego alternatywne terapie się nie bardzo imają. To coś podobnego z czym wiele lat temu sam się zmagałem, a właściwie mnie to zupełnie rozwałkowało. Gdyby nie Jezus, a może również i moja wiara to byłbym od dawna w innym wymiarze. Bóg uzdrawia, leczy, uwalnia, napełnia nadzieją, radością, zmienia nasze życie zarówno w wymiarze materialnym, jak również duchowym, psychicznym oraz innych, których ja jeszcze nie pojąłem, ale już wiem, że takie też istnieją (kiedyś nie miałem o nich nawet pojęcia). Trzeba Bogu zaufać i dać Mu czas. Niestety każdy z nas ma swoją drogę życia, na której pewne zdarzenia są już zapisane, a inne pojawiają się dopiero w jakimś momencie naszego życia. Dlatego musimy czasami pełni goryczy, której również nie sposób opisać słowami; akceptować linie życia innych ludzi. Jest to bardzo bolesne szczególnie dla bliskich jak i samych tych ludzi. Pewna kobieta po latach żałoby po utracie córeczki, postanowiła powrócić do Boga (wiary), ale poprosiła o widzenie z tą swoją córeczką. Prośba została pozytywnie rozpatrzona i otrzymała sen, w którym ujrzała cudownego aniołka. Aniołek ten ukazał jej wspaniały świat pełen ciepłych promyków światła oraz kolorów jakich nigdy nie widziała i wiele, wiele innych rzeczy, składających się na świat, w którym on żyje.

c.d.    Aniołek jakby nie słuchając natarczywych próśb kobiety o spotkanie z córeczką kontynuował wycieczkę po wymiarze Boga. Dopiero na końcu tej cudownej podróży ujawnił swoje dawne ziemskie oblicze; była to ta sama córeczka, która musiała niegdyś umrzeć. Aniołek przepowiedział jej również to, że kiedyś się jeszcze spotkają, ale musi się bardziej starać. Była to zapowiedź ponownego spotkania się, ale dopiero po śmierci tej kobiety.  Śmierć jest wymiarem w którym nieliczni mogą bardzo wiele zyskać. Jednak równorzędnie do śmierci jest i życie. Dlatego należy zawsze pamiętać o mocy wiary, której też trzeba dać szansę. Pan Jezus kiedyś skierował bardzo ważne słowa do Piotra, gdy ten po wyjściu z łodzi i po kilku krokach po wodzie zaczął po chwili tonąć. Powinniśmy zawsze o tych słowach pamiętać. Moc wiary to wyzwanie dla nas wszystkich wierzących. Ja mimo, iż doświadczyłem jej w moim życiu bardzo namacalnie to wciąż ten ludzki umysł, który we mnie żyje wciąż temu zaprzecza; że niby jest to co najmniej nielogiczne. Wszystko co dotyczy duszy i ducha jest przez nasz umysł (cielesny) negowane, a czasami nawet bardzo silnie. Dlatego trzeba dążyć do otrzymania daru Ducha Bożego choćby po przez poddawanie się natchnieniom Boga i czynienia tego do czego On nas czasem zachęca. Dopiero umysł duszy, a może Ducha jest w stanie rozważać tajemnice, które Bóg przed swymi dziećmi pragnie odkrywać, aby wzrastali bardziej i bardziej; w wierze, miłości, w jedności z Bogiem i w jedności, której trzeba szukać z innymi ludźmi, których Bóg stawia na naszych drogach życia. A są to czasem ludzie ekstremalnie trudni.  Dla Boga oni również są dziećmi, których On pragnie odzyskać.