Jezus na krzyżu jest wyrzutem sumienia i próbą wiary – jesteś na to gotowy?

Nie pojmować i bać się zapytać. Uczniowie nie byli gotowi na ‘prawdę’ zapowiedzi. Bali się zapytać, ponieważ przeczuwali, że nie będą umieli przeżyć, dzielić losu Mesjasza, który jest odrzucany przez swoich. „Nie ma bardziej głuchego od tego, co nie chce usłyszeć...”

Słowo ewangelii na dzisiaj (Łk 9,43b-45):

Z ewangelii wg św. Łukasza: Gdy tak wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich Jego czynów, Jezus powiedział do swoich uczniów: «Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi». Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o nie.

Komentarz do ewangelii z dnia (28 września 2024 r.):

Obraz: Oczyma wyobraźni zobaczę Jezusa otoczonego tłumem ludzi, którzy z zadziwieniem patrzyli na ‘Jego czyny’. Przyjrzę się tym ludziom i swoim odczuciom. Posłucham tego, co Jezus mówi na osobności swoim uczniom oraz zobaczę ich zakłopotanie i bojaźń.
Myśl: Ta druga zapowiedź męki i śmierci w ewangelii św. Łukasza jest przeznaczona tylko dla najbliższych uczniów. Po niej pojawią się jeszcze inne. Podziw ludzi dla ‘Jego czynów’ następuje po uzdrowieniu chłopca, epileptyka, w czym wszyscy doświadczają wielkości i mocy Bożej. Jezus mówi tylko do najbliższych o swojej śmierci, bo wzmianka o niej bez zmartwychwstania mogłaby zostać nieprzyjęta przez ludzi. Tylko bliskość z Bogiem, osobista relacja z Jezusem, może rzucić światło na tę ciemność. Wiara w ‘paschalną drogę’ nie jest spokojna i przewidywalna. Wystawia nas na próbę i obnaża nasze niedowiarstwo, nawet dziś.
Emocja: Nie pojmować i bać się zapytać. Uczniowie nie byli gotowi na ‘prawdę’ zapowiedzi. Bali się zapytać, ponieważ przeczuwali, że nie będą umieli przeżyć, dzielić losu Mesjasza, który jest odrzucany przez swoich. „Nie ma bardziej głuchego od tego, co nie chce usłyszeć...”
Wezwanie: Poproszę o łaskę wytrwania pod krzyżem. Podziękuje Ojcu, że ‘wydał’ swojego Syna dla mojego zbawienia.
Razem z Maryją pod krzyżem wypowiem lub wyśpiewam (na mel. Stabat Mater): „Pragnę płakać w Twym pobliżu, cierpiąc z Tym, co zmarł na krzyżu po mojego życia kres. Chcę pod krzyżem stać przy Tobie, z Tobą łączyć się w żałobie i wylewać zdroje łez.”