Bez torby, bez laski, z pokojem w sercu

To nie profesjonalizm ani siła przekonywania czynią misję owocną. To prostota, wrażliwość i gotowość do dzielenia się tym, co sami otrzymaliśmy za darmo. Nie każdy cię przyjmie – ale to nie powód, by milknąć. Idź dalej, nie oglądaj się, zostaw po sobie pokój.

Słowo na dziś (Mt 10,7-15)

Z ewangelii wg św. Mateusza: Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy.
A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was! Gdyby was gdzie nie chciano przyjąć i nie chciano słuchać słów waszych, wychodząc z takiego domu albo miasta, strząśnijcie proch z nóg waszych! Zaprawdę, powiadam wam: Ziemi sodomskiej i gomorejskiej lżej będzie w dzień sądu niż temu miastu.

Komentarz do Ewangelii (Czwartek, 10 lipca 2025 r.)

Obraz: Po powołaniu i wybraniu uczniów Jezus rysuje przed nimi ich misję. Oczyma wyobraźni zobaczę dwunastu uczniów wokół Jezusa, których On instruuje co do ich zadania. Posłucham tej rozmowy. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom.

Myśl: Jezus zostawia uczniom jasne wskazania. Nie jest to katalog zaleceń wyczerpujący wszystkie możliwe sytuacje. Ma za zadanie bardziej pobudzić uczniów do poszerzenia ich wyobraźni misyjnej. Nie idźcie do pogan, idźcie do pogubionych w Izraelu, to nie zawężenie misji do tylko swoich, bliskich i znanych. Wszystko ma swój czas i porządek. Misja nie jest chaotyczną improwizacją. Trzeba nauczyć się słuchać, wyczuwać potrzeby, głos Boga, który prowadzi nas przez swego Ducha. Misja dokonuje się w prostocie, przy ubogich środkach, bo obfitość owocu pochodzi z wierności poruszeniom Ducha, a nie finezji i profesjonalizmu apostoła.

Emocja: „Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem”. Świadectwo chrześcijańskie to pokorna misja. Nie ma nic wspólnego z konkwistą, narzuceniem własnych wizji świata i życia. Musi dokonywać się na chrześcijański sposób, w łagodności, uczynkach miłosierdzia, szacunku i dobroczynności. Pozdrowienie to pragnienie pełni życia dla innych.

Wezwanie: Poproszę o łaskę zrozumienia, że głosić nadejście Pana na co dzień to żyć skromnie, zwyczajnie i z dobrocią. Podziękuję za spotkanie z tymi, którzy byli autentycznymi świadkami Pana.
Jubileusz 2025: Przez chwilę pomyślę o swojej życiowej misji, umacniając się w jej prowadzeniu. Potwierdzę ten wybór jakimś gestem uszanowania i oddania się na służbę.