Pustka, która wypełnia serce. Zobaczyć i uwierzyć w poranek Zmartwychwstania

Poranek przy pustym grobie to moment pełen napięcia, pytań i nadziei. To zaproszenie, by wraz z umiłowanym uczniem zobaczyć znaki, które prowadzą do wiary. W tej pustce odnajdujemy nieobecność, która staje się obecnością – tajemnicę życia silniejszego niż śmierć. Czy odważysz się biec ku tej prawdzie?

Słowo na dziś (J 20,2-8)

Z ewangelii wg św. Jana: Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono». Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Komentarz do Ewangelii (piątek, 27.12.2024)

Obraz: W poranek zmartwychwstania zatrzymujemy się przy pustym grobie Jezusa wraz z Marią Magdaleną, Piotrem i Janem. Oczyma wyobraźni zobaczę to miejsce napełnione tak tragicznymi wspomnieniami. Przyjrzę się reakcjom uczniów. Wczuję się w ich emocje.

Myśl: Wielką niespodzianką tej chwili jest pusty grób. W Święto św. Jana Apostoła jesteśmy zaproszeni, aby wraz z nim biec do grobu, aby znaleźć odpowiedź na pytanie: co dla nas znaczy to pragnienie spotkania Pana, szukania miejsca, gdzie On jest, ta pustka grobu, leżące płótna i chusta? Jan, umiłowany uczeń, jest naszym przewodnikiem w tym dniu. On posłuchał świadectwa Marii Magdaleny, zapragnął spotkania z Panem, a w końcu ujrzał i uwierzył. Zaprasza nas, aby wybrać się w podobną wędrówkę ku Temu, który nas umiłował.

Emocja: Bieg uczniów i znaki. Poranek zmartwychwstania dla Marii, Piotra i Jana jest pełen zaskoczeń i emocji. Jej bieg do Wieczernika i potem uczniów do grobu jest znakiem emocji, wspomnień i poruszeń wywołanych zaskakującą wieścią. Jednocześnie zaś uwrażliwia na znaki Zmartwychwstałego, rozpoznanie ich i wiarę.

Wezwanie: Poproszę o łaskę widzenia i wiary w obecność Pana tam, gdzie czujemy pustkę i pragnienie Jego obecności. Podziękuję za tych, którzy jak Maria Magdalena są dla mnie świadkiem wiary.
Zatrzymam się na chwilę przed obrazem pustego grobu, jak go sobie wyobrażam, i uczynię jakiś gest wiary i ufności.