Prawdziwy uczeń Chrystusa to człowiek głoszący pokój i miłość

Uczeń Chrystusa jest człowiekiem misji i głoszenia orędzia pokoju i miłości według najlepszego rozeznania. Stara się przestawać z ludźmi ‘godnymi’. To nie segregacja czy elitaryzm. To zachęta do przynoszenia obfitego i trwałego owocu dobra i wierności. 

Słowo na dziś (Mt 10,7-13)

Z Ewangelii wg św. Mateusza: Idźcie i głoście: "Bliskie już jest królestwo niebieskie". Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy.  
A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was!

Komentarz do Ewangelii (wtorek, 11.06.2024)

Obraz: Towarzyszymy Jezusowi, kiedy ‘obchodzi miasta i wioski’, głosząc dobrą nowinę. Nie mamy wyraźnie sprecyzowanego miejsca. Oczyma wyobraźni zobaczę tę Jezusowa działalność, włączę się w Jego misję. 

Myśl: Jezus przywołuje do siebie uczniów, wybiera spośród nich dwunastu, udziela im władzy nad duchami nieczystymi i posyła ich z misją. Daje im też precyzyjne wskazówki, jak powinni wypełnić misję ‘głoszenia królestwa niebieskiego, które jest już blisko’. Mają służyć (uzdrawiać, przywracać do życia, oczyszczać, uwalniać od mocy złego), czyniąc to w darmowości posług, nie żyjąc w zbytkach, zadowalając się tym, co dostaną. Grupa apostołów to nie ‘ekskluzywni fachowcy’, ale ludzie bardzo różni wezwani do bycia braćmi w Chrystusie. Nie są wybrani wg kryteriów ludzkich. Nie głoszą swojej nauki, ale są świadkami Pana. 

Emocja: „Przywitajcie go pozdrowieniem”. Uczeń Chrystusa jest człowiekiem misji i głoszenia orędzia pokoju i miłości według najlepszego rozeznania. Stara się przestawać z ludźmi ‘godnymi’. To nie segregacja czy elitaryzm. To zachęta do przynoszenia obfitego i trwałego owocu dobra i wierności. 

Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia i głoszenia słowa Jezusa w prostocie, skromności i zwyczajnie. Podziękuję za to, że otrzymałem dar wiary w Kościele, słabym i grzesznym, ale wybranym przez Pana. Przyjrzę się swoim skojarzeniom i odczuciom i uczynię jakiś znak prostoty i skromności.