Propozycja tego zakonnika mogłaby całkowicie zmienić sakrament pokuty i pojednania

Moim zdaniem jest to kolejna próba upokorzenia kapłanów.

Od ponad dziesięciu lat w ten sposób korzystam z Sakramentu Pojednania, kiedy tylko jest taka możliwość. Jest to bardzo mocne doświadczenie, a wypłynęło z inicjatywy kapłana, który przyznaje się do tego, że i dla niego sakrament jest wielkim darem i umocnieniem, i świadectwem działania Boga w duszach penitentów. I dlatego klęka.  Jak najbardziej uważam, że taka forma powinna być dostępna znacznie powszechniej...

A czy bierze ktos pod uwage prost fakt, że Penitent spędza w konfesjonale kilka (kilkanaście) minut natomiast Ksiądz spowiada czasem kilka godzin? Księża penitencjarze - codziennie. Co do wzruszeń: - proszę zapytać chirurga "czy daje sie ponieść emocjom" podczas ciężkiej operacji widząc np. rozciety brzuch pacjenta? (normalny człowiek pewnie tak, niezależnie od tego, jakie byłyby te emocje) - proszę zaptyać pracownika prosektorium "czy daje sie ponieść emocjom" podczas swojej pracy? (ja byłbym rozdygotany) - prosze zapytac grabarza, "czy daje się ponieść emocjom" podczas pogrzebu (niewątpliwie wszyscy wkoło płaczą) I długo by tak jeszcze wymieniać. Konkluzji nie będzie. Mądremu wystarczy. Ks. Krzysztof

Daje do myślenia... Jednak nie mam przekonania, że to coś by zmienilo. Ja u spowiedzi często czuje się jakbym przyszedł do lekarza, który w tym wypadku ma wyleczyć moją duszę. Nie mam pewności czy gdyby lekarz był chory na to co ja to by jakoś szczególnie poprawiłoby mi nastrój. Z Bogiem!