Co znaczy wierzyć w Boga?

Chrześcijanie wierzą, że treść wyznawanej wiary (depozyt wiary) objawił ludziom Bóg. W przekazie treści wiary odsłonił przed ludźmi rąbek tajemnicy swej boskiej natury oraz swoje zamiary i pragnienia wobec człowieka. Do najważniejszych tajemnic Bożego objawienia należy to, co Bóg powiedział człowiekowi o sobie.

Jedno z pierwszych, a zarazem najważniejszych objawień się Boga człowiekowi relacjonuje autor Księgi Wyjścia (3, 6 i nn.). Opowiada, jak Bóg objawił się Mojżeszowi w krzewie, który płonął, ale się nie spalał. W objawieniu tym ważne było ukazanie przez Boga swej natury: "JESTEM, KTÓRY JESTEM". "JESTEM Bogiem ojca twego, Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba" (Wj 3, 6). Bóg jest Bogiem ojców, jest Osobą, Tym, który wzywał i prowadził patriarchów w ich wędrówkach.

• KKK 199: "Wierzę w Boga" to pierwsze stwierdzenie wyznania wiary jest także najbardziej podstawowe. Cały Symbol wiary mówi o Bogu, a jeśli mówi również o człowieku i o świecie, to czyni to w odniesieniu do Boga. Wszystkie artykuły Credo zależą od pierwszego, tak jak wszystkie przykazania są rozwinięciempierwszego. Pozostałe artykuły pozwalają lepiej poznać Boga, tak jak On stopniowo objawiał się ludziom. "Wierni składają przede wszystkim wyznanie wiary w Boga".

• KKK 207: Objawiając swoje imię Bóg objawia równocześnie swoją wierność, która nie ma ani początku, ani końca, obejmuje zarówno przeszłość («Jestem Bogiem ojca twego», Wj 3, 6), jak i przyszłość («Ja będę z tobą», Wj 3, 12). Bóg, który objawia swoje imię «Ja Jestem», objawia się jako Bóg, który jest zawsze przy swoim ludzie, aby go zbawić.
• KKK 214: Bóg, "Ten, Który Jest", objawił się Izraelowi jako Ten, który jest "bogaty w łaskę i wierność" (Wj 34, 6). Te dwa pojęcia wyrażają w sposób zwarty bogactwo imienia Bożego. We wszystkich swych dziełach Bóg pokazuje swoją życzliwość, dobroć, łaskę, miłość, ale także swoją wiarygodność, stałość, wierność, prawdę.

(Czytaj więcej w: "Taka jest wiara Kościoła", s. 29-30).

Rzeczywistość wiary chrześcijańskiej starał się wytłumaczyć żyjący na przełomie II i III wieku wybitny obrońca wiary chrześcijańskiej - nazwany później ojcem Kościoła - Tertulian. Pisał on, że "jeżeli Bóg nie jest jeden, to go w ogóle nie ma". Dla Tertuliana znaczyło to, że coś, co jest największe, nie może mieć równego. Określenie "jeden" oznacza tu, że nie ma innego boga czy kilku bogów poza żywym, Jedynym Bogiem - Jahwe. Tym samym wiara w jednego Boga ukazuje całkowicie pewną zasadę, przyczynę świata, ukazuje Boga, który nie musi rywalizować z innymi bóstwami i potwierdzać wobec nich swojej wyższości. Jest też odpowiedzią na wszelkie dualistyczne koncepcje, według których obok odwiecznie istniejącego dobra, istnieje odwiecznie również pierwiastek zła.