Stacja XII - Pan Jezus na krzyżu umiera

Śmierć Chrystusa Pana na krzyżu jest najdoskonalszą ofiarą złożoną Bogu za grzechy ludzkości. Czekały na nią wieki. Niezliczone ofiary składane dotąd przez ludzi nie zdołały przebłagać Boga za nieskończoną zniewagę Jego majestatu. Mogła tego dokonać tylko ofiara o nieskończonej wartości, a ludzie nie byli do tego zdolni. Dopiero Chrystus Pan, Bóg i Człowiek w jednej Osobie, złożył taką ofiarę na ołtarzu krzyża. Stał się Barankiem Bożym, który gładzi grzechy świata. Krzyż był ołtarzem ofiarnym, a ofiarą sam Chrystus, Jego umęczone Ciało i przelana za nas Krew. Ta ofiara przebłagała Boga Ojca za wszystkie grzechy i zbrodnie ludzkości i wysłużyła wszystkim ludziom zbawienie. Jezus Chrystus jest jedynym Pośrednikiem między najświętszym Bogiem i grzeszną ludzkością.

Nigdy nie zdołamy tego dostatecznie docenić i za tę ofiarę podziękować. Ale Chrystus Pan, jak napisał św. Jan Apostoł, „umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował"!

Oto przy Ostatniej z Apostołami Wieczerzy utrwalił do końca wieków swoją ofiarę pod postacią chleba i wina w Najświętszej Eucharystii. Z Jego woli każda Msza święta jest uobecnieniem Jego zbawczej ofiary krzyżowej. Przez ten cud niepojętej miłości Chrystus Pan umożliwia każdemu człowiekowi włączenie się w Jego ofiarę i korzystanie z niej.

Teraz wszystko zależy od wiary i dobrej woli Człowieka. Kto zlekceważy ofiarę Chrystusową, nie będzie zbawiony. A jak ja korzystam z ofiary Chrystusa? Jak się w nią włączam i jak w niej uczestniczę na każdej Mszy świętej?

Zbawicielu najdroższy! Na wieki bądź uwielbiony i pochwalony za Twoją najświętszą za nas ofiarę krzyżową, która pojednała nas z Bogiem Ojcem i otworzyła nam bramę zbawienia wiecznego! Chwała i dziękczynienie Tobie za Twoje niepojęte dla nas miłosierdzie! Chwała i dziękczynienie za Mszę Św., Twoją ofiarę eucharystyczną, która nam uobecnia ofiarę na krzyżu, pozwala w niej uczestniczyć i z niej korzystać. Za wszelkie moje niedbalstwa i nieuszanowania względem Twojej najświętszej ofiary z wielką pokorą i zawstydzeniem przepraszam. Postanawiam na przyszłość lepiej korzystać z owoców Twojej ofiary, bardziej Cię kochać, częściej Cię przyjmować do mego serca.