Ekologiczne rekolekcje wielkopostne #3 - Bóg, stwórca ogrodów
Bóg dokonał swego dzieła stworzenia nie tylko na początku czasów, ale dokonuje go w każdej chwili. Ono trwa, dzieje się właśnie teraz, na twoich oczach.
Wielki Post jest czasem szczególnym, kiedy chcemy wracać do tego, co najważniejsze, przywracać codziennemu życiu właściwe znaczenie. Proponowane na ten okres, we współpracy z Modlitwą w drodze, medytacje „A Bóg widział…”, oparte na biblijnym opisie stworzenia, poprowadzą nas do doświadczenia Tego, który jest początkiem wszystkiego, co było, jest i będzie. On stwarza, powołuje do istnienia. Każdy z nas jest chciany i potrzebny. Inaczej by nie zaistniał. Bóg nie daje życia bytom zbędnym. Odkrywanie tego pozwoli nam odnaleźć swoje miejsce i wypełnić to, co jest naszym przeznaczeniem.
A Bóg widział, że były dobre #3 - Bóg, stwórca ogrodów
I. Dzisiaj będziesz uczestniczył w Bożym dziele stworzenia… Wzbudź sobie pragnienie uważności i otwarcia na działanie Boga… Znajdź sobie wygodne miejsce… Zrób jakiś gest, by wyrazić taką postawę…
Bóg dokonał swego dzieła stworzenia nie tylko na początku czasów, ale dokonuje go w każdej chwili… Ono trwa, dzieje się właśnie teraz, na twoich oczach…
II. Zatrzymaj się na chwilę… Uspokój swoje myśli… Postaraj się, aby jak najmniej bodźców wybijało cię z atmosfery skupienia i zadumy… Równomiernie oddychaj… Posłuchaj dźwięków, szmerów, odgłosów, które teraz są wokół ciebie, nie zatrzymując się na żadnym z nich… Pozwól im swobodnie przepływać przez ciebie…
1. Bóg wypowiada dzisiaj swoje: niechaj się stanie… Porządkuje świat, oddzielając suchą powierzchnię, którą nazywa ziemią od zbiorowiska wód, które nazywa morzem… Potem ziemia wydaje rośliny zielone i drzewa według swych gatunków… Stwórcze słowa Boga: „niechaj się stanie” niech się odbiją echem w twoim wnętrzu…
Wyobraź sobie rozkwieconą, leśną polanę… Przyjrzyj się roślinom, kwiatom i drzewom… Zobacz kolory, poczuj docierające do ciebie zapachy… To jest stworzenie, które Bóg chce, aby istniało… On je powołuje do życia każdego dnia…
Oczyma wyobraźni zobacz pola przynoszące plony, drzewa i krzewy rodzące dobre, życiodajne owoce… Popatrz na ich różnorodność… Nasyć się ich widokiem… Spróbuj nazwać odczucia, jakie ci towarzyszą, kiedy napełniasz się tymi obrazami…
2. Bóg stwarza także istoty żywe, które napełniają ziemię i morza… Posłuchaj, jak w twoim umyśle odbijają się echem stwórcze słowa Boga: „niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią”… I to się dzieje także dzisiaj…
Przypomnij sobie, jeśli miałeś taką okazję, wizytę w oceanarium, czy może film przyrodniczy ukazujący życie w morzach lub oceanach, który oglądałeś… Nasyć oczy ducha tym widokiem… Popatrz na bogactwo roślin i zwierząt, na ich różnorodność… Jakie odczucia są w tobie teraz… Spróbuj nazwać te najważniejsze…
Zwróć uwagę na rytm i prawidła, które rządzą światem flory i fauny… Z małego nasienia wyrastają wielkie rośliny, które przynoszą życiodajne owoce… Popatrz na następstwo pór roku, na rytm życia, jaki w nich pulsuje… Morza i oceany także mają swój rytm… Wszystkie istoty żyjące w nich dopasowują się do tych naturalnych prawideł… Poczuj ten rytm życia, który niemal, jak przypływy i odpływy morza, pulsuje w świecie roślin i zwierząt…
3. Zwróć uwagę na zależności, jakie istnieją w świecie przyrody… Wszystko jest współzależne… Rośliny są pożywieniem dla zwierząt, a jeśli nie, obumierając użyźniają glebę pod przyszłe plony… Drzewa nie przyniosą owoców bez udziału owadów… Są to naturalne procesy, które my ludzie z trudem odkrywamy, a wszystkie stworzenia instynktownie się do nich stosują… Popatrz na tę współzależność stworzeń, na prawidła, które rządzą światem… Poczuj ten rytm życia stworzeń powołanych do istnienia Bożym: niechaj się stanie…
Przypomnij sobie określoną sytuację, w której ten rytm życia został zaburzony działalnością człowieka… Popatrz na obrazy wielkich powierzchni ziemi skażonych radioaktywnie, chemicznie czy biologicznie… Nawet jeśli było to niezamierzone, zobacz jak wielkie i tragiczne skutki wywołało to dla ludzi i dla środowiska… Pobądź trochę z tymi obrazami… Tu nie chodzi o oskarżanie kogokolwiek, czy szukanie winnych … Pozwól, aby te widoki mówiły do ciebie, przypominały o tym, co istotne…
Bóg powołał wszystko do istnienia i nie wycofuje swego tchnienia wobec żadnego ze stworzeń… Porozmawiaj z Nim o tym czego doświadczyłeś… Powiedz o uczuciach, które ci dzisiaj towarzyszyły, kiedy widziałeś piękno i bogactwo, mnogość i różnorodność, ale też ulotność i kruchość stworzeń…
III. Na koniec wsłuchaj się w rytm twego oddechu… Posłuchaj dźwięków, które do ciebie docierają z otoczenia… Poczuj się częścią tej rzeczywistości, która cię otacza… Zwróć uwagę na to, jak wiele rzeczy wpływa na ciebie i od jak wielu jesteś zależny… Podziękuj za to… Zrób jakiś gest uszanowania…
Skomentuj artykuł