Praca jako element tożsamości? Niekoniecznie

Z jednej strony dobrze, abyśmy pamiętali, że praca nie powinna nas definiować, z drugiej jednak warto uznać to, jak ważnym jest elementem naszego życia. Może dawać zadowolenie, poczucie satysfakcji, bezpieczeństwa, a dla niektórych może nawet stać się sensem życia.

Fragment pochodzi z książki „Nawyki zamiast cudów. Proste sposoby na ogarnianie życia” Anny Mochnaczewskiej.

Chciałabym odczarować ogólny trend sprowadzania pracy do pasji. Przygotowując się do pisania tego rozdziału, zrobiłam ankietę na swoim profilu na Instagramie. Przytoczyłam cytat: „Rób to, co kochasz, a nie przepracujesz ani jednego dnia” i poprosiłam moich obserwatorów o zaznaczenie, czy według nich jest to hit, czy kit. Internauci mogli się także podzielić opinią, co na ten temat sądzą. Na ponad 3000 osób uczestniczących w ankiecie 79 procent zaznaczyło opcję „kit”. Dostałam mnóstwo wiadomości od ludzi, którzy opowiadali swoje historie.

Widoczny był w nich jeden kierunek: ci, którzy próbowali swoją pasję przekształcić w pracę, albo kończyli wypaleni zawodowo - gdyż zbyt mocno poświęcali się pracy i zbyt dużo pracowali, nie znając umiaru - albo tracili serce do tego, co wcześniej sprawiało im radość.

Wniosek z tego jest następujący: nie chodzi o to, aby w pracy robić to, czego nie lubimy, ale żeby mieć do niej odpowiednie podejście.

Nie zawsze praca będzie stanowiła sens naszego życia - w większości przypadków nie będzie. Ale z pewnością będzie istotnym elementem życia - dlatego trzeba do siebie, do spędzonego w niej czasu i do funkcji, jaką pełni w naszym życiu, podchodzić z szacunkiem.

Kiedy praca zaspokaja niskie poczucie wartości

Praca nie powinna nas definiować. Ty to nie twoja praca, twoje efekty czy stanowisko, które piastujesz. Niestety wielu z nas „ubiera się” w pracę jak w mundurek i poświęca jej kawałek swojej tożsamości. Zapewne może być to związane właśnie z indywidualnymi potrzebami, które zaspokaja owa praca.

Myślę też, że społecznie jesteśmy uczeni identyfikacji z tym, z czym zawodowo wiążemy się w życiu - zwłaszcza jeżeli w naszym mniemaniu jest to praca prestiżowa, wpływająca na nasz wizerunek. Ciekawe jest to, że kiedy kogoś spotykamy i pytamy, kim jest i co robi, to najczęściej, z automatu, ludzie odpowiadają, gdzie pracują. Tak jakby praca była wizytówką.

Znacznie rzadziej natomiast odpowiadają przez pryzmat tego, co ich interesuje, lub tego, co po prostu lubią robić. A dlaczego np. ktoś, kto hobbystycznie zajmuje się malowaniem i ma poczucie, że właśnie w tym się spełnia i to go definiuje, nie mógłby odpowiedzieć na tak zadane pytanie, że zajmuje się malarstwem, że jest malarzem?

Zobaczcie, jak by to wyglądało - zapewne ktoś, kto usłyszałby taką odpowiedź, od razu pomyślałby, że jego rozmówca maluje i sprzedaje swoje obrazy i że to jest w pewnym sensie jego zawód.

A dlaczego właśnie by tego nie zacząć zmieniać i pozwalać sobie na szersze zdefiniowanie siebie, na myślenie o tym, że praca to tylko kawałek, jakiś wycinek twojego życia i że są inne rzeczy, które cię definiują?

Na to składa się wszystko to, co cię interesuje, co lubisz robić w życiu, o czym marzysz, w czym czujesz się dobrze lub czego się uczysz.

Kolej na ciebie

Zanim zaczniesz myśleć o tym, co cię definiuje, najpierw zastanów się i wypisz, jakie funkcje lub korzyści w twoim życiu pełni twoja obecna praca. Podaj przykłady.

Zastanawiając się nad tym, jaki wpływ na twoje życie ma praca. Możesz również mieć myśli dotyczące tego, czego nie masz, a co chcesz otrzymywać w ramach swojej pracy. Nie frustruj się tym, lecz zapisz oddzielnym kolorem. To będzie twój drogowskaz - czego potrzebujesz w pracy, aby czuć większą satysfakcję.

Pomyśl również o tym, że świadomość tego, czego w danym momencie nie masz w swojej pracy, jest związana z twoimi niezaspokojonymi potrzebami, w tym chociażby z potrzebą bezpieczeństwa, rozwoju lub docenienia. To właśnie często ta świadomość i poczucie deficytu mobilizuje do szukania rozwiązań i lepszej dla ciebie drogi.

Ćwiczenie:

Wyobraź sobie sytuację, że na spotkaniu u znajomych poznajesz przemiłą osobę, z którą bardzo dobrze ci się rozmawia. Ta osoba pyta, czym zajmujesz się w życiu.

Spróbuj odpowiedzieć na to pytanie, używając przykładów z tego rozdziału. Aby praca cię nie definiowała lub nie definiowała cię w pełni (jeśli jest dla ciebie bardzo ważna), zastanów się: co cię charakteryzuje? Co lubisz robić? Jakiej muzyki słuchasz? Co czytasz? Jak spędzasz wolny czas? O czym myślisz, czego pragniesz? Im lepiej to opiszesz, tym bardziej świadomie będziesz dokonywać wyborów w swoim życiu.