3 rady dla studenta na czas sesji egzaminacyjnej
Studenci! Wiemy, że zbliża się sesja egzaminacyjna, że właśnie zaczynacie swoje zaliczenia, że noce, które do tej pory były czasem imprez, spędzacie teraz na wkuwaniu, pijąc kolejne napoje energetyzujące. Dlatego przychodzimy z pomocą.
Oto trzy rady, które pozwolą wam skuteczniej i zdrowiej (tak, wspomniane "energetyki" nie działają dobrze na wątrobę) przeżyć najgorszy studencki czas w roku.
1. Skup się!
Podczas sesji nie ma nic gorszego niż tysiące myśli przelatujących przez głowę w czasie nauki. Skupienie się na jednej rzeczy to podstawa i sztuka, której trzeba się nauczyć. To także umiejętność pozwalająca szybko i dobrze wykonywać zadania nie tylko na studiach.
Znajdź miejsce, w którym nikt nie będzie ci przeszkadzał. Zero dźwięków, innych ludzi, żadnego hałasu tramwajów i autobusów. Większość z nas potrzebuje spokoju, ustronnego miejsca i ciszy do nauki, choć są ludzie, którzy dobrze uczą się np. w kawiarni.
W pomieszczeniu, które wybierzesz nie może być za zimno, nie może być za ciepło. Potrzebujesz odpowiedniej temperatury, w której będziesz czuł się maksymalnie komfortowo.
Powiedz sobie, że teraz jest czas na naukę i nic innego. Prasowanie, pranie i zmywanie naczyń mogą poczekać. Teraz liczą się tylko wiedza, czytanie i powtarzanie materiału. Choć zdaję sobie sprawę, że w czasie sesji jesteś najlepszym kucharzem, fanem seriali i co godzinę przeprowadzasz test "białej rękawiczki".
I co najważniejsze - odetnij się od Facebooka, Twittera, Youtube’a, Snapchata, Wykopu i innych stron, które niewątpliwe są świetne, ale skutecznie rozpraszają uwagę. Mózg nie potrafi się skupić wtedy, kiedy z każdej zakładki w przeglądarce krzyczą do niego kolejne obrazki, kotki, Gonciarze i "żebrolajki" w czasie "sylwestra z Andrzejem Dudą".
I wyłącz powiadomienia w telefonie. Nic tak nie irytuje jak kolejne informacje z grupy "SPRZEDAM/POLSKA/WSZECHŚWIAT/UŻYWANE".
2. Zrób plan i trzymaj się go
Ponieważ wiedzy do opanowania jest sporo, potrzebujesz planu. Bez niego sprawa zaliczenia egzaminów wydaje się beznadziejna. Dlaczego? Ponieważ plan pomaga rozbić dużą ilość materiału na mniejsze porcje, które da się łatwo przyswoić. Kilka takich porcji i wiesz już całkiem sporo, kilkanaście - i masz zdany egzamin.
Planowanie przydaje się szczególnie wtedy, kiedy uczysz się różnych przedmiotów. Pozwala uporządkować chaos, który może rodzić się w głowie na skutek pomieszania jednego tematu z innym.
Przeanalizuj to, co masz do opanowania, podziel na punkty, punkty na podpunkty i sukcesywnie, krok po kroku, realizuj każdy z nich.
Nie myśl o tym, że musisz skończyć studia ani nawet o tym, że masz do zaliczenia semestr. Liczy się tylko konkretny egzamin i przygotowania do niego. Potem do kolejnego. I kolejnego.
Pamiętaj, że skupienie się tylko na jednej rzeczy skutkuje tym, że mózg zaczyna angażować wszystkie swoje siły, aby wykonać tylko jedno zadanie. Dzięki temu uporasz się z nim szybciej, sprawniej i lepiej zapamiętasz to, co powtarzałeś.
I jeszcze jedno: nie zakładaj od razu, że każdy egzamin zdasz bezbłędnie. Perfekcjonizm skutecznie obniża poczucie własnej wartości i pewność siebie. A te jak nigdy przydadzą ci się w czasie egzaminu. Przygotuj się najlepiej, jak potrafisz, ale zostaw sobie margines błędu i bądź dla siebie wyrozumiały.
3. Pomódl się i zostaw resztę Bogu
Po solidnych przygotowaniach wyśpij się i poproś Ducha Świętego o pomoc w zdaniu egzaminu. Możesz także skorzystać z modlitwy, którą prezentujemy poniżej:
MODLITWA STUDENTA
Święty Józefie z Kupertynu, zwracam się do Ciebie o pomoc. Czeka mnie jeden z trudniejszych egzaminów mojego życia. Obawiam się, że mogę zawieść. A przecież tyle wysiłku włożyłem w naukę. Dziś wydaje mi się, że jestem dobrze przygotowany, a na egzaminie mogę zapomnieć nawet swojego nazwiska. Pomóż mi! Pomóż mi! Twoje wstawiennictwo uważa się za niezawodne, przecież nie możesz sobie psuć opinii. Pamiętasz, że kiedyś i Ty byłeś w podobnej sytuacji. Proszę Cię bardzo, spraw, abym otrzymał tylko takie pytania, na które będę znał odpowiedź, aby egzaminatorzy potraktowali moją niewiedzę jako mój atut, a luki w moim wykształceniu jako pedagogiczne wyzwanie.
Skomentuj artykuł