Oczekuj postępów, a nie doskonałości

Współczesny świat mówi nam, że wszystko możemy osiągnąć natychmiast. Tymczasem droga do postępów jest zupełnie inna. Chcesz wiedzieć jaka? Sprawdź.

Żyjemy w świecie pośpiechu i "natychmiastowości". Współczesna kultura uczy nas, że wszystko powinno być od razu i wszystko powinniśmy mieć od ręki. Reklamy serwują nam fałszywe obietnice opanowania nowych umiejętności w błyskawicznym tempie, czy cudownego chudnięcia bez najmniejszego wysiłku i zmiany nawyków.

I choć może śmieszą Cię tego typu obietnice, to jednak karmiąc się nimi, ciągle je słysząc, możesz zacząć wierzyć, że w pracy nad sobą błyskawiczne zmiany są możliwe, a wręcz są czymś normalnym. Oczekiwanie natychmiastowych rezultatów zostaje zasiane w Twoim umyśle niczym ziarno i może zacząć kiełkować. Zastanów się, czy nie pojawia się czasem w Tobie myśl lub przekonanie, że skoro w ciągu kilku dni nie udało Ci się pozbyć jakiegoś nawyku lub wyćwiczyć nowej umiejętności, to jest z Tobą coś nie tak. A może łatwo się zniechęcasz, gdy nie widzisz natychmiastowych rezultatów?

Przekonanie, że efekty są na ogół widoczne natychmiast, jest z gruntu fałszywe. Jest również bardzo niebezpieczne, bo podkopuje wiarę w siebie, może obniżać samoocenę, a także odbierać nadzieję i motywację do działania.

Praca nad sobą, nad zmianą swoich przyzwyczajeń, nad rozwojem nowych umiejętności wymaga czasu, świadomej pracy i wysiłku. Co więcej, każda osoba ma swoje tempo - takie, które jest dla (niej/niego) najlepsze.

Dlatego, jeżeli wyruszasz w drogę zwaną rozwojem osobistym, daj sobie czas.

To nie wyścig. Nie ma sensu porównywać się z innymi, a tym bardziej z nimi rywalizować. Wbrew temu, co mówi współczesny świat - czasu jest bardzo dużo. To prawda, że nieraz mamy wrażenie, że ten czas bardzo pędzi. Czas jednak ucieka nam wtedy, gdy źle go wykorzystujemy, gdy go marnujemy na nic nieznaczące czynności i pseudoodpoczynek.  Kiedy zaczniesz dobrze planować i rozsądnie gospodarować swoim czasem, to zobaczysz, że masz go całkiem dużo.

Wróćmy do pracy nad sobą. Wiesz już, że wymaga ona czasu, świadomej pracy i wysiłku. Dobrze, tylko od czego zacząć? Możesz zastosować dwie strategie. Jedną - metodę małych kroków - opisałam wcześniej w innym tekście. Dziś opowiem Ci o innej, która bazuje na tzw. cyklu Deminga. Pierwotnie zasady te stosowane były w zarządzaniu jakością w organizacjach, ale schemat działania świetnie sprawdza się również w przypadku pracy nad sobą.

Cykl Deminga składa się z czterech powtarzających się faz:

• Planuj
• Działaj
• Sprawdzaj i wprowadzaj modyfikację
• Działaj dalej

Jak odnieść to do pracy nad sobą?

Zastanów się, nad czym chcesz pracować. Może nad wyższą samooceną? Lub lepszym wykorzystaniem czasu? A może chcesz się nauczyć hiszpańskiego? Wybierz obszar, na którym chcesz się skupić. Na użytek naszych rozważań proponuję coś z obszaru życia prywatnego. Celem zmiany jest to, żeby mieć więcej czasu dla bliskich, przyjaciół i rodziny.

Teraz zaplanuj działanie.

Pomyśl, jak jest obecnie. Ile czasu spędzasz z bliskimi? Dlaczego chcesz coś zmienić? Czego obecnie najbardziej Ci brakuje? Co przeszkadza Ci w tym, żebyś miała/miał dla nich tyle czasu, ile byś chciała/chciał Co możesz zmienić? Pomyśl o jednej małej rzeczy, którą możesz zmienić - na przykład: we wtorek wieczorem nie będę odpowiadać na maile i wyłączę komórkę lub w czwartek nie będę włączać telewizora po 18 itd.

Kolejnym ważnym krokiem na tym etapie jest określenie wskaźników, czyli po czym poznasz, że zmiana rzeczywiście nastąpiła. Musi to być coś konkretnego. Na przykład do tej pory czas z bliskimi spędzałaś/spędzałeś tylko w weekendy. Zmianą będzie to, że dodatkowo w tygodniu będziesz miała/miał dwie godziny na bycie z bliskimi i faktycznie ten czas z nimi spędzisz. Wskaźnik zmiany musi być konkretny, mierzalny.

Kiedy już udało Ci się określić wskaźniki, przejdź do następnej fazy. Zacznij działać. Wprowadź zmianę i obserwuj efekty. Nie przejmuj się, jak Ci nie wyjdzie. Przypomnij sobie jak uczyłaś się/uczyłeś się jeździć na rowerze. Wtedy raczej nie nie poddawałaś się/nie poddawałeś się po upadku, tylko podnosiłaś się/podnosiłeś się i próbowałaś/próbowałeś jeszcze raz. Teraz też tak postępuj. Staraj się wprowadzić zmianę i nie zniechęcaj początkowymi trudnościami. Działaj wytrwale.

Co jakiś czas sprawdzaj postępy i zastanów się, co można zmienić, ulepszyć.

Znajdź chwilę, aby pomyśleć nad swoimi działaniami. Czy widzisz efekty? Co przynosi najlepsze rezultaty i przybliża Cię do celu? Czy widzisz jakieś rzeczy, które utrudniają Ci drogę? Co to jest? Co możesz z tym zrobić?

Jeżeli widzisz trudności, to przeanalizuj je i wprowadź zmiany do swojego działania. Wracając do naszego przykładu - gdy pracujesz nad tym, żeby mieć więcej czasu dla bliskich, może się zdarzyć tak, że nawet znalazłaś/znalazłeś te dwie dodatkowe godziny, ale nie wiesz, co mogłabyś/mógłbyś w tym czasie robić, więc koniec końców włączasz telewizor lub każdy zaczyna zajmować się swoimi sprawami zamiast spędzać czas razem. Jesteście obok siebie, a nie razem i Twój cel, żeby zacieśniać więzi, się nie spełnia. Zastanów się,  jak możesz to zmienić? Skoro masz już te dwie dodatkowe godziny, to może teraz zacznij planować, co możecie w tym czasie razem zrobić? Możliwości jest dużo: pójść na spacer, pograć w gry, obejrzeć zdjęcia i powspominać itd.

Swoje nowe pomysły wcielaj w życie i po jakimś czasie znów sprawdzaj postępy. Pamiętaj, zmiana  realizuje się w działaniu.

I na koniec bardzo ważna rzecz. Gdy oceniasz postępy we wprowadzaniu zmian, doceniaj nawet drobne sukcesy. Udało Ci się wygospodarować dodatkową godzinę zamiast założonych dwóch? To nic, uciesz się tą dodatkową godziną. To już jest zmiana, to już jest sukces. To bardzo ważne - doceniaj i świętuj osiągnięcia. Nie martw się tym, że coś nie wychodzi od razu. Martwienie się nic nie da, zamiast tego szukaj rozwiązań, sposobów, jak można coś  zmienić.  I pamiętaj, oczekuj postępów, a nie doskonałości!