Aktywnośći fizyczna to cecha dziedziczna
Upodobanie do aktywności fizycznej, np. codziennych ćwiczeń, to cecha dziedziczna przekazywana z pokolenia na pokolenie - wynika z amerykańskich badań, o których informuje pismo "Proceedings of the Royal Society B".
Zdaniem autorów pracy, ich odkrycie rodzi nadzieję, że w przyszłości poziom aktywności fizycznej ludzi będzie można zmieniać przy pomocy leków.
Biolodzy z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Riverside doszli do takich wniosków na podstawie wieloletnich badań na myszach. Rozpoczęto je w 1993 r. w grupie 224 gryzoni, które poziomem różnorodności genetycznej przypominały dziką populację myszy. U części z nich zastosowano selekcję sztuczną, tj. kojarzenie ze sobą zwierząt ze względu na daną cechę - w tym przypadku, ze względu na wysoki poziom codziennej aktywności mierzonej odległościami przebieganymi na kołowrotku w klatce. W każdym pokoleniu badacze wybierali na rodziców następnej generacji samca i samicę, którzy najchętniej i najwięcej biegali.
U pozostałych gryzoni, które służyły jako kontrola, nie zastosowano sztucznego doboru. Myszy były łączone w pary bez względu na konkretne cechy, dlatego wszelkie zmiany w kolejnych pokoleniach były wynikiem przypadku.
W 43. pokoleniu naukowcom udało się uzyskać potomstwo, które każdego dnia dobrowolnie przebiegało od 2,5 do 3 obrotów na kołowrotku więcej niż potomstwo myszy z grupy kontrolnej.
Zdaniem autorów pracy dowodzi to, że wysoki poziom aktywności fizycznej jest cechą dziedziczną, która może być przekazywana z pokolenia na pokolenie. Jest ona determinowana m.in. przez geny, które decydują o objętości tkanki mięśniowej czy tempie metabolizmu. Co ciekawe, samce i samice ewoluowały pod względem aktywności w odmienny sposób - samice w kolejnych generacjach zwiększały przebiegany przez siebie dystans głównie poprzez wzrost tempa biegu, podczas gdy u samców rosło nie tylko tempo, ale też liczba minut spędzanych na kołowrotku.
- Obecnie zmagamy się z epidemią otyłości w zachodnich społeczeństwach i na razie nie wiemy dokładnie, co determinuje różnice w poziomie dobrowolnej aktywności fizycznej między ludźmi - komentuje kierujący badaniami prof. Theodore Garland Jr. Jak przypomina biolog, różnice te są ogromne - od osób spędzających większość czasu na kanapie, aż po bardzo aktywnych sportowców.
Zdaniem autorów pracy, odkrycie to może pomóc w opracowaniu farmakologicznych metod zwiększania aktywności fizycznej ludzi. - Za jakiś czas ludzie, którzy mało się ruszają będą mogli otrzymywać leki działające na specyficzne geny sprzyjające dobrowolnej aktywności ruchowej. Takie metody mogą zwiększyć przyjemność z ćwiczeń, a obniżać satysfakcję z długotrwałego siedzenia - komentuje prof. Garland.
Jak podkreślają naukowcy, takie badania nad przyspieszoną ewolucją organizmów w laboratorium znacznie łatwiej jest prowadzić na bakteriach czy muszkach owocowych, gdyż rozmnażają się one o wiele szybciej niż myszy.
Prace na myszach trwają nie tylko o wiele dłużej, ale też są znacznie bardziej kosztowne.
Skomentuj artykuł