Brazylia potrzebuje nowej ewangelizacji

Trwająca w Brazylii od ponad pięciu wieków działalność ewangelizacyjna Kościoła jest nadal istotna dla tworzenia tożsamości narodu, w którego skład wchodzą ludzie pochodzący z różnych regionów i kultur. Przypomniał o tym Benedykt XVI, spotykając 10 września przybyłych z wizytą ad limina biskupów z 3. regionu północno-wschodniego episkopatu tego kraju.

Papież zwrócił uwagę, że choć wartości wiary katolickiej ukształtowały brazylijskiego ducha, dziś w tamtejszym społeczeństwie zauważa się wpływ nowych elementów. Wielu katolików opuszcza Kościół, podczas gdy następuje raptowna ekspansja protestanckich wspólnot ewangelikalnych i pentekostalnych.

„W pewnym sensie przyczyny powodzenia tych grup są sygnałem powszechnego w waszym ludzie głodu Boga powiedział Benedykt XVI. – Wskazują ponadto, że ewangelizacja na płaszczyźnie osobistej była nieraz powierzchowna. Istotnie, ochrzczeni bez wystarczającej ewangelizacji łatwo ulegają wpływom. Ich wiara jest słaba i często oparta na naiwnej dewocji, choć zachowują wrodzoną religijność. Wynika stąd z jednej strony wyraźna konieczność, by Kościół katolicki w Brazylii podejmował nową ewangelizację, nie szczędząc wysiłków, by dotrzeć do katolików, którzy się oddalili, jak i do ludzi, którzy niewiele czy wprost nic nie wiedzą o ewangelicznym orędziu.

Trzeba ich prowadzić do osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem, który żyje i działa w swym Kościele. Z drugiej strony ze wzrastaniem nowych grup uważających, że zdążają za Chrystusem, choć dzielą się na różne wspólnoty i wyznania, coraz pilniejsze staje się zaangażowanie pasterzy Kościoła katolickiego w nawiązywanie z nimi kontaktu przez zdrowy dialog ekumeniczny w prawdzie” – zachęcał Ojciec Święty.

Papież zwrócił uwagę, że brak jedności to skandal podważający wiarygodność chrześcijańskiego przesłania w społeczeństwie. A głoszenie go jest dziś szczególnie konieczne wobec wzrastających wpływów relatywizmu intelektualnego i moralnego w życiu ludzi. Benedykt XVI przestrzegł przed fałszywym rozumieniem ekumenizmu, prowadzącym do indyferentyzmu doktrynalnego. Zrównuje on między sobą bezkrytycznie wszelkie opinie w swoistym relatywizmie eklezjologicznym.

Wyzwaniem jest też stałe mnożenie się nowych grup chrześcijańskich, z których część uprawia agresywny prozelityzm. Dlatego ekumenizm wymaga dobrej formacji historycznej i doktrynalnej, która pomoże zrozumieć specyfikę poszczególnych wspólnot, rozpoznając to, co dzieli, i to, co ułatwia budowanie jedności. Polem współpracy winna być obrona podstawowych wartości moralnych, zagrożonych przez relatywizm i kulturę konsumpcyjną.

Ojciec Święty zachęcił biskupów brazylijskich do kontynuowania ekumenicznych wysiłków. Jako ich przykład wspomniał dialog ze wspólnotami należącymi do Krajowej Rady Kościołów Chrześcijańskich i takie inicjatywy, jak Ekumeniczna Kampania Braterstwa. Podkreślił, że dialog między chrześcijanami jest nakazem obecnych czasów i nieodwracalną opcją Kościoła. Jak uczy Sobór Watykański II, dla wszelkich wysiłków na rzecz jedności chrześcijan istotne są modlitwa, nawrócenie serca i świętość życia.