Freski Michała Anioła jako wielka przypowieść

Dokładnie pięć wieków temu uroczystymi Nieszporami papież Juliusz II inaugurował freski, które Michał Anioł utrwalił dla potomnych na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej. Dziś, w tym samym miejscu, także nieszporami modlił się Benedykt XVI.

Papież wskazał, że to wydarzenie historyczno-artystyczne, jakim jest jubileusz najsłynniejszych na świecie fresków, musiało zostać upamiętnione także przez modlitwę Kościoła. Przypomniał, że Syksytna to nie tylko muzeum, ale najwspanialsza kaplica Pałacu Apostolskiego.

Nawiązując do śpiewanego w czasie Nieszporów hymnu, który rozpoczyna się słowami: Christe, redemptor omnium, conserva tuos famulos, beatæ semper Virginis placatus sanctis precibus Benedykt XVI wskazał, że jego artystyczna ilustracja znajduje się na sklepieniu Kaplicy Sykstyńskiej. W centrum widzimy Chrystusa Zbawiciela w otoczeniu świętych, a obok stojącą Maryję, jakby zanoszącą błagania o to, by oddalił się moment strasznego sądu.

- Dziś jednak naszą uwagę kierujemy ku ogromnemu freskowi na sklepieniu, który na zlecenie papieża Juliusza II Michał Anioł zrealizował w ciągu czterech lat - kontynuował Papież. - Wielki artysta, znany już ze swych arcydzieł rzeźbiarskich, stawił czoło wyzwaniu, jakim było pokrycie malowidłami ponad tysiąca metrów kwadratowych tynku. Możemy sobie wyobrazić, że wrażenie, jakie to dzieło wywarło na tych, którzy widzieli je po raz pierwszy, było naprawdę imponujące. Giorgio Vasari pisał: «To dzieło nadało i wciąż daje prawdziwy blask naszej sztuce; jest światłem sztuki malarskiej, które wystarczy, by rozświetlić świat».

- Z wyjątkową intensywnością artysta przedstawia Boga Stworzyciela, Jego działanie i moc, by jasno powiedzieć, że świat nie jest owocem ciemności, przypadku czy absurdu, ale wypływa z Inteligencji, Prawdy i najwyższego aktu Miłości. W tym spotkaniu Bożego palca z człowiekiem, dostrzegamy spotkanie nieba z ziemią. Dwadzieścia lat później w swym Sądzie Ostatecznym Michał Anioł podsumuje tę wielką przypowieść o ludzkim losie, kierując spojrzenie na wypełnienie przeznaczenia świata i człowieka w ostatecznym spotkaniu z Chrystusem, Sędzią żywych i umarłych.