Gest JP II ułatwił pojednanie z Meksykiem

Emerytowany watykanista „Corriere della Sera” Luigi Accattoli przypomina na łamach tego dziennika o niezwykłej inicjatywie Jana Pawła II, jaką był zwrot w 1990 roku, podczas jego drugiej podróży do Meksyku, unikatowego „zielnika Azteków”. Kulisy tej decyzji wyjaśnia kardynał Raffaele Farina, prefekt Biblioteki Watykańskiej, do której zbiorów dzieło to należało od 1902 roku.

„Libellus de medicinalibus Indorum herbis”, jak brzmi jego łaciński tytuł, powstał w 1552 roku. Sporządził go indiański lekarz Martin de la Cruz w lokalnym języku, a na łacinę przetłumaczył Juan Badiano, stąd też jego popularna nazwa „Codex Badianus”.

Tekst składa się z 63 stron, bogato ilustrowanych „przepięknymi akwarelami”, jak podkreśla Accattoli. Był on przeznaczony dla króla Filipa II, lecz jego nadworny farmaceuta Diego de Cortavila y Sanabria, podarował go legatowi papieskiemu w Madrycie, Francesco Barberiniemu, który włączył zielnik do swoich rodzinnych zbiorów w Rzymie. Wraz z całym księgozbiorem trafił on w 1902 do watykańskiej biblioteki.

6 maja 1990 roku Jan Paweł II przekazał go ówczesnemu prezydentowi Meksyku, Carlosowi Salinasowi. Zrobił to za namową biskupów meksykańskich, którzy chcieli, aby w ten sposób papież oddał hołd meksykańskiej kulturze, która – według części miejscowej ludności – wiele ucierpiała z powodu podbojów i ewangelizacji. Odwieźć Jana Pawła II od tego zamiaru usiłowali natomiast ówcześni prefekt Biblioteki Watykańskiej i kardynał-bibliotekarz Antonio Maria Javierre, obawiający się, że stworzy się w ten sposób niebezpieczny precedens.

„Papież był nieugięty i chciał spełnić życzenie biskupów meksykańskich”, dodaje Luigi Accattioli, który nie wyklucza, że „ten nadzwyczajny dar mógł przyczynić się do nawiązania stosunków dyplomatycznych między Stolicą Apostolską a Meksykiem”, co nastąpiło w 1992 roku.

„Libellus” wystawiony jest obecnie w Narodowym Muzeum Antropologii i Historii Meksyku.