Kard. Schönborn pozostaje przewodniczącym episkopatu Austrii

Kard. Christoph Schönborn pozostaje przewodniczącym Konferencji Biskupów Austrii. Został ponownie wybrany podczas zebrania plenarnego episkopatu w Eisenstadt. Kard. Schönborn kieruje nim od 1998 r.

Austriaccy biskupi przedłużyli ks. Peterowi Schipce na kolejne sześć lat mandat sekretarza generalnego episkopatu. Na tym stanowisku jest on od listopada 2010. Wiceprzewodniczącym pozostaje arcybiskup Salzburga, Franz Lackner.

Jesienne zebranie episkopatu pod przewodnictwem kard. Schönborna rozpoczęło się w poniedziałek wieczorem w Domu Spotkań w Eisenstadt. Zakończy je w piątek uroczysta liturgia na zakończenie Roku Jubileuszowego z okazji 1.700 rocznicy urodzin św. Marcina. Jednym z głównych punktów obrad jest też spotkanie ze zwierzchnikami Kościołów ewangelickich z okazji obchodów Jubileuszu 500-lecia Reformacji z bp Michaelem Bünkerem na czele.

Kard. Schönborn urodził się 22 stycznia 1945 r. w arystokratycznej rodzinie w miejscowości Skalsko w czeskiej diecezji Litomierzyce. Wkrótce potem Schönbornowie musieli uciekać do Austrii. Po maturze w 1963 wstąpił w Niemczech do zakonu dominikanów. Studiował teologię i filozofię w Bonn, Wiedniu i Paryżu. Święcenia kapłańskie otrzymał 27 grudnia 1970 w Wiedniu z rąk kard. Franza Königa. W latach 1971-72 odbył studia doktoranckie w Instytucie Katolickim w Paryżu, a następnie w Ratyzbonie, gdzie był słuchaczem m.in. kard. Josepha Ratzingera. W 1974 uzyskał tytuł doktora w tymże Instytucie w Paryżu na podstawie pracy "L'Icone du Christ" (Ikona Chrystusa), co stanowiło pierwszy owoc jego głębokich studiów nad Kościołem Wschodu. Od 1975 wykładał dogmatykę na Uniwersytecie Katolickim we Fryburgu Szwajcarskim i prowadził zajęcia z teologii chrześcijańskiego Wschodu.

Jest autorem licznych dzieł teologicznych w języku niemieckim i francuskim. W latach 1980-85 był członkiem Międzynarodowej Komisji Teologicznej w ramach Kongregacji Nauki Wiary, a w latach 1987-92 sekretarzem redakcji Katechizmu Kościoła Katolickiego.

11 lipca 1991 Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym w Wiedniu (sakrę nowy hierarcha przyjął 29 września tegoż roku), 13 kwietnia 1995 - koadiutorem z prawem następstwa, a 14 września tegoż roku arcybiskupem stolicy Austrii. Na konsystorzu 21 lutego 1998 papież obdarzył go godnością kardynała. Jest członkiem kilku kongregacji i innych urzędów watykańskich.

Kardynał jest teologiem, wybitnym intelektualistą, poliglotą, człowiekiem głębokiej modlitwy. Od dawna uchodzi za jednego z czołowych teologów Kościoła powszechnego.