Krew Ofiar zawołała z ziemi do Boga

Musi nam Bóg grzbiety przeorać i musi nas obryzgać Krew Ofiar, byśmy przestali "pochylać się z troską i zrozumieniem" nad Ofiarami, a zaczęli jak Chrystus współodczuwać ból ich zgwałconych ciał i dusz.

Wydarzenia ostatnich tygodni, których tematem jest zbrodnia pedofilii oraz praktykowane akty seksualne z niepełnoletnimi powyżej 15 roku życia, których dopuszczały się osoby duchowne i zakonne, są kairosem od Przenajświętszego dla Jego Oblubienicy.

A skoro, w wielu przypadkach (w wielu - nie każdorazowo), słudzy Pańscy nie chcieli być Samarytanami wobec gwałconych, czy w inny sposób seksualnie wykorzystywanych Braci i Sióstr, wybierając ochronę "zabójców", patologiczne poczucie solidarności z nimi, stosując wobec nich choćby "parafialną turystykę", to Krew Ofiar głośno zawołała z ziemi do Boga.

Nie ma co dalej brnąć w idiotyczne usprawiedliwianie się, że w każdej grupie społecznej, a procentowo najwięcej w rodzinach czy szkołach, mamy do czynienia z tą zbrodnią. Nie ma co się infantylnie tłumaczyć, że przecież w innych Kościołach i związkach wyznaniowych dzieje się podobnie, a nikt o tym głośno mówić nie chce.

Nie ma co również ratując skórę hetero, rozpalać stosów dla homo- czy biseksualnych, z pełną premedytacją upatrując w nich jedyne jej źródło. I nie ma co wreszcie pomniejszać skali tejże zbrodni, ubierając Ofiary w wykresy, słupki i procenty. Pewna grupa duchownych i zakonnych polskiego Kościoła dopuściła się jej. I to jest fakt.

Pewna grupa duchownych i zakonnych ukrywała swoją wiedzę na ten temat, a część do dzisiaj ignoruje i tę zbrodnię i Ofiary. Za to, moim zdaniem, ponoszą większą winę i odpowiedzialność niż kaci Dzieci i Młodzieży.

Na kościelnym gruncie marginalnie pojawia się kwestia finansowego zadośćuczynienia. Nie da się i to nigdy, oszacować sprawiedliwego odszkodowania za tak potworną zbrodnię, jaką jest zgwałcenie ciała i ducha. Kto powinien osobiście materialnie odpowiadać? Oczywiście, nie tylko sami kaci, ale także osoby chroniące ich.

Wiem, że prawnie żadna firma czy instytucja, nie mająca uprzednio stosownej wiedzy, nie ponosi odpowiedzialności nawet za najgorsze zbrodnie swojego pracownika: ani zamożne w kapitał korporacje prawnicze czy bankowe, ani organy oświatowe, ani inne. A jednak mam w sercu jakieś przekonanie, że duchowni i zakonni w ramach wspólnej, solidarnej pokuty za zbrodnie pedofilii, których dokonali inni duchowni i zakonnicy, w geście uniżenia wobec Ofiar, mogliby złożyć dobrowolną kwotę na jakąś fundację czy stowarzyszenie, które fachowo zajmują się pomocą tym Osobom. Wiem, że to nie pozszywa Rozdartych, nie wymaże Im pamięci, ale może pozwoli choć jedną noc przespać bez lęku i sprawi, że będą potrafili choć jeszcze jeden dzień żyć.

W najbliższym czasie wiele się zmieni w polskim Kościele. Najwięcej oberwą duchowni i zakonni niemający krwi Ofiar na rękach. Nie szkodzi. Musi nas księży i osoby zakonne wreszcie mocno zaboleć ta zbrodnia wołająca o pomstę do nieba. Musi nam Bóg grzbiety przeorać i musi nas obryzgać Krew Ofiar, byśmy przestali "pochylać się z troską i zrozumieniem" nad Ofiarami, a zaczęli jak Chrystus współodczuwać ból ich zgwałconych ciał i dusz.

My wszyscy byliśmy skalani,
a wszystkie nasze dobre czyny jak skrwawiona szmata.
My wszyscy opadliśmy zwiędli jak liście,
a nasze winy poniosły nas jak wicher.
Nikt nie wzywał Twojego imienia,
nikt się nie zbudził, by się chwycić Ciebie.
Bo skryłeś Twoje oblicze przed nami
i oddałeś nas w moc naszej winy (Iz 64, 5-6).

Bez Bożej chłosty obejść się nie może. I trzeba ją przyjąć bez lęku, ale z pokorą, wstydem i na kolanach, z których ma nas prawo podnieść jedynie Bóg, bo Ofiar tej zbrodni nie mamy prawa o nic prosić.

ks. dr hab. Tomasz Szałanda - kapłan archidiecezji warmińskiej, wykładał homiletykę w WSD w Elblągu i Pieniężnie, autor kilku książek i kilkudziesięciu artykułów z zakresu demonologii, mariologii i homiletyki. Od 2000 r. proboszcz parafii w Stawigudzie