Polityka papieża Franciszka

Niezliczone komentarze prasowe o pontyfikacie papieża Franciszka pełne są sprzecznych opinii. Najbardziej skrajne można oddać dwoma hasłami: "Franciszek tak - Kościół nie" albo "katolicyzm tak - Franciszek nie".

Na dwa miesiące przed rocznicą wyboru, 13 stycznia, watykański dziennik L’Osservatore Romano zamieścił komentarz redakcyjny, p.t. "Polityka papieska."

Redakcja, na bazie dwóch kluczowych w tym roku tekstów Ojca św.: listu do nowo mianowanych kardynałów oraz  przemówienia do korpusu dyplomatycznego przy Stolicy Apostolskiej wymienia węzłowe punkty tej polityki, których wspólnym mianownikiem jest nieustająca uwaga skupiona na dobru bliźnich.

Polityka papieska nie wyłania się z próżni. Jest  wypełnianiem słów konstytucji Gaudium et Spes Soboru Watykańskiego II : Radość i nadzieja, smutek i trwoga ludzi współczesnych, zwłaszcza ubogich i wszystkich cierpiących, są też radością i nadzieją, smutkiem i trwogą uczniów Chrystusowych.

Po pierwsze, polityka papieska jest troską o rodzinę.  Papież nie traci z oczu zmagań dzisiejszych rodzin z osłabianiem więzi, przeciwnościami warunków życiowych.

Widzi rodzinę jako wspólnotę w której jest miejsce dla każdego i która uczy braterstwa. Domaga się wspierających, wzmacniających, działań prorodzinnych.

Po drugie,  polityka papieska jest troską o dwie najsłabsze grupy w społeczeństwie: ludzi starszych i najmłodszych. Oni podlegają wykluczeniu przez efemeryczną kulturę której kresem jest chciwa konsumpcja i krótkowzroczność stawiające znak zapytania nad przyszłością wielu społeczeństw.

Po trzecie, papież zabiega  o kulturę spotkania. W tym duchu apeluje o pokój w Syrii i w innych regionach międzynarodowej sceny: Libanie, Iraku, Egipcie, Afryce i Azji.

Wreszcie - puentuje watykański dziennik, papież Franciszek  z ufnością wychwytuje każdy promyk nadziei lecz jednocześnie nie ucieka przed demaskacją powtarzających się licznych tragedii kosztujących życie niezliczonych ofiar. Wśród nich są dzieci umierające z głodu, wskutek aborcji, wojen i niewolnictwa. Wszystko to nazywa "przestępstwami przeciw ludzkości."

Pokój, jak powtarzał Paweł VI i jego następcy z Franciszkiem włącznie,  to nie tylko brak wojen lecz owoc codziennych wysiłków.  Pokój budowany jest przez każdego i wszystkich, bez żadnej różnicy.

--------------------------------------------------------

Felietony Grzegorza Dobroczyńskiego SJ można usłyszeć w każdą niedzielę w programie Familijna Jedynka w Programie 1 Polskiego Radia.

Grzegorz Dobroczyński SJ - doktor teologii, analityk mediów, od 1991 r. stały współpracownik redakcji katolickich w Polskim Radiu (4 lata jako red. nacz.) i TVP, komentator pielgrzymek Jana Pawła II od 1983 roku (współpraca z ZDF w czasie drugiej pielgrzymki do Polski), obecnie nauczyciel religii w Gimnazjum i Liceum Akademickim w Toruniu.