W debacie o szczepionkach brakuje głosu biskupów

Już od blisko roku tkwimy w objęciach koronawirusa. Groźna choroba zmieniła, ba, wręcz wywróciła do góry nogami, życie wielu z nas. Zebrała i wciąż zbiera swoje żniwo, powodując śmierć tysięcy ludzi. Szansą na powrót do w miarę normalnego funkcjonowania jest szczepionka. Naukowcy dwoili się i troili, by ją opracować i się udało. Szczepienia pod koniec roku ruszyły.

Procesowi szczepień towarzyszy jednak duży sceptycyzm. Tu i ówdzie podnoszą się głosy, że jest ona opracowana w sposób nieetyczny, bo do jej produkcji wykorzystano abortowane płody. Inni twierdzą, że szczepionka powstała zbyt szybko i nie została dobrze przebadana, więc nie znane są jej ewentualne skutki uboczne. Kolejni twierdzą, że nie szczepią się na grypę, to i na koronawirusa szczepić się nie będą. Mimo tych licznych zastrzeżeń Polacy powoli się do szczepień przekonują. Z ostatniego badania IBRiS wynika, że chęć zaszczepienia się wyraża już ponad 60 proc. Polaków. Pozostaje kwestia przekonania pozostałych.

W dyskusję wokół szczepień włączają się także duchowni. Jedni modlą się za naukowców, by opracowali „etyczną” szczepionkę, inni zalecają, by bardziej wierzyć w Boga a nie pokładać ufność w szczepionkach. Przyznam szczerze, że brakuje mi w tej debacie głosu biskupów. Tak – dobrze Państwo przeczytali: biskupów. Z Watykanu idzie sygnał jasny: szczepmy się. Zaszczepili się papież Franciszek, papież-senior Benedykt. Nasi biskupi cierpliwie pewnie czekają na swoją kolejkę, ale jak na razie tylko dwóch – abp Wojciech Polak i abp Stanisław Budzik – publicznie zachęciło do szczepień składając deklarację, że jak będzie można to szczepionkę przyjmą. Głosu pozostałych nie słychać. Być może ci co przechorowali (a po jesiennym spotkaniu w Łodzi była to dość spora grupa) liczą na to, że są odporni i mają przeciwciała? Przypadek biskupa Edwarda Dajczaka, ordynariusza koszalińsko-kołobrzeskiego, który w tych dniach trafił z powodu Covid-19 do szpitala pokazuje, że to myślenie błędne. Biskup Dajczak już chorował. Teraz choruje po raz drugi.

Dlaczego brakuje mi głosu biskupów? Otóż badania opinii publicznej pokazują, że wśród osób wahających się spora jest grupa tych, którzy oczekują zachęty ze strony autorytetów – w tym liderów religijnych. Kościół w Polsce jest w pewnym kryzysie, jego autorytet osłabł, nie jest już tak duży jak trzydzieści czy nawet dziesięć lat temu. Długo można byłoby snuć rozważania na temat przyczyn osłabienia się tego autorytetu, ale faktem bezspornym jest, że dla jakiejś części społeczeństwa autorytetem wciąż jest. Tymczasem hierarchowie miast odpowiadać na oczekiwania tej grupy i mówić, że szczepić się trzeba wychodzą z założenia, że wystarczy stanowisko wydane przez Zespół Ekspertów ds. Bioetycznych. Pytanie tylko kto ten – dość obszerny, pełny naukowych uzasadnień i odwołań do innych dokumentów Kościoła – tekst przeczytał? Zamiast popularyzować ideę szczepień, nagłaśniać, co na ich temat mówi Kościół, biskupi wybierają milczenie, a rzecznik KEP zajmuje się przypominaniem wiernym co mają napisać na drzwiach swoich domów. K+M+B czy może C+B+M?

Kilka dni temu – jeszcze przed przyjęciem szczepionki – papież Franciszek mówił, że „z etycznego punktu widzenia wszyscy powinni się zaszczepić, to opcja etyczna, bo stawką jest zdrowie, własne życie, a także życie innych”. „Nie wiem, dlaczego dziś ktoś mówi, że szczepionka na koronawirusa jest niebezpieczna. Jeśli lekarze przedstawiają ją jako coś dobrego, co nie stanowi specjalnego zagrożenia, to czemu jej nie przyjąć?” – stwierdził.

Bardzo bym chciał, by podobny głos popłynął także ze strony naszych hierarchów. Zwłaszcza teraz, gdy ruszyły szczepienia osób powyżej 80. roku życia i lada moment zaczną się dla tych, którzy skończyli lat 70. Wielkimi krokami – został już niecały miesiąc – zbliża się Światowy Dzień Chorego. Może warto, by przy tej okazji biskupi o szczepieniach powiedzieli także pozostałym?