Kościół zyska 24 nowych błogosławionych

Niebawem Kościół wyniesie do chwały ołtarzy 24 nowych błogosławionych,z których 23 to męczennicy. Franciszek przyjął 1 grudnia na audiencji prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato SDB i upoważnił ten urząd kurialny do ogłoszenia 12 dekretów.

Jeden dotyczy cudu (do beatyfikacji) włoskiego kapłana-misjonarza, a trzy - męczeństwa: 21 Hiszpanów, zabitych podczas wojny domowej w latach 1936-37, litewskiego biskupa oraz kapłana-misjonarza z USA, zamordowanego w Gwatemali. 8 pozostałych dekretów mówi o uznaniu cnót heroicznych 8 sług Bożych.

Dekret o cudzie dotyczy włoskiego kapłana, ks. Giovanniego Schiavo (1903-67) ze zgromadzenia św. Józefa. Pierwsze śluby zakonne złożył 28 sierpnia 1919 roku, a święcenia kapłańskie w 1927 r. Po czterech latach pracy duszpasterskiej we Włoszech został posłany do Brazylii, gdzie pracował w różnych wspólnotach. Zmarł na skutek poważnej choroby 27 stycznia 1967 roku w Caxias do Sul. Tamtejsza diecezja prowadziła jego sprawę beatyfikacyjną.

Pierwszy z trzech dekretów o męczeństwie dotyczy ks. Vicente Queralta Lloreta (1894-1936) ze Zgromadzenia Misji (CM) i 20 towarzyszy, w tym kapłanów należących do tego zgromadzenia, 5 kapłanów diecezjalnych, dwóch szarytek i siedmiu osób świeckich. Ks. Vicente Queralt Lloret pracował duszpastersko, pomimo zakazu władz republikańskich i - podobnie jak pozostali - został zamordowany z nienawiści do wiary.

Kolejny z dekretów dotyczy litewskiego biskupa, Teofila Matulionisa (4 lipca 1873-20 sierpnia 1962), wieloletniego więźnia sowieckich łagrów. Przyszły kandydat na ołtarze przyjął święcenia kapłańskie 17 marca 1900 roku z rąk bp. Antoniego Małeckiego. Był m.in. wikariuszem parafii św. Katarzyny w Sankt-Petersburgu, a w 1918 został proboszczem miejscowej parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. W 1923, po procesie, w którym oskarżeni byli także m.in. abp Jan Cieplak i ks. prał. Konstanty Budkiewicz, został po raz pierwszy uwięziony przez bolszewików. Wydostał się na wolność w 1933 dzięki wymianie więźniów między Litwą a ZSSR. Gdy przebywał w więzieniu, Pius XI mianował go 8 grudnia 1928 biskupem pomocniczym w Mohylewie, a 9 stycznia 1943 został biskupem koszedarskim. Po zajęciu Litwy przez Armię Czerwoną w 1940, ponownie trafił do łagrów. Ogółem z niemal 90 lat życia 25 spędził w sowieckich więzieniach. Powrócił z nich w 1956, ale reżim nie pozwolił mu na objęcie rządów diecezją. Otoczony był ścisłą kontrolą policyjną. 9 lutego 1962, na kilka miesięcy przed śmiercią, św. Jan XXIII mianował go arcybiskupem tytularnym.

Ostatni z nowych męczenników - ks. Stanley Francis Rother (1935-81) był synem farmerów z Oklahomy. Święcenia kapłańskie przyjął 25 maja 1963 roku. Po kilku latach pracy duszpasterskiej w USA w 1968 udał się na misje do Gwatemali, pracując wśród Indian. Doprowadził tam między innymi do wybudowania szpitala. Wrażliwy był także na niesprawiedliwości, jakie dotykały Indian. Z tego powodu doświadczał pogróżek. Zginął 28 lipca 1981 z rąk uzbrojonych ludzi. Był jednym z 10 kapłanów zamordowanych w Gwatemali w tymże roku.