Latynoamerykański Wielki Tydzień

Wielki Tydzień obchodzony jest szczególnie uroczyście w Ameryce Łacińskiej. W Nikaragui i Hondurasie pracownicy sektora publicznego mają wtedy cały tydzień wolny od pracy, a w innych krajach tego kontynentu dniem świątecznym jest przynajmniej Wielki Piątek. Przed dwoma laty na prośbę Papieża Benedykta XVI przywrócono go nawet na Kubie, gdzie wcześniej był przez komunistów zniesiony.

Wielkotygodniowe wakacje wiążą się z udziałem licznych wiernych w procesjach i innych obchodach religijnych, które w minionych wiekach przeniesiono do Ameryki z Hiszpanii i Portugalii. Oczywiście trzeba przyznać, że wraz z narastającą również w krajach latynoamerykańskich laicyzacją nie brak takich, którzy wykorzystują te dni na plażowanie czy inne rozrywki. Wielu jednak ludzi, którzy przemieszczają się tam w tych dniach z miejsca na miejsce, to nie tylko turyści, ale prawdziwi pielgrzymi.

Liczni są uczestnicy procesji pasyjnych, przemierzający ulicami latynoamerykańskich miast, wysłanymi dywanami z kolorowanych trocin czy barwnych kwiatów. Najdłuższy taki dywan, długości ponad dwóch kilometrów, przygotowano w stolicy Gwatemali. W mieście tym odbywa się w Wielkim Tygodniu ok. 90 procesji.

W Ameryce Łacińskiej zapełniają się w Wielkim Tygodniu także miejsca pielgrzymkowe. W Boliwii zaczyna się dzisiaj doroczna pielgrzymka do sanktuarium maryjnego w Copacabanie nad jeziorem Titicaca, położonego 3.800 m n.p.m. W Ekwadorze najbardziej znane są sanktuaria Chrystusa w stołecznym Quito, gdzie przybywa w Wielkim Tygodniu ok. 30 tys. pielgrzymów, i w Guayaquil, gdzie jest ich prawie 100 tys. W stolicy tego kraju odbywa się też w tym czasie doroczny festiwal muzyki sakralnej, trwający przez cały miesiąc.