Nowy program duszpasterski na rok 2010/11

Odnawianie i pogłębianie osobistej relacji z Bogiem, formacja biblijna i duchowa, a także świadome przyjmowanie sakramentów – to główne cele programu duszpasterskiego na rok 2010/2011. Wpisuje się on w trzyletni program „Kościół domem i szkołą komunii”, którego realizacja rozpocznie się wraz z pierwszą niedzielą Adwentu, 28 listopada.

Pierwszy rok realizacji nowego cyklu duszpasterskiego dla Kościoła w Polsce, poświęcony komunii z Bogiem, pragnie bardzo mocno zaakcentować potrzebę formacji opartej na Piśmie Świętym. Akcentuje także formację duchową wiernych dorosłych, zachęcając do tworzenia lub rozwijania w diecezjach szkół formacji duchowej. – Komunia z Bogiem buduje się przede wszystkim przez Słowo i sakrament, dlatego Program zwraca uwagę na sakramenty w duszpasterstwie, akcentując zwłaszcza potrzebę inicjacji chrześcijańskiej oraz przygotowanie do przyjęcia sakramentów, ich celebrowanie oraz towarzyszenie wiernym po przyjęciu sakramentów – podkreśla abp Stanisław Gądecki, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski.

Przełożenie ogólnopolskiego programu na poszczególne dziedziny duszpasterstwa w Polsce jest zadaniem delegatów i asystentów Konferencji Episkopatu Polski oraz duszpasterzy krajowych. Z kolei dostosowanie ogólnopolskiego programu duszpasterskiego do specyfiki poszczególnych diecezji spoczywa w pierwszym rzędzie na biskupie diecezjalnym. Konkretne propozycje dla parafii to m.in. prowadzenie katechez liturgicznych przed Mszą św. i wspólna modlitwa świeckich i duchownych Liturgią Godzin. Program proponuje także wprowadzenie celebracji nabożeństw pokutnych. Jak czytamy, spowiedź nie powinna być jakimś machinalnym, przedświątecznym rytuałem, lecz ma być włączona w całe życie wiary, modlitwy, pracy nad sobą i systematyczną formację. Nabożeństwo pokutne ma też ukazywać, że „każdy grzech nie dotyka tylko mnie osobiście, lecz także całą wspólnotę, a skoro swoim osobistym grzechem szkodzimy innym, to i swoją pokutą we wspólnocie z innymi możemy budować Kościół”.

Wśród inicjatyw ogólnopolskich warto w sposób szczególny zwrócić uwagę na obchodzony od 18 do 25 stycznia Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. To czas odkrywania, że z jedności chrześcijan z Chrystusem wywodzi się jedność między chrześcijanami, wszyscy oni bowiem są pędami jednej Winorośli, czyli samego Chrystusa. W III Niedzielę Wielkanocną rozpoczyna się zaś Tydzień Biblijny. Praca duszpasterska z Biblią pomaga w przechodzeniu z pobożności ludowej do wiary ugruntowanej, będącej owocem świadomego wyboru Jezusa Chrystusa. Warto przypomnieć tu słowa papieża Benedykta XVI, który przywołuje tradycję lectio divina. Modlitewne czytanie Pisma Świętego nie tylko karmi intelekt, ale kształtuje serca. „Praktyka ta, jeśli będzie się ją skutecznie propagować, przyniesie w Kościele – jestem o tym przekonany – nową duchową wiosnę” (16 IX 2005 r.) Papież postrzega ją jako „decydujący element odnowy dzisiejszej wiary”.

Hasło „Kościół domem i szkołą komunii” zostało zaczerpnięte z listu apostolskiego Jana Pawła II Novo millennio ineunte. Papież pisał w nim: „Czynić Kościół domem i szkołą komunii: oto wielkie wyzwanie, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu, jeśli chcemy pozostać wierni Bożemu zamysłowi, a jednocześnie odpowiedzieć na najgłębsze oczekiwania świata”.

Papieskie wołanie o krzewienie „duchowości komunii” nakierowuje na podstawowy sens słowa communio, które odnosi się do zjednoczenia z Bogiem przez Jezusa Chrystusa w Duchu Świętym. „Zanim przystąpimy do programowania konkretnych przedsięwzięć, należy krzewić duchowość komunii, podkreślając jej znaczenie jako zasady wychowawczej wszędzie tam, gdzie kształtuje się człowiek i chrześcijanin, gdzie formują się szafarze ołtarza, duszpasterze i osoby konsekrowane, gdzie powstają rodziny i wspólnoty” – podkreślał Jan Paweł II. – Chodzi o duchowość, którą znamionuje osobowe otwarcie się na Boga i na to, co daje, czyli o postawę zawierzenia Bogu, kontemplacji Boga – wyjaśnia bp Andrzej Czaja. – Stanowi ona podstawę komunii człowieka z Bogiem i niesie wielką szansę obudzenia i ożywienia braterstwa wszystkich wiernych, ich otwartości na świat oraz współpracy z ludźmi dobrej woli. Bez tych postaw trudno tak urzeczywistniać Kościół, aby był domem dla swych dzieci i szkołą jedności dla świata.