Odpust w święto narodzin św. Jana Chrzciciela

W Ain Karem palestyńscy chrześcijanie i pielgrzymi uczcili 24 czerwca miejsce narodzin św. Jana Chrzciciela. W sanktuarium narodzin Prekursora Zbawiciela Mszę świętą celebrowali najpierw proboszczowie z parafianami z Jerozolimy i Betlejem. Swoją modlitwą nawiązali do wielowiekowej obecności wspólnoty chrześcijańskiej, przerwanej w 1948 r. po wypędzeniu wszystkich palestyńskich Arabów z miasteczka i okolicy.

Odpustowej Eucharystii przewodniczył o. Artemio Vítores, wikariusz Kustodii Ziemi Świętej. W homilii, wychodząc od tekstów Pisma Świętego, ukazał św. Jana jako „człowieka o wyjątkowej odwadze, proroka Bożego i oddanego całkowicie na służbę Chrystusowi prekursora”.

Pierwsze nieszpory uroczystości były sprawowane w sanktuarium św. Jana na Pustkowiu, które w tym roku obchodzi 100-lecie obecności franciszkanów. Obok Nawiedzenia św. Elżbiety i Narodzin św. Jana jest to trzecie sanktuarium w Ain Karem poświęcone Janowi Chrzcicielowi i jego rodzicom Zachariaszowi i Elżbiecie.

Historia sanktuarium z naturalną grotą, gdzie - według tradycji - znajdował się dom rodzinny świętych Elżbiety i Zachariasza, sięga czasów bizantyńskich. Obecny kościół odbudowali w drugiej połowie XVII wieku franciszkanie - strażnicy tego miejsca. W połowie XIX wieku łaciński Patriarchat Jerozolimy zakupił ruiny kościoła z czasów krzyżowców. W 1911 r. posiadłość ostatecznie odsprzedano franciszkanom.

Stara arabska nazwa miejsca - Ain el-Habìs, czyli „źródło pustelnika” - nawiązuje do wielowiekowej tradycji, wedle której spędzał tam lata pustelniczego życia św. Jana Chrzciciel. Malowniczo położony w górskim krajobrazie franciszkański klasztor powstał przy naturalnej grocie, gdzie Elżbieta miała schronić się ze swoim synem przed siepaczami Heroda. W tej grocie, jak głosi tradycja, Jan spędził lata swojej młodości, karmiąc się „szarańczą i miodem leśnym” (Mt 3,4) oraz pijąc z naturalnego źródła, obfitującego w wodę do naszych czasów.