W czasie sympozjum "Media - kultura - komunikacja. Fenomen papieża Franciszka" przedstawiciele różnych środowisk i dyscyplin naukowych będą udostępniać swe przemyślenia związane z działalnością, z nauczaniem papieża Franciszka.
Papież Franciszek to osoba, którą ludzie znacząco interesują się. By się o tym przekonać, wystarczy np. skorzystać z wyszukiwarek internetowych zadając pytanie "papież Franciszek" czy też "pope Francis", zapoznać się ze wskaźnikiem liczby wyników, porównać je z wynikami otrzymanymi, gdy analogicznie zapytamy o inne osoby. Nasuwają się tutaj różne pytania. Oto wybrane z nich. Skąd się bierze to zainteresowanie? Czy dobrze rozumiemy siebie i nasze czasy?
Czy zbyt pochopnie nie zaniża się ocen dotyczących potencjału i faktycznego znaczenia, możliwości pozytywnego oddziaływania Kościoła katolickiego, chrześcijaństwa obecnie i w przyszłości? W czym chce pomóc światu papież Franciszek? Jak najpełniej skorzystać z jego pomocy? Konferencja naukowa "Media - kultura - komunikacja. Fenomen papieża Franciszka" włącza się w szukanie odpowiedzi na takie pytania, zaprasza do współpracy.
Dobrze się stało, że już przygotowania do tego sympozjum połączyły różnych ludzi i różne instytucje, różne spojrzenia na rzeczywistość. W tegorocznym orędziu na Światowy Dzień Środków Społecznego przekazu papież Franciszek powołał się na starożytność chrześcijańską. Zdaje sobie ona sprawę, że ludzki umysł w zasadzie cały czas pracuje. Człowiek nie jest tu jednak bezradny, bo otrzymał możliwość, by dobrze dobrać dla niego pokarm i tym samym przyczynić, że owoc pracy umysłu będzie dobry.
W czasie sympozjum "Media - kultura - komunikacja. Fenomen papieża Franciszka" przedstawiciele różnych środowisk i dyscyplin naukowych będą udostępniać swe przemyślenia związane z działalnością, z nauczaniem papieża Franciszka. Cechą konferencji naukowych jest pewna nieprzewidywalność. M.in. prelegenci mogą zaskoczyć swymi stwierdzeniami. Także w przypadku publiczności nie da się do końca przewidzieć wszystkich reakcji, wyciągniętych wniosków.
Ta cecha, owszem, bywa kłopotliwą. Jednak związana jest też z bogactwem rzeczywistości, z którą mamy do czynienia. Wspomniany przymiot konferencji naukowych jak najbardziej może więc urzekać, czy też okazać się bardzo pożytecznym. Ojciec rodziny "ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare" (Ewangelia św. Mateusza). Może wspólnie odkryjemy, że "wszystko jest ze sobą powiązane i że autentyczna troska o nasze życie (…) jest nierozerwalnie związana z wymiarem sprawiedliwości i braterstwa oraz wierności wobec innych" (papież Franciszek). Może lepiej zobaczymy, jak trzeba kontynuować dzieło coraz lepszego rozumienia rzeczywistości i jej odpowiedzialnego kształtowania wraz z troską, by wytłumaczyć, przekonać spotkane osoby sięgają np. po nowe środki wyrazu i działania, jak też korzystając z dotychczasowych i sprawdzonych co do skuteczności.
Przykładu dostarcza tu ŚDM 2016, kiedy papież Franciszek np. obrazowo odwoływał się do pułapki, jaką jest paraliż rodzący się, "gdy mylimy szczęście z kanapą", i zarazem z tą samą młodzieżą sms-ów, mms-ów i nowoczesnej cywilizacji modlił się najbardziej tradycyjnymi modlitwami Kościoła jak "Ojcze nasz", "Zdrowaś Maryjo" i "Chwała Ojcu".
Nie może zabraknąć tutaj słów wdzięczności. Za przyczynie się - na różne, potrzebne, wręcz niezastąpione sposoby - do zorganizowania sympozjum "Media - kultura - komunikacja. Fenomen papieża Franciszka". Za zwrócenie na tę konferencję uwagi, poświęcenie czasu, by przyjść, posłuchać, zobaczyć. A może nieprzewidywalność związana z sympozjami urzeknie i prowadzi jeszcze dalej: do wdzięczności za inspiracje, za pokarm dla umysłu i woli.
Ks. prof. zw. dr hab. Wojciech Misztal - prorektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie.
Skomentuj artykuł