Podsumowanie wizytacji apostolskiej w Irlandii

Wizytacja apostolska Kościoła Irlandii w sprawie nadużyć seksualnych osób duchownych względem nieletnich została zakończona. W Watykanie opublikowano podsumowanie jej wyników. Objęła ona już w pierwszej połowie zeszłego roku cztery tamtejsze archidiecezje. Ponadto dotyczyła czterech ośrodków przygotowujących kandydatów do kapłaństwa, w tym trzech w Irlandii i Papieskiego Kolegium Irlandzkiego w Rzymie. Najdłużej trwała w 31 zgromadzeniach zakonnych.

Podsumowanie zawiera wskazania Stolicy Apostolskiej. Dołączają się one do tych, które kompetentne watykańskie dykasterie, po zapoznaniu się z wynikami wizytacji, już przekazały objętym nią instytucjom. Stolica Apostolska ponawia za Benedyktem XVI wyrazy bliskości z ofiarami tych grzesznych, a zarazem kryminalnych aktów popełnionych przez księży i zakonników. Wizytacja pozwoliła stwierdzić poważne zaniedbania wiążące się z niedostatecznym zrozumieniem i reakcją wobec takich aktów, także ze strony biskupów i przełożonych zakonnych. Jednak wyraźnie można zauważyć, że począwszy już od lat 90. podjęto poważne kroki w tym zakresie, co doprowadziło do większej świadomości problemu i głębokich zmian w podejściu do tego zagadnienia.

Nowy watykański dokument zaleca biskupom i przełożonym zakonnym Irlandii dalsze udzielanie pomocy ofiarom nadużyć. Mają się oni opierać na wydanych tam już cztery lata temu kościelnych normach o ochronie dzieci, dotyczących zapobieganiu nadużyciom i właściwej formacji, a także współpracy z władzą świecką. Należy je okresowo uzupełniać, kierując się wskazaniami Kongregacji Nauki Wiary. Kościelni przełożeni winni ustalić normy ułatwiające powrót do posługi kapłanów fałszywie oskarżonych o nadużycia, jak też właściwe podejście duszpasterskie do księży i zakonników, którzy okazali się winni nadużyć. W irlandzkich seminariach obowiązują już jasne normy co do ochrony nieletnich. Trzeba jeszcze wprowadzić m.in. programy formacji akademickiej nt. zapewniania dzieciom ochrony. Każde zgromadzenie zakonne ma przygotować trzyletni program pogłębiający własny charyzmat w aspektach modlitwy, wspólnoty i apostolstwa. Muszą też one otworzyć się duszpastersko na ofiary nadużyć.

W podsumowaniu wyników wizytacji apostolskiej w Irlandii podkreśla się, że bolesne wydarzenia otworzyły liczne rany, tym niemniej widoczna jest tam żywotność wiary Irlandczyków i oznaki nadziei. Świadczy też o tym szerokie zaangażowanie duchownych i świeckich w ochronę nieletnich. Stolica Apostolska razem z irlandzkimi biskupami rozpoczęła już refleksję nad dostosowaniem tamtejszych struktur diecezjalnych do dzisiejszych potrzeb misji Kościoła w Irlandii.