Ruch harcerski ma 14 nowych błogosławionych. Zostali zabici przez Niemców, ponieważ byli katolickimi skautami

Ruch harcerski ma 14 nowych błogosławionych. Wśród 50 ofiar niemieckiego nazizmu, które w sobotę zostały beatyfikowane w katedrze Notre Dame w Paryżu, są również francuscy harcerze. Zostali zabici przez Niemców, ponieważ byli katolickimi skautami - podkreśla Paul Dupont, archiwista Scouts et Guides de France.

Niektórzy zostali skautami dopiero w niewoli

Historie nowych błogosławionych świadczą o sile harcerskich ideałów w najtrudniejszych wojennych warunkach. Francuscy męczennicy to młodzi mężczyźni, którzy zostali wysłani na przymusowe roboty do Niemiec. Co znamienne, tylko połowa z 14 beatyfikowanych skautów była zaangażowana w ruch harcerski przed wyjazdem na roboty. Pozostali poznali harcerstwo dopiero w niewoli i to już na robotach złożyli harcerską przysięgę.

W Niemczech Chrystus ma wielu przeciwników

W okupowanej przez Niemców Francji skauting został zakazany. W 1943 r. wielu skatów zostało wysłanych na roboty do Niemiec. "Musicie wiedzieć, że w Niemczech Chrystus ma wielu przeciwników. Nie chcą zaakceptować Jego doktryny miłosierdzia, miłości i litości. W obliczu nazizmu bądźcie chrześcijanami" - pisał do wyjeżdzających na roboty skautów kard. Jules Saliège.

Konspiracyjny skauting na robotach

Wysłani do Niemiec skauci organizują się w grupy i kontynuują działalność swego ruchu. Dzielą się paczkami, odwiedzają chorych Francuzów w szpitalu, dbają o rozwój życia duchowego poprzez udział w Eucharystii, spotkania modlitewne i dyskusje. Co więcej, werbują nowych członków.

Aresztowania, egzekucje, obozy

W grudniu 1943 r. okólnik Kaltenbrunnera szefa Centralnego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy wypowiada wojnę francuskim skautom na robotach w Niemczech. Zarzuca im szerzenie chrześcijaństwa i antyniemieckich postaw. Niemcy rozbijają harcerską konspirację. Niektórzy zostają straceni, inni trafiają do obozów zagłady.

Konspiracja w Dzieczynie

Jednym z nowych błogosławionych skautów jest Joël Anglès d’Auriac. 17 lipca 1943 r. został wysłany na roboty do wcielonego do Rzeszy czeskiego Dzieczyna. Skierowano go do zakładu zbrojeniowego Wilhelm Schmidding Werke. Pomimo nieludzkich warunków pracy udało mu się zorganizować tajną drużynę harcerzy. Oddają się pod opiekę Matki Bożej Nadziei, a za cel stawiają sobie "rozpowszechnianie i pogłębianie zasad Ewangelii". 10 marca 1944 r. został aresztowany przez gestapo i skazany na śmierć za zdradę stanu. Został ścięty 6 grudnia 1944 r. Miał 22 lata.

Umieram z uśmiechem, Pan jest ze mną

"Nie smućcie się, umieram z uśmiechem, ponieważ Pan jest ze mną - pisze do swoich kolegów skautów na trzy godziny przed egzekucją. - Zachowajcie mnie w pamięci z uśmiechem i podążacie drogą, którą wam wskazałem. Jest bez wątpienia najbardziej owocna droga, prowadząca do najpiękniejszego życia".

Wzór dla powojennego skautingu we Francji

Jak twierdzi historyk Charles-Édouard Harang, przykład skautów, którzy pozostali wierni harcerskim ideałom w niemieckiej niewoli, miał ogromne znaczenie dla kształtowania się skautingu w powojennej Francji. Kierowniczą rolę w ruchu przejęli bowiem byli więźniowie lub członkowie ruchu oporu. Lepiej zrozumiano też znaczenie chrześcijańskiej wiary, która w warunkach niewoli była przeżywana w bardziej konkretny sposób. Dzięki temu ruch skautowy odzyskał wiarę - powiedział Harang w wywiadzie dla dziennika La Croix.

Źródło: Vatican News / pk