Warszawa: ekologia bez Boga prowadzi do alienacji i chaosu

Brak zrozumienia duchowego i hierarchicznego porządku stworzenia leży u źródeł współczesnego kryzysu ekologicznego i społecznego – przekonywał prof. John Milbank podczas międzynarodowej konferencji Creatio Continua. Angielski teolog i filozof ostrzegł, że sekularna ekologia, odrzucając naturalną hierarchię i ludzką wyjątkowość, prowadzi do alienacji, podczas gdy postliberalizm zbyt często lekceważy wartość i sakralność przyrody.
- Kryzys ekologiczny jako kryzys duchowy: Prof. John Milbank uważa, że współczesny kryzys ekologiczny i społeczny wynika z odrzucenia duchowego i hierarchicznego porządku stworzenia.
- Krytyka ekologizmu: Sekularne podejścia do ekologii, według Milbanka, pomijają wyjątkowość człowieka i duchowy sens natury, co prowadzi do chaosu i alienacji.
- Hierarchiczna wizja świata: Ziemia powinna być postrzegana jako uporządkowany organizm z hierarchią bytów – od minerałów po człowieka, który zajmuje wyjątkowe, ale zależne miejsce w przyrodzie.
- Zagrożenie transhumanizmem: Milbank krytykuje niektóre postliberalne środowiska chrześcijańskie za lekceważenie wartości stworzenia i zbliżanie się do technokratycznych idei transhumanizmu.
- Chrześcijańska ekologia jako sakrament: Autentyczna postawa ekologiczna powinna opierać się na tradycyjnej, sakramentalnej wizji stworzenia, gdzie natura uczestniczy w boskim porządku.
- Wezwanie do duchowej odnowy: Milbank apeluje o teologiczne przemyślenie relacji człowieka z naturą i odnowienie duchowości opartej na kontemplacji, wspólnocie i pracy rzemieślniczej.
- Cele konferencji: Konferencja „Creatio Continua” analizuje wyzwania ekologiczne i społeczne w duchu encykliki Laudato si’, z perspektywy teologicznej, geopolitycznej i duchowej.
„Bez uznania duchowej hierarchii stworzenia i jego nierozerwalnej więzi z Bogiem, żadne ekologiczne ani społeczne rozwiązania nie będą trwałe” – mówił prof. John Milbank. Brytyjski teolog, współtwórca nurtu radical orthodoxy, przekonywał, że współczesny kryzys ekologiczny jest nie tylko skutkiem błędów technokratycznej modernizacji, ale też efektem duchowej amnezji. „Ziemia nie jest jedynie siecią powiązań, ale uporządkowanym, hierarchicznym organizmem, w którym człowiek zajmuje szczególne miejsce, choć jest też zależny od reszty stworzenia” – podkreślił Milbank.
Zdaniem profesora, sekularne nurty ekologiczne często pomijają fakt, że to hierarchia – od minerałów, przez rośliny i zwierzęta, po człowieka – nadaje naturze sens i porządek. „Demokratyzacja natury bez uznania jej hierarchii prowadzi do chaosu, alienacji i odrzucenia samego piękna stworzenia” – przestrzegał teolog.
Milbank krytycznie odniósł się również do niektórych postliberalnych środowisk chrześcijańskich, które „lekceważą wartość stworzenia i ryzykują sojusz z technokratycznym transhumanizmem”. W jego opinii, autentyczna chrześcijańska postawa ekologiczna musi opierać się na tradycyjnej wizji stworzenia jako sakramentu, gdzie natura i człowiek wspólnie uczestniczą w wiecznym świetle Logosu.
Na koniec wezwał do teologicznego odnowienia refleksji nad naturą i społeczeństwem oraz do ponownego odkrycia „metafizycznego dobra życia”, możliwego tylko przez kontemplację, pracę rzemieślniczą i życie we wspólnocie z innymi istotami "pod fizycznym i intelektualnym słońcem".
Konferencja zorganizowana jest przez Światowy Ruch Katolików na rzecz Środowiska oraz Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, na zaproszenie metropolity warszawskiego, abp. Adriana Galbasa SAC.
Wśród zaproszonych gości znaleźli się czołowi intelektualiści, duchowni oraz eksperci z Polski i zagranicy. Podczas wydarzenia uczestnicy pochylają się nad czterema kluczowymi pytaniami inspirowanymi „Laudato si’”: Czy możliwy jest porządek międzynarodowy wykraczający poza brutalną konkurencję? Jakiej polityki ekologicznej i społecznej dziś potrzebujemy? Czym jest „ekologia codziennego życia” i jak może ona chronić nas przed technologiczną dominacją nad ludzkim umysłem, która niszczy zdolność trwałej uwagi będącej niezbędnym warunkiem życia obywatelskiego, ale także „naturalną modlitwą duszy”? W jakiej duchowości powinna być zakorzeniona „ekologia duszy”, by stała się prawdziwie integralna – nie zamieniając się w kolejną ideologię lub PR-ową technikę?
Konferencja zgodnie ze strukturą encykliki papieża Franciszka stara się ukazać aktualność jej przesłania w świetle wyzwań geopolitycznych, technologicznych i duchowych, a wszystko to w świetle teologii.
Skomentuj artykuł