Watykan i UE: "Katolicy czują, że powinni być sumieniem Europy"

Sébastien Maillard, dyrektor Instytutu Jacques’a Delors, przypomina, że Watykan od samego początku popierał integrację europejską, widząc w niej narzędzie pojednania między narodami, na początku między Francją i Niemcami, ale potem również między innymi zwaśnionymi krajami Europy, jak Irlandia i Wielka Brytania czy Polska i Niemcy.

Zdaniem Maillarda katolicy czują, że powinni być sumieniem Europy i przypominać Europejczykom, że mają wspólne korzenie, dzięki którym nie są dla siebie obcy, lecz stanowią jedną rodzinę.

Michel Houellebecq przeciw eutanazji. "Cywilizacja, która ją legalizuje, traci prawo do szacunku"

Wiadomości ze świata

Rozmawiając z Radiem Watykańskim, Sébastien Maillard stwierdził, że Stolica Apostolska pomimo swej krytycznej niekiedy postawy, popiera samą ideę integracji. Świadectwem tego jest choćby fakt, że kiedy w 1957 r. na Kapitolu podpisywano Traktaty Rzymskie, w kościołach Wiecznego Miasta biły dzwony. Od 1970 r. relacje między Stolicą Apostolską a Unią Europejską mają charakter instytucjonalny na szczeblu nuncjatury i ambasady.

Watykan bezskutecznie zabiegał o uznanie judeochrześcijańskich korzeni w traktatach Unii. Stolica Apostolska popiera politykę solidarności. Inną formą inspirowania europejskiej polityki jest wskazywanie na przykład ojców założycieli, takich jak Robert Schuman, którego proces beatyfikacyjny jest w toku. Sébastien Maillard przyznaje, że w tym sensie można postrzegać Stolicę Apostolską jako swoiste sumienie Unii.

„Wystarczy przypomnieć, że kiedy papież Franciszek otrzymał Nagrodę Karola Wielkiego w 2016 r., to w Rzymie przyjął przy tej okazji wszystkich przywódców instytucji europejskich. Świadectwem tego jest także jego przemówienie w Parlamencie Europejskim w Strasburgu, gdzie powtórzył to, co zainicjował Jana Paweł II, który również przemawiał w Strasburgu, a już w 1982 r. w Composteli nawoływał: Europo, bądź sobą! A zatem nie tylko Stolica Apostolska, ale cały Kościół katolicki pełni rolę sumienia, przypomina Europejczykom, kim są, przypomina im o chrzcie. I jest to rola niezastąpiona, którą Kościół musi nadal pełnić. Nie chodzi o lobbowanie w celu uzyskania tej czy innej poprawki w dyrektywie, ale przede wszystkim o budzenie sumienia, tak aby Europejczycy czuli się aktywnymi uczestnikami tej samej przygody. Chrześcijanin jest z pewnością patriotą, ma swoją narodowość, ale wie też, że należy się do większej rodziny. I właśnie Kościół może pomóc Europejczykom poczuć się częścią tej samej rodziny, społeczności, unii. I jest to ważne, aby nie postrzegać Europejczyków z innych krajów jako ludzi nam obcych, z którymi nic nas nie łączy” - powiedział Maillard.