Niezwykłe przesłanie dla mieszkańców Ziemi [WIDEO]

Goryl, który nauczył się komunikować za pomocą języka migowego, przekazuje ludziom ważną wiadomość. Wygląda na to, że zapoznał się papieską encykliką Laudato si'.

Koko to znana na całym świecie gorylica, która opanowała podstawy amerykańskiego języka migowego. Potrafi się komunikować z człowiekiem za pomocą prostych gestów, a nawet podejmować rozpoczęte przez niego wątki. Zobacz, co powiedziała Koko, gdy opiekunowie przekazali jej informacje o destrukcyjnych działaniach człowieka, przyczyniających się do niszczenia naszej planety.

Film został przygotowany specjalnie na jedną z konferencji prasowych, które odbyły się podczas grudniowego szczytu klimatycznego w Paryżu.

Okazuje się, że w pewnych kwestiach zwierzęta mogą mieć więcej racji, niż ludzie. Poniżej przedstawiamy fragmenty papieskiej encykliki Laudato si', do których pośrednio odwołuje się przesłanie gorylicy Koko:

• Ta siostra, matka ziemia, protestuje z powodu zła, jakie jej wyrządzamy nieodpowiedzialnym wykorzystywaniem i rabunkową eksploatacją dóbr, które Bóg w niej umieścił. (2)

• Zniszczenie środowiska ludzkiego jest sprawą bardzo poważną nie tylko dlatego, że Bóg powierzył człowiekowi świat, ale także dlatego, że samo ludzkie życie jest darem, który trzeba chronić przed różnymi formami degradacji. Wszelka troska i dążenie do polepszenia świata wymaga dogłębnych «zmian stylów życia, modeli produkcji i konsumpcji, utrwalonych struktur władzy, na których opierają się dziś społeczeństwa». (5)

• Naglące wyzwanie ochrony naszego wspólnego domu obejmuje troskę o zjednoczenie całej rodziny ludzkiej w dążeniu do zrównoważonego i zintegrowanego rozwoju, ponieważ wiemy, że wszystko może się zmienić. (13)

• Kieruję naglące wezwanie, by ponowić dialog dotyczący sposobu, w jaki budujemy przyszłość naszej planety. Potrzebujemy konfrontacji, która nas wszystkich połączy, ponieważ wyzwanie ekologiczne i jego ludzkie korzenie dotyczą i dotykają nas wszystkich. (14)

• W świecie, w którym wszyscy są od siebie zależni, nie chodzi jedynie o zrozumienie, że negatywne konsekwencje stylu życia, produkcji i konsumpcji dotykają wszystkich. Chodzi przede wszystkim o to, aby proponowane rozwiązania wynikały z perspektywy globalnej, a nie tylko broniły interesów pewnych krajów. Współzależność zmusza nas do myślenia o jednym świecie, w ramach wspólnego projektu. (164)

• Powaga kryzysu ekologicznego wymaga od nas wszystkich myślenia o dobru wspólnym i podążania drogą dialogu, wymagającego cierpliwości, ascezy i wielkoduszności. Zawsze pamiętajmy, że «rzeczywistość jest ważniejsza od idei». (201)