#bycie mamą

Jak się modlić, gdy w rodzinie pojawiają się dzieci, wszystko się zmienia, a czas, który kiedyś miałyśmy dla siebie, przestaje być nasz? Stare modlitewne nawyki przestają odpowiadać naszemu kalendarzowi, ale czasem także naszym potrzebom.

Bycie rodzicem dało mi spojrzenie na rodzicielstwo Boga, na to, że On widzi więcej: wie, co się dzieje w moim życiu, czego ja potrzebuję, co mi zagraża. Tak bardzo, jak chciałabym, żeby moje dziecko mi zaufało, tak samo bardzo staram się ufać Bogu i wierzyć w to, że On wie lepiej i warto za tym iść.

Nie był młodym rodzicem ten, kto nie słyszał pytania "A gdzie to dziecko ma czapeczkę?" albo komentarza "Nie noś go, bo się przyzwyczai". Rodzicielstwo to lekcja pokory albo asertywności, albo jednego i drugiego. Warto jednak takie często powtarzane "prawdy" poddawać refleksji. Zwłaszcza że niektóre z nich są po prostu szkodliwe.

My, Matki Polki, wieczne zabiegane, utrudzone i obciążone. Śpiące za mało, jedzące w biegu. I z wyrzutami sumienia. Bo zabałaganiony dom, bo zdenerwowanie i podniesiony głos, bo za mało czasu, bo za dużo słów...

Gdy patrzy na listę zajęć pozaszkolnych i zastanawia się, czy jej dziecko będzie miało dobry start. Gdy patrzy na tę samą listę, niepokojąc się, czy wszechstronny rozwój nie jest zbyt dużym obciążeniem. Gdy patrzy w lustro i widzi, że ciągle jej czegoś brakuje...

Czułam, że to podwójna porażka wychowawcza. Nagle pomimo czarnej rozpaczy, w mojej głowie pojawiła się trzeźwa myśl: Skoro chciałaś spędzić ten wieczór inaczej, to dlaczego leżysz na łóżku i płaczesz?

Rajdowiec w czasie wyścigu musi polegać na pilocie, w górach całkowitym zaufaniem obdarza się partnera, który asekuruje. Kiedy w moim przeżywaniu macierzyństwa robi się ekstremalnie, czuję że nie jestem w tym sama - choćby nic się nie udawało, choćbym ponosiła porażkę za porażką.

{{ article.description }}