#cierpienie

„Nie jest łatwo zdecydować się pójść z Chrystusem do Jerozolimy, by tam cierpieć, być umęczonym, a w końcu ukrzyżowanym. Ale na to nie ma rady, jeżeli się chce po chrześcijańsku, po Bożemu przeżywać Zmartwychwstanie” – powiedział ks. Jerzy Popiełuszko.

Losy Etty Hillesum dziwnie kojarzą mi się z życiem św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Bezpośrednie zagrożenie śmiercią zarówno dla św. Teresy, jak i dla Etty Hillesum było niezwykłym „bodźcem” do bardzo przyspieszonego, wręcz gwałtownego dojrzewania duchowego i ludzkiego. U tej ostatniej miało ono miejsce w czasie Zagłady.

Ogrom cierpień, jaki spotkał mieszkańców Haiti, przeraża i nasuwa stare, lecz wciąż aktualne pytanie - jak mówił uciemiężony psalmista: „Kości we mnie się kruszą, gdy lżą mnie przeciwnicy, gdy cały dzień mówią do mnie: «Gdzie jest twój Bóg?»”.

Stając w obliczu cierpienia, przerażeni jego ogromem i zbuntowani przeciw jego niszczącej mocy, odkrywamy, że nie da się go wytłumaczyć, znaleźć jego sensu bez Boga.

Śmierć jest nieuchronna, ale prawda o ziemskim przemijaniu winna być odczytywana jako zadanie do spełnienia, jako możliwość spotkania się z Bogiem.

"Przyjaciel to ktoś, kto potrafi mnie kochać niezależnie od tego, czego się o mnie dowie". /Marek Dziewiecki/

List do Hana Wegerif

Czy Bóg cierpi? To, że napisano na ten temat bardzo wiele, wcale nie dziwi. Trudno bowiem o donioślejsze egzystencjalnie pytanie z połączonych punktów widzenia teologicznego i antropologicznego. Można sobie również z łatwością wyobrazić, jak dalekosiężne będą konsekwencje udzielonej odpowiedzi i jak potężny wywrą wpływ na obraz Boga i człowieka, na kształt religijności i na kulturę. Dobrze o tym pomyśleć w dorocznym Tygodniu Miłosierdzia.

{{ article.description }}