#depresja sezonowa

Wielu z nas zna to uczucie: kiedy dni stają się krótsze i smutniejsze, za oknem szaro i ponuro. Mamy mniejszą ochotę, by coś robić, brak nam energii, stajemy się bardziej ospali, a życie traci barwę...

Twarz depresji to twarz maskowana, która nie wyraża emocji ani uczuć, twarz obojętności i apatii. Jak rozpoznać, że bliska nam osoba lub nasz znajomy zmaga się z depresją?

Trudności z wykonywaniem codziennych czynności, uczucie zmęczenia, zwiększona potrzeba snu, problemy z porannym wstawaniem, brak siły i ochoty do podejmowania spontanicznych działań - to objawy jesienno-zimowej depresji. Skuteczną metodą jej leczenia jest fototerapia.

Idea leczenia depresji światłem nie jest nowa: już lekarze greccy ze szkoły Hipokratesa (od IV wieku p.n.e.) a potem lekarze starożytnego Rzymu zalecali pacjentom przebywanie na słońcu. Dziś nadal korzystamy ze zbawiennego wpływu słońca i światła na nasze samopoczucie.

Mimo że generalizowanie jest cechą naprawdę okropną, sama łapię się czasem na tym, że pytam znajomych wracających z dalekich krajów: "A jacy są tam ludzie?".

Istnieje tyle rodzajów depresji, ilu chorych. Każdy przypadek jest inny. Jakie są objawy zaburzeń depresyjnych?

Coraz krótsze dni, ołowiane niebo, przejmujący chłód i zacinający deszcz – ten zestaw niewiele ma wspólnego ze złotą polską jesienią. Brzmi natomiast jak skuteczny przepis na jesienną chandrę.

W tym roku WHO, nauczona doświadczeniem z ubiegłej jesieni, nie ogłosiła epidemii grypy. Ani ptasiej, ani świńskiej, ani w ogóle żadnej.Toteż największym zagrożeniem zdrowotnym aktualnego sezonu będzie SAD, czyli tak zwana depresja jesienna.

{{ article.description }}