#halik

"Jeśli prawicowi politycy, zwłaszcza krajów postkomunistycznych, jak Węgry czy Polska, apelują o powrót do wartości chrześcijańskich, a jednocześnie krzewią strach przed migrantami i muzułmanami, to są to tylko puste słowa" - mówi czeski duchowny.

"Przestępstwa seksualne (...) są tylko jednym z aspektów, w których Kościół (..) załamał się" - mówi czeski teolog i filozof.

Po śmierci czeka nas sąd, który wszystko wyjaśni. Czy jest się czego bać? Można się do niego przygotować? Bardzo możliwe, że doświadczymy na nim sporego zaskoczenia.

"Myślę, że to wyzwanie dla nas, ludzi Kościoła, by tworzyć taką atmosferę, żeby Kościół stawał się gościnnym miejscem" - mówi ks. Tomáš Halík.

Są takie osoby, które nie potrafią znieść stanu niepewności. Próbują stłumić swoje zawahania, lecz przenoszą je na innych ludzi, których nazywają wrogami i z którymi chcą walczyć.

Wielu chrześcijan doświadcza tego kryzysu, jednak nie potrafią precyzyjnie go nazwać. Okazuje się, że jest obecny w Kościele od wieków i dobrze wiemy, co jest jego przyczyną - mówi ks. Tomáš Halík.

Nie mogę widzieć Boga, jeśli uparcie chcę Mu być równy. Aby Go dostrzec muszę uznać własny cień. Tak jak upadający raz za razem jeden z najważniejszych świętych Kościoła - pisze ks. Tomáš Halík.

Człowiek musi sięgnąć dna, usłyszeć krzyk opuszczenia Jezusa na krzyżu, by mógł wejść na drogę, która prowadzi do światła. Taki wstrząs może być bardzo dramatyczny - pisze ks. Tomáš Halík.

Człowiek nie powinien się izolować - nie powinien się izolować ani od innych ludzi, ani od Boga. Jeśli człowiek zamyka się w sobie, zwłaszcza w aroganckim pragnieniu odgrywania roli Boga, szkodzi samemu sobie i narusza harmonię stworzenia.

Nie możemy przyciągać ich pobożnymi hasłami: w ten sposób do nich nie przemówimy i nie skłonimy ich do przełamania dystansu i wyjścia z ukrycia - pisze ks. Tomáš Halík

Laureat tegorocznej Nagrody Templetona, wybitny czeski teolog i filozof religii, ks. Tomáš Halík, podczas prezentacji swej aubiografii w Berlinie zauważył, że Kościół musi wzmocnić dialog z nauką i sztuką. Wiele wskazuje na to, że tu i ówdzie owo wzmacnianie powinna poprzedzić intensywna reanimacja, a także przemyślenie na nowo stosunku wspólnoty katolików do intelektualistów. Zwłaszcza we własnym gronie.

{{ article.description }}