#jak ewangelizować

Kościół, który stawia wymagania, ale najpierw przyjmuje i pomaga spotkać Boga. Rozumiejący i zrozumiali księża, empatyczni i pełni pasji, słuchający także niewierzących. Taki obraz Kościoła, ułożony z marzeń osób rozczarowanych, zranionych, zgorszonych, podczas VI Kongresu Nowej Ewangelizacji przedstawiali Agata Kulczycka i ks. Tomasz Matyjaszczyk.

Wydaje mi się, że jako ewangelizatorzy za mało skupiamy się na ludziach, których chcemy „nawrócić”. Patrzymy na nich jak na zerojedynkowy problem, gdzie zero znaczy „niewierzący”, jeden to „wierzący” i chcemy tych niewierzących na drugą stronę, nawet siłą, przeciągnąć. Ale ten człowiek ma swoją historię, może ma coś do przepracowania i może jesteśmy w stanie mu pomóc w inny sposób niż indoktrynując go i mówiąc, w co ma wierzyć?

Kilka dni temu miałem okazję rozmawiać z osobami, które opuściły Kościół katolicki. Są to jednak niezwykle wierzący ludzie. Małżeństwo. Ona i On gdzieś przed siedemdziesiątką.

Mam dwóch przyjaciół, którzy przez lata byli na obrzeżach Kościoła. Nie przychodzili dlatego że czuli się oskarżani. Zmieniła ich tylko jedna rzecz.

O potrzebie słuchania, które jest postawą człowieka pragnącego zrobić coś dla drugich, oraz o dialogu mówił Papież w spontanicznym przemówieniu skierowanym do członków redakcji czasopisma „Aggiornamenti sociali” prowadzonego przez włoskich jezuitów.

Oczywiście nie dosłownie. Ale tak, żeby inni patrząc na ciebie myśleli tylko o jednym.

Nasi czytelnicy odpowiedzieli na pytanie o granice "ewangelizacji", pokazywania swojej wiary. Oto 3 momenty, na które każdy katolik powinien uważać.

Franciszek wskazał trzy najważniejsze rzeczy w wypełnianiu go.

{{ article.description }}