#karanie dzieci

Komitet Praw Dziecka przy ONZ (CRC) zaapelował w piątek do Arabii Saudyjskiej, by położyła kres dyskryminacji dziewcząt w tym kraju i zlikwidowała prawo pozwalające na wymierzanie dzieciom kar takich jak kamienowanie, amputacje czy chłosta.

Adhortacja "Amoris laetitia" porusza delikatną i trudną sprawę karania dzieci. Przeczytaj, co dokładnie mówi na ten temat.

Nagrody i kary odgrywają istotną rolę w kształtowaniu charakteru młodego człowieka. Nie istnieje złoty środek, recepta na ich stosowanie w wychowaniu, każde bowiem dziecko jest niepowtarzalne i wymaga indywidualnego traktowania. Jak zatem nagradzać?

Dlaczego temat stosowania kar cielesnych jako formy wychowywania dzieci powoduje w naszym społeczeństwie tak skrajne reakcje? Czy w imię miłości mamy prawo używać przemocy wobec dzieci? Dlaczego tak zawzięcie bronimy klapsów, a szukając argumentów za, powołujemy się nawet na autorytety Biblii? Co ryzykujemy bijąc?

Byłoby wspaniale, gdyby można było pracować tylko pozytywnymi technikami. Niestety jest to niemożliwe. Karanie nie jest uznawane ani za dobre, ani za złe. Ważne jest natomiast, żeby kara była skuteczna. Jeśli za często stosujemy karę, to traci ona na swojej skuteczności.

Ponad połowa Polaków (60 proc.) akceptuje "klapsy", ponad jedna trzecia (38 proc.) akceptuje tzw. lanie, a niemal jedna trzecia (29 proc.) uznaje bicie za skuteczną metodę wychowawczą - wynika z badań zleconych przez RPD. Wyniki te są niepokojące - ocenił Marek Michalak.

Rozmowa między mamą a niesfornym czterolatkiem: "Jak nie przestaniesz się tak zachowywać, to dostaniesz klapsa!". "Jak dasz mi klapsa, to powiem panu policjantowi i pójdziesz do więzienia!".

Ważne, by rodzice wychowywali dzieci wspólnie. Kiedy uzgodnią wspólne stanowisko, powinni sobie także obiecać wzajemną pomoc i poparcie. Dzieci muszą mieć świadomość, że w sprawach wychowania mama i tata są ze sobą całkowicie zgodni.

Dziś o wychowaniu dzieci. Co zamiast kary? Gościem Anny Jakubczyk - Muchy w programie "Rodzinne rozmowy" jest Maria Szaniawska-Thiel- psycholog, psychoterapeuta, mama.

Fizyczne karcenie dziecka, takie jak mocne chwytanie go za ramię, czy krzyczenie może nie obyć się bez długotrwałych konsekwencji - donoszą naukowcy Université de Montréal.

Zmienia się wyobrażenie o wychowywaniu dzieci. Powoli pryska mit o nieomylności rodzica. Przyzwyczajamy się do tego, że nie jesteśmy ideałami. Gdy pojawia się kryzys, nie bójmy się szukać pomocy - radzi Krzysztof Szwajca, psychiatra. I dodaje: - Jesteśmy po to, by pokazać rodzinie, że jest wystarczająco silna, by radzić sobie z problemami.

{{ article.description }}