#optymizm

Ludzi można dzielić na pesymistów i optymistów. Większość z nas na autorytet wybiera myślących negatywnie, automatycznie traktujemy ich jak znawców gorzkiej codzienności.

Dym i kolory na scenie, i cisza. Sala wypełniona publicznością - nic dziwnego, gdyż za chwilę na scenę wkroczy poeta. Wjedzie na wózku. Wiktor różni się od ludzi na widowni dwoma rzeczami.

W 2012 r. ponad połowa (51 proc.) Polaków badanych przez CBOS często lub bardzo często odczuwała zadowolenie, że coś im się udało w życiu. Jednocześnie połowa ankietowanych (50 proc.) podała, że w mijającym roku była wielokrotnie zdenerwowana i rozdrażniona.

W konfrontacji z perspektywą śmierci ludzie nierzadko zmieniają, rozwijają lub reorganizują swoje wartości - to znaczy wzmacniają swoje zasoby egzystencjalne.

Do odważnego i radosnego głoszenia Ewangelii we współczesnym świecie wezwali wszystkich wiernych ojcowie synodalni w Orędziu Synodu Biskupów do Ludu Bożego. Ten obszerny dokument, ogłaszany tradycyjnie na zakończenie kolejnego spotkania synodalnego i zatwierdzony podczas 20. kongregacji generalnej, przedstawiono w 5 językach 26 października w Watykanie.

Kiedy zbliża się jesień, kondycja naszego organizmu może nieco się osłabić. Są jednak sposoby, by wesprzeć nasz system odpornościowy, co pozwoli nam uniknąć przykrych dolegliwości związanych z ewentualnym przeziębieniem czy chorobą.

To, że czegoś nie potrafimy, że nie do wszystkiego mamy predyspozycje, skłania nas do pokornego schylenia głowy i uświadomienia sobie po raz kolejny, że jesteśmy tylko stworzeniami. I że potrzebujemy innych ludzi.

Stwierdzenie, że optymizm jest związany nie tylko z tym, jakim się jest, ale również z tym, co się robi, pomaga zrozumieć, dlaczego optymiści i prawdopodobnie również inni szczęśliwi ludzie nie przyzwyczajają się do swoich osobowości.

Szczęśliwego Nowego Roku! To życzenie będzie powtarzane miliony razy dziś, jutro i w najbliższych dniach, w domach, na zabawach, na ulicach, w pracy, w SMS-ach i listach. Szczęśliwego, czyli jakiego? Czego potrzebujemy do osiągnięcia szczęścia?

Dzieci naśladują wzorce myślenia i zachowania przez co postawy rodziców i wychowawców znajdują odzwierciedlenie w ich postawach. Pesymistyczny rodzic, zniechęcony nauczyciel nie nauczy dzieci przeżywania radości - mówi psycholog Ewa Kosińska.

Potrafię się wzruszyć do łez, ale jednocześnie jeśli się zaprę, będę szedł pod wiatr, dopóki nie upadnę... Choroba dała mu kopa. Kiedy wychudzony i ledwo trzymający się na nogach wychodził ze szpitala, wiedział, że musi zacząć o siebie walczyć.

Keep smiling – doradzają poradniki. Myślenie pozytywne ma kolosalną przyszłość! Smutasy nie tylko gorzej radzą sobie w życiu, ale też częściej niż optymiści zapadają na choroby psychosomatyczne. Radykalni naukowcy skłaniają się nawet do poglądu, że czarnowidztwo może prowokować nowotwory złośliwe.

Ludzka pamięć nie jest precyzyjna. Nawet nie jest prawdziwa, ona tylko bywa prawdziwa – mówi psycholog prof. Tomasz Maruszewski ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej (SWPS). O "warstwowej" naturze pamięci i o patologii zwanej "hipermnezją" psycholog mówił podczas międzynarodowego sympozjum na temat neurologicznego podłoża osobowości.

Jednym z bolesnych pytań, jakie zadaje miłość, jest: Czego ci potrzeba? Każdy dzień może przynieść inną odpowiedź - w zależności od sytuacji i nastroju, w jakim się znajdziesz. Wydaje mi się jednak, że dwa dary zawsze są na miejscu: uczciwe otwarcie się na innych i szczera afirmacja.

Warsztatami filmowymi dla młodych twórców rozpoczęła się w Rzeszowie w poniedziałek ósma edycja Happy End Festiwalu Filmów Optymistycznych. To jedyny w Polsce festiwal, do którego filmy kwalifikowane są według zawartego w nich optymizmu.

Niektórzy ludzie nie mogą się obejść w życiu bez nadmiernego sceptycyzmu. Każdy - niekiedy faktycznie wątpliwy - przypadek widzą w czarnych kolorach i wszędzie węszą nieszczęście - mimo że starają się mieć pozytywne i optymistyczne nastawienie do świata.

Izraelici praktycznie stoją już u wrót Kanaanu. Jednak ostatnie fazy ich wędrówki przez pustynię są szczególnie dramatyczne. Nie ma wody. Przywódca zawodzi. Mojżesz, miast przemówić do skały (por. Lb 20, 8), uderza w nią laską. Grzeszy, wprowadzając własny sposób komunikacji między Jahwe a ludem. Wskutek nieposłuszeństwa Aaron i Mojżesz okazują się wielkimi przegranymi. Ponieważ zwątpili, Bóg nie pozwoli im wejść do Kanaanu.

{{ article.description }}