#przyjaźń

Przyjaźń byłaby niemożliwa bez wzajemnego zrozumienia swoich słabości. Błędem jest oczekiwać, że nasz przyjaciel będzie doskonalszy od wszystkich innych osób, z którymi mamy do czynienia na co dzień.

Kiedyś ludzie często żałowali, że nie mogli utrzymać swoich znajomości ze szkoły średniej czy ze studiów. W pewnym wieku odrywały ich od dawnych przyjaciół praca, rodzina lub inne koleje losu. Dzisiaj dzięki portalom społecznościowym możemy nie tylko podtrzymać znajomości, ale i odświeżyć te stare, jak i zawiązać nowe.

Mogę dać wam tylko jedną dobrą radę: nie słuchajcie żadnych rad - poradziła nam szczerze koleżanka w rozmowie o wychowaniu dzieci. Kiedy lawinowo rośnie liczba bezosobowych porad, sztuka udzielania dobrych rad zanika. Trzeba robić wszystko, by nie zniknęła całkiem.

Pisanie o przyjaźni może się wydawać czymś banalnym. Cóż wielkiego - przyjaciel. Przecież każdy ma znajomych, kolegów, koleżanki, dorośli zwykle mają współmałżonka. Zgoda - mamy liczne kontakty z innymi. Czy jednak są to relacje przyjacielskie?

Technologia powinna pomagać rodzicom w wychowaniu dzieci. Problemy rodzą się, kiedy ich zastępuje. W miarę, jak dziecko rośnie, elektroniczną nianię zastępuje elektroniczny pastuch, czyli telewizor, a potem...

"Ludzi pełno, przyjaciół brak" - mawiali Rzymianie. Przyjaciela trzeba dopiero odnaleźć wśród wielu osób, z którymi spotykamy się na co dzień. Przyjacielem, jak mówi Antoine de Saint-Exupery w Małym Księciu, staje się człowiek "oswojony".

Jak każda ludzka relacja, przyjaźń wymaga wysiłku i pracy. Już samo założenie, że być przyjacielem wymaga najpierw bycia prawdziwie sobą, sprawia, że jest to niejako zadanie długofalowe, niejednokrotnie ukazywane jako trudny do osiągnięcia ideał.

Żyję dniem dzisiejszym. Staram się go wypełnić, by podobać się Bogu. Choć nie zawsze się to udaje. Ubolewam, że córka mieszka daleko, że nie utrzymałam takiej rodziny, jaką zawsze chciałam mieć. Kiedyś nie dowierzałam sloganowi, że rodzina jest najważniejsza, dziś wiem, że to prawda - opowiada aktorka Ewa Ziętek.

Św. Augustyn uważał, że tak naprawdę tylko dwie rzeczy są potrzebne: zdrowie i przyjaciel. Zdrowie służy egzystencji, przyjaźń jest lekarstwem na samotność.

Ostatnio zauważa się dość spore zagubienie w sferze relacji i ... odpowiedzialności.

Słyszeliście, że powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził. A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych. Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią? Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski. (Mt 5,43-48)

Chrześcijańska przyjaźń zawsze jest rzeczywistością przynoszącą obfite owoce. Nigdy nie rozwija się "w konfrontacji z otoczeniem"; nie jest "przeciw" komukolwiek. Nigdy nie zamyka się na innych.

"Przyjaciół pomyślność najlepiej pozyskuje, niepomyślność zaś z pewnością wypróbuje". (Pseudo-Seneka)

„Weselcie się z tymi, którzy się weselą, płaczcie z tymi, którzy płaczą” (Rz 12, 15) – tymi słowami Biblia wzywa nas do okazywania empatii względem drugiego człowieka. Choć sam termin nie należy do słownika teologii, to zjawisko, które się pod nim kryje, stanowi istotną część jej nauczania.

Osoby przyjaźniące się mówią nieraz do siebie proste i głębokie słowa - "Dobrze, że jesteś!". Oznaczają one radość z powodu spotkania człowieka, który szukał przyjaźni i chciał przyjaźń ofiarować.

Przyjaźń możemy budować na każdym etapie życia oraz we wszystkich relacjach międzyludzkich. Przyjaźń jest tym związkiem, który towarzyszy człowiekowi od dziecięcych lat aż do samej śmierci. Więcej nawet - prawdziwa przyjaźń przekracza próg śmierci.

Tęsknimy za przyjaciółmi, bo przyjaźń to najlepszy system ochronny dla człowieka. Przyjaźń jest dla nas tym, czym dla zamku warownego są mury obronne, a przyjaciel to ktoś, dla kogo język miłości stał się językiem ojczystym.

Piękne wspomnienia z dzieciństwa wiążą się niewątpliwie z pięknymi przyjaźniami z tego okresu życia. W dzieciństwie bowiem, kiedy miłość wydaje się odległa i patrzy się na nią z pewnym lekceważeniem, przyjaźń odgrywa wielką rolę - pisze Józef Augustyn SJ

Rzadko dziś można usłyszeć piosenkę, przeczytać powieść lub obejrzeć film o przyjaźni. śpiewa się raczej o miłości, o niej się pisze i ją przedstawia na ekranach.

Wielu ojców czuje się zawiedzionych swoimi dziećmi, gdy w okresie dojrzewania stawiają opór: zachowują się niegrzecznie, prowokująco, nie dają sobie nic powiedzieć, pyskują. To sygnał, że dziecko traci serce do ojca, bo nie czuje się z nim związane. To ostatni dzwonek, aby podjąć próbę budowania z nim przyjaźni.

{{ article.description }}