Czy jest możliwa przyjaźń między księdzem i kobietą? To wciąż kontrowersyjny w społecznym odbiorze rodzaj relacji. Nasi publicyści - Marta Łysek i Łukasz Sośniak SJ w podcastowej rozmowie bez cenzury tworzą krótką listę warunków, które pomagają zbudować dobrą, wspierającą i służącą obu osobom przyjaźń.
Czy jest możliwa przyjaźń między księdzem i kobietą? To wciąż kontrowersyjny w społecznym odbiorze rodzaj relacji. Nasi publicyści - Marta Łysek i Łukasz Sośniak SJ w podcastowej rozmowie bez cenzury tworzą krótką listę warunków, które pomagają zbudować dobrą, wspierającą i służącą obu osobom przyjaźń.
vatican.va / mł
Papież Leon XIV jest uważnym obserwatorem życia, a w swoich katechezach często mówi o ważnych życiowych kwestiach, które dotyczą nie tylko wierzących, ale wszystkich ludzi. Jednym z obszarów ważnych dla papieża są relacje. Oto siedem krótkich cytatów papieża Leona XIV, które przypominają, co jest najważniejsze w relacjach z innymi ludźmi.
Papież Leon XIV jest uważnym obserwatorem życia, a w swoich katechezach często mówi o ważnych życiowych kwestiach, które dotyczą nie tylko wierzących, ale wszystkich ludzi. Jednym z obszarów ważnych dla papieża są relacje. Oto siedem krótkich cytatów papieża Leona XIV, które przypominają, co jest najważniejsze w relacjach z innymi ludźmi.
Gazeta.pl / jh
Czy do szczęścia wystarczy jedna zaufana osoba, czy może kilkanaście bliskich relacji? A może potrzebujemy jeszcze większego grona? Psycholożka i terapeutka uzależnień, dr Ewa Woydyłło-Osiatyńska, w podcaście "Obok Siebie„ podała zaskakującą liczbę, która – jej zdaniem – gwarantuje poczucie bezpieczeństwa i wsparcia.
Czy do szczęścia wystarczy jedna zaufana osoba, czy może kilkanaście bliskich relacji? A może potrzebujemy jeszcze większego grona? Psycholożka i terapeutka uzależnień, dr Ewa Woydyłło-Osiatyńska, w podcaście "Obok Siebie„ podała zaskakującą liczbę, która – jej zdaniem – gwarantuje poczucie bezpieczeństwa i wsparcia.
W miłości jest pełna paleta barw, ale każdy miesza je na swój sposób: purpurowa namiętność i złość, zielona nadzieja, szara codzienność, czerwona kłótnia, biała bezinteresowność, pomarańczowa radość, czarna rozpacz, niebieskie marzenia, brązowy konkret, fioletowe przebaczenie... – mówi Tomasz Gaj OP w rozmowie z Magdaleną Pajkowską.
W miłości jest pełna paleta barw, ale każdy miesza je na swój sposób: purpurowa namiętność i złość, zielona nadzieja, szara codzienność, czerwona kłótnia, biała bezinteresowność, pomarańczowa radość, czarna rozpacz, niebieskie marzenia, brązowy konkret, fioletowe przebaczenie... – mówi Tomasz Gaj OP w rozmowie z Magdaleną Pajkowską.
Społeczeństwo ekscytuje się relacjami księży, ukrytymi romansami, uprawianym na boku seksem, zawiedzionymi kochankami, które liczyły na porzucenie sutanny, ale się nie doczekały i zmarnowały sobie życie. Nie o tym jest ten tekst. Co ważne, piszę go od kobiet dla kobiet.
Społeczeństwo ekscytuje się relacjami księży, ukrytymi romansami, uprawianym na boku seksem, zawiedzionymi kochankami, które liczyły na porzucenie sutanny, ale się nie doczekały i zmarnowały sobie życie. Nie o tym jest ten tekst. Co ważne, piszę go od kobiet dla kobiet.
Deon.pl
„Kalectwo i choroba to ciąg załamań i poniżeń. Wówczas nadzieja jest tchnieniem życia; żeby je dobrze wykorzystać, trzeba wziąć drugi oddech. Maratończycy wiedzą, czym on jest. To coś w rodzaju stanu łaski. Oddech uspokaja się, pogłębia, ból znika” – pisze w swojej książce „Drugi oddech” Philippe Pozzo di Borgo, który w wieku 42 lat, w wyniku nieszczęśliwego wypadku na paralotni, został inwalidą. Chwilę później na raka umiera mu żona, która wcześniej przeszła cztery poronienia. Będąc w ciemnej otchłani swojego życia, mężczyzna poznaje Algierczyka Abdela – chuligana z marginesu społecznego paryskich przedmieść. Dzięki niemu Philippe zyskuje siły, by wziąć „drugi oddech życia”.
„Kalectwo i choroba to ciąg załamań i poniżeń. Wówczas nadzieja jest tchnieniem życia; żeby je dobrze wykorzystać, trzeba wziąć drugi oddech. Maratończycy wiedzą, czym on jest. To coś w rodzaju stanu łaski. Oddech uspokaja się, pogłębia, ból znika” – pisze w swojej książce „Drugi oddech” Philippe Pozzo di Borgo, który w wieku 42 lat, w wyniku nieszczęśliwego wypadku na paralotni, został inwalidą. Chwilę później na raka umiera mu żona, która wcześniej przeszła cztery poronienia. Będąc w ciemnej otchłani swojego życia, mężczyzna poznaje Algierczyka Abdela – chuligana z marginesu społecznego paryskich przedmieść. Dzięki niemu Philippe zyskuje siły, by wziąć „drugi oddech życia”.
DEON.pl
Zobacz więcej informacji o Aniele Przyjaźni i poznaj modlitwę do niego. Kliknij ten artykuł!
Zobacz więcej informacji o Aniele Przyjaźni i poznaj modlitwę do niego. Kliknij ten artykuł!
janm.blog.deon.pl
Nie lubię określenia "instytucja małżeństwa". Żyję od blisko 50 lat w małżeństwie jako przyjacielskiej relacji dwóch osób, a moja pochwała małżeństwa to właściwie pochwała przyjaźni.
Nie lubię określenia "instytucja małżeństwa". Żyję od blisko 50 lat w małżeństwie jako przyjacielskiej relacji dwóch osób, a moja pochwała małżeństwa to właściwie pochwała przyjaźni.
Był jednym z największych erudytów swoich czasów: miał specyficzne poczucie humoru i nieustępliwy charakter. Bywał boleśnie szczery i mówił wprost o swoich uczuciach. Widać to w jego listach, które pisał do swoich przyjaciół, za którymi tęsknił, bo choroba nie pozwalała mu się z nimi spotkać. Oto inspirujące cytaty z listów św. Hieronima.
Był jednym z największych erudytów swoich czasów: miał specyficzne poczucie humoru i nieustępliwy charakter. Bywał boleśnie szczery i mówił wprost o swoich uczuciach. Widać to w jego listach, które pisał do swoich przyjaciół, za którymi tęsknił, bo choroba nie pozwalała mu się z nimi spotkać. Oto inspirujące cytaty z listów św. Hieronima.
Łączyło ich wiele. Pochodzili z tego samego regionu Włoch, byli niemal rówieśnikami. Jako mistycy w różnym stopniu doświadczyli charyzmatu stygmatów, daru prorokowania i wypraszania uzdrowień. Obaj zmagali się ze Świętym Oficjum. I choć ks. Dolindo i Ojciec Pio prawdopodobnie spotkali się tylko raz, znali się bardzo dobrze, a ich przyjaźń trwała aż do śmierci.
Łączyło ich wiele. Pochodzili z tego samego regionu Włoch, byli niemal rówieśnikami. Jako mistycy w różnym stopniu doświadczyli charyzmatu stygmatów, daru prorokowania i wypraszania uzdrowień. Obaj zmagali się ze Świętym Oficjum. I choć ks. Dolindo i Ojciec Pio prawdopodobnie spotkali się tylko raz, znali się bardzo dobrze, a ich przyjaźń trwała aż do śmierci.
RTCK
Ks. Wojciech Węgrzyniak
"Nieraz - na skutek różnych wydarzeń czy okoliczności - uciekamy od drugiego człowieka w zwierzęta, rzeczy lub samotność. Jednak żadne smutne czy wręcz traumatyczne doświadczenia nie powinny nas oddzielać od prawdy, że każdy z nas musi mieć kogoś obok siebie" - uważa ksiądz Wojciech Węgrzyniak, autor książki "O tym, co najważniejsze". Duchowny odpowiada w niej na pytania dotyczące sensu życia.
"Nieraz - na skutek różnych wydarzeń czy okoliczności - uciekamy od drugiego człowieka w zwierzęta, rzeczy lub samotność. Jednak żadne smutne czy wręcz traumatyczne doświadczenia nie powinny nas oddzielać od prawdy, że każdy z nas musi mieć kogoś obok siebie" - uważa ksiądz Wojciech Węgrzyniak, autor książki "O tym, co najważniejsze". Duchowny odpowiada w niej na pytania dotyczące sensu życia.
SWNS/Youtube/dm
Babcię Shai, Ranny, co tydzień odwiedza nietypowa przyjaciółka. To rozgadana sowa. Jej wnuczka uchwyciła moment odwiedzin. To, co dostrzegła to wyjątkową więź między zwierzęciem a jej 98-letnią babcią.
Babcię Shai, Ranny, co tydzień odwiedza nietypowa przyjaciółka. To rozgadana sowa. Jej wnuczka uchwyciła moment odwiedzin. To, co dostrzegła to wyjątkową więź między zwierzęciem a jej 98-letnią babcią.
DEON.pl / mł
Relacje to jedna z najważniejszych spraw w naszym życiu. To one nas uskrzydlają albo spędzają sen z powiek. Ich brak przynosi nam poczucie osamotnienia, smutek i przygnębienie. Najbardziej jednak marzymy o prawdziwej przyjaźni - a już ją mamy w naszym życiu, chcemy umieć o nią dbać i jej nie zepsuć. Jak modlić się o dobrą przyjaźń?
Relacje to jedna z najważniejszych spraw w naszym życiu. To one nas uskrzydlają albo spędzają sen z powiek. Ich brak przynosi nam poczucie osamotnienia, smutek i przygnębienie. Najbardziej jednak marzymy o prawdziwej przyjaźni - a już ją mamy w naszym życiu, chcemy umieć o nią dbać i jej nie zepsuć. Jak modlić się o dobrą przyjaźń?
KAI / mł
Dla papieża jest "siostrą, przyjaciółką i nauczycielką życia duchowego". To jej podarował białą różę
Święta Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, zwana też "Małą Tereską" i "Małym Kwiatkiem", jest jedną najpopularniejszych świętych kobiet w Kościele katolickim. Jej wielkim czcicielem jest obecny papież, który nazywa ją "siostrą, przyjaciółką i nauczycielką życia duchowego". Zgodnie ze starą tradycją i zwyczajem argentyńskim Franciszek ofiarował Teresce białą różę. W jego ojczyźnie podczas „nabożeństwa róż” prosi się św. Tereskę o pomoc, gdy ma się jakiś problem.
Święta Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza, zwana też "Małą Tereską" i "Małym Kwiatkiem", jest jedną najpopularniejszych świętych kobiet w Kościele katolickim. Jej wielkim czcicielem jest obecny papież, który nazywa ją "siostrą, przyjaciółką i nauczycielką życia duchowego". Zgodnie ze starą tradycją i zwyczajem argentyńskim Franciszek ofiarował Teresce białą różę. W jego ojczyźnie podczas „nabożeństwa róż” prosi się św. Tereskę o pomoc, gdy ma się jakiś problem.
Bez sloganu / YouTube / mł
- Nie wszystko, co się nazywa przyjaźnią, rzeczywiście nią jest. Relacje międzyludzkie potrafią być bardzo skomplikowane, bardzo trudne i to, co wydawało się na początku czymś dobrym, nawet relacją przyjaźni, z czasem może się okazać, że jest czymś toksycznym - mówi o. Franciszek Chodkowski OFM.
- Nie wszystko, co się nazywa przyjaźnią, rzeczywiście nią jest. Relacje międzyludzkie potrafią być bardzo skomplikowane, bardzo trudne i to, co wydawało się na początku czymś dobrym, nawet relacją przyjaźni, z czasem może się okazać, że jest czymś toksycznym - mówi o. Franciszek Chodkowski OFM.
Deon.pl
Czuję się oszukany przez księży, którzy wpajali mi w dzieciństwie fałszywe przekonanie, że moim bliźnim jest każdy człowiek i że powinienem każdego kochać jak siebie samego. Mimo wysiłku intelektualnego i wielu rachunków sumienia nie potrafiłem pokochać Józka z czwartej B tak, jak kocham siebie.
Czuję się oszukany przez księży, którzy wpajali mi w dzieciństwie fałszywe przekonanie, że moim bliźnim jest każdy człowiek i że powinienem każdego kochać jak siebie samego. Mimo wysiłku intelektualnego i wielu rachunków sumienia nie potrafiłem pokochać Józka z czwartej B tak, jak kocham siebie.
Coraz częściej można usłyszeć opinie, że XXI wiek to wielka społeczna atomizacja, a ludzie coraz częściej doświadczają izolacji i cierpią z powodu braku głębokich więzi. Jest dużo dziwnego, kaleczącego indywidualizmu. Tym, co łączy ludzi razem jest empatia. Sprawia ona również, że jesteśmy połączeni ze światem.
Coraz częściej można usłyszeć opinie, że XXI wiek to wielka społeczna atomizacja, a ludzie coraz częściej doświadczają izolacji i cierpią z powodu braku głębokich więzi. Jest dużo dziwnego, kaleczącego indywidualizmu. Tym, co łączy ludzi razem jest empatia. Sprawia ona również, że jesteśmy połączeni ze światem.
cbs.news/dm
Mężczyzna znalazł na swojej posesji bezdomnego młodego chłopaka, któremu pomógł stanąć na nogi i wyjść z bezdomności. Zamiast gniewu i złości, dał mu coś innego - przyjaźń.
Mężczyzna znalazł na swojej posesji bezdomnego młodego chłopaka, któremu pomógł stanąć na nogi i wyjść z bezdomności. Zamiast gniewu i złości, dał mu coś innego - przyjaźń.
DEON.pl
2 czerwca na ekrany kin wejdzie "Osiem gór". "Niezwykła pochwała wolności i opowieść o odnajdywaniu siebie", "Into the Wild 2.0", "Wielkie kino, lepszego filmu w tym roku nie widziałem" - to tylko niektóre z wypowiedzi krytyków, którymi chwali się dystrybutor. Czy film rzeczywiście jest tak dobry?
2 czerwca na ekrany kin wejdzie "Osiem gór". "Niezwykła pochwała wolności i opowieść o odnajdywaniu siebie", "Into the Wild 2.0", "Wielkie kino, lepszego filmu w tym roku nie widziałem" - to tylko niektóre z wypowiedzi krytyków, którymi chwali się dystrybutor. Czy film rzeczywiście jest tak dobry?
„Dialogi w połowie drogi” – odcinek dziesiąty. Świętując pierwszy, najskromniejszy jubileusz swoich podcastowych dialogów, Ewa Skrabacz i Wojciech Ziółek SJ rozmawiają o tym, co było i jest główną przyczyną ich rozmów, czyli o radości ze spotkania i chęci podzielenia się nią. Rozmawiają o tym, co w spotkaniu najistotniejsze i o tym, jak różne mogą być jego formy.
„Dialogi w połowie drogi” – odcinek dziesiąty. Świętując pierwszy, najskromniejszy jubileusz swoich podcastowych dialogów, Ewa Skrabacz i Wojciech Ziółek SJ rozmawiają o tym, co było i jest główną przyczyną ich rozmów, czyli o radości ze spotkania i chęci podzielenia się nią. Rozmawiają o tym, co w spotkaniu najistotniejsze i o tym, jak różne mogą być jego formy.
{{ article.published_at }}
{{ article.description }}
{{ article.description }}