#wielcy ludzie kościoła

Zapowiedź Benedykta XVI, iż 7 października br. ogłosi św. Jana z Ávili i św. Hildegardę z Bingen doktorami Kościoła, spowodowała wzrost zainteresowania tym tematem. Kto to jest doktor Kościoła i komu przysługuje taki tytuł?

Hildegarda z Bingen (1098-1179) - przeorysza benedyktynek, prekursorka niemieckiej mistyki, uczona pisarka, kompozytorka, zielarka. Była jedyną kobietą średniowiecza, która nauczała publicznie i pierwszą, która uzyskała papieską zgodę na pisanie dzieł teologicznych. Przez Jana Pawła II została nazwana "światłem dla ludzi jej czasów, które świeci jeszcze jaśniej dzisiaj". W 2012 r. Benedykt XVI rozszerzył jej kult na cały Kościół.

Św. Jan z Avili, wybitny kaznodzieja, pisarz i reformator Kościoła. Wniósł wielki wkład w odnowę życia religijnego w Hiszpanii, w pierwszej połowie XVI wieku. Moc jego oddziaływania poprzez słowo, czyn i pióro była tak duża, że nazwano go Apostołem Andaluzji. W celu kształcenia duchowieństwa założył uniwersytet w Baeza, dwa kolegia większe oraz 11 kolegiów niższych. Patron hiszpańskich księży diecezjalnych. Podczas Światowych Dni Młodzieży, odbywających się w Madrycie, w sierpniu 2011 roku, papież Benedykt XVI zapowiedział, iż wkrótce ogłosi go 34 doktorem Kościoła Powszechnego.

Tok.fm postanowił pochylić się z troską nad faktem, że w Polsce imię bł. Jana Pawła II jest nadawane tak dużej ilości instytucji i miejsc, że to zaczyna ocierać się o śmieszność, a na pewno sugeruje jakieś kompleksy.

Spalał się, może niekiedy wręcz rozrzutnie, ale z pewnością nie bezmyślnie. Wszystko miarkowała wielka i czysta miłość do Boga na miarę Niepokalanej. Uczył się jej od młodości, doskonaląc swoją odpowiedź. Oczywiście, niewiele liczył na własne, ludzkie siły, które często zawodzą, ale bardzo liczył na pomoc Maryi. Świat podziwia Maksymiliana, że wierzył, że jego wiara była szlachetna, coraz głębsza i mocniejsza.

Bł. Jan Paweł II - papież, mistyk, filozof, pisarz, poeta i dramaturg, a przy tym niestrudzony pielgrzym, orędownik pojednania, człowiek wrażliwy na ludzką biedę. Pokorną służbą i bezpośrednim sposobem bycia zdobywał ludzkie serca. Przynaglany miłością do Chrystusa i Jego Matki stał się świadkiem wiary dla całego świata.

Św. Eugeniusz de Mazenod (1782-1861) założył Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, które dotarło z Ewangelią na krańce świata. Odegrało również istotną rolę w porewolucyjnej odnowie Kościoła we Francji.

Konstancja z Arpadów była kobietą niezależną. Jej małżeństwo pieczętowało unię prawosławia z katolicyzmem. Zrezygnowała z macierzyństwa, obierając drogę ascezy. Dbała o dobrobyt i edukację poddanych. Wspierała misje ewangelizacyjne na Rusi. W ostatnich latach życia była dominikańską tercjarką.

Porównywana do Gandhiego czy Martina Luthera Kinga Dorothy Day (1897 -1980) uważana jest za jedną z najciekawszych i najbardziej wpływowych postaci XX wieku.

Boecjusz - autor podręczników sztuk wyzwolonych, traktatów teologicznych i filozoficznych oraz tłumacz tekstów starożytnych. Jego twórczość - bogata i inspirująca - silnie oddziaływała na kolejne epoki, w tym św. Tomasza z Akwinu czy literaturę staropolską. Człowiek niezwykłej prawości, minister dworu Teodoryka; bezpodstawnie oskarżony o zdradę stanu i zbrodnię bezbożności został skazany na śmierć.

Gdyby nie księżna Jolenta (1244-1304) korona królewska prawdopodobnie nie ozdobiłaby skroni żadnego z Piastów. Przez całe życie dbała o prestiż państwa polskiego i dobrobyt jego obywateli. Była oddaną żoną i roztropną matką, strażniczką domowego ładu i szczerej pobożności. Po śmierci małżonka została mniszką zakonu św. Klary.

Opowieść bł. Michała Czartoryskiego OP

Życie i działalność jezuity, ojca Ruperta Mayera (1876-1945), wpisane są w tragedię I i II wojny światowej. Dojście do władzy Hitlera, realizującego wizję państwa niemieckiego, w której nie było miejsca dla wielu ludzi i narodów oraz dążącego do wymazania z życia publicznego religii chrześcijańskiej, wymagało od ojca Mayera, podobnie jak i jego rodaków, zajęcia stanowiska i udzielenia czytelnej odpowiedzi. Jezuita nie uchylił się od złożenia świadectwa wiary wobec reżimu hitlerowskiego, którego ideologię uznał od samego początku za niemożliwą do pogodzenia z Ewangelią Jezusa Chrystusa. Ta decyzja kosztowała go wiele prześladowań i cierpień, ale podjął ją całkowicie świadomie, będąc gotowym nawet na śmierć.

Kardynał Stefan Wyszyński (1901-1981) dla Kościoła w Polsce okazał się mężem opatrznościowym. Zwany Prymasem Tysiąclecia zdołał utrzymać jedność Kościoła w czasach PRL, reprezentował go i nieugięcie bronił. Mianowany kardynałem jeszcze przez Piusa XII, aresztowany, inwigilowany, krytykowany, ale zawsze nieugięty. Niektórzy sądzą, że bez niego nie byłoby "polskiego" papieża.

Jan XXII (1244-1334) - drugi z papieży urzędujących w Awinionie. Skończył kodyfikację prawa kanonicznego, uniezależnił finansowanie papiestwa od władzy świeckiej, sam decydował o obsadzie biskupstw. Mimo sprzeciwu zgodził się na koronację Władysława Łokietka. Niektóre z zapoczątkowanych przez niego zwyczajów nadal obowiązują.

{{ article.description }}