#wspomagane samobójstwo

Czy człowiek ma prawo bronić się przed bólem, przed niemożliwym do wytrzymania cierpieniem, odbierając sobie życie? Czy w takiej sytuacji odebranie sobie życia może być po ludzku usprawiedliwione? Czy można taką ucieczkę od życia potraktować jako obronę konieczną przed niszczącym człowieka, fizycznie i psychicznie, bólem? Czy pomoc tak zdesperowanej osobie, by odeszła szybciej i bez bólu, jest aktem miłosierdzia?

O szokującej propozycji odmowy pomocy w usprawnieniu życia i zaproponowaniu eutanazji zeznała w zeszłym tygodniu przed komisją ds. weteranów Izby Gmin Kanady była paraolimpijka, która służyła w kanadyjskim wojsku, Christine Gauthier. Przed trzema laty skontaktowała się z Veterans Affairs Canada (VAC - departamentem ds. weteranów wojennych), aby poprosić o domową windę dla wózków inwalidzkich, która pomoże jej łatwiej poruszać się w domu. Jak stwierdziła - pracownik VAC zaoferował jej wspomagane samobójstwo jako rozwiązanie jej cierpienia.

La Maison Simons, popularna kanadyjska sieć sklepów odzieżowych wypuściła reklamę przedstawiającą śmiertelnie chorą kobietę, która zakończyła swoje życie poprzez wspomagane samobójstwo czyli eutanazję.

Kościół jest przeciwny eutanazji, ale ktoś, kto zdecydował się na wspomagane samobójstwo, będzie mógł mieć kościelny pogrzeb. Zapewnił o tym nowy przewodniczący Włoskiej Konferencji Biskupiej kard. Matteo Zuppi w wywiadzie dla "Vanity Fair".

Biskupi podkreślili, że wola śmierci jest najczęściej związana z lękami, zwątpieniem i poczuciem drogi bez wyjścia. Dlatego “nie może to być rozumiane jako wyraz samostanowienia”.

Emerytowany przewodniczący Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, kard. Walter Kasper, wypowiedział się zdecydowanie przeciwko możliwości teologicznego uzasadniania prawa do samobójczej śmierci.

Śmierć Vincenta Lamberta jest poważnym ostrzeżeniem cywilizacyjnym. Pokazuje, do czego prowadzi dawanie komukolwiek prawa do decydowania o wartości życia konkretnego człowieka.

W dobie zalegalizowanego wspomaganego samobójstwa i eutanazji opieka paliatywna musi pozostać jasno wyróżniona jako forma opieki, która zwraca uwagę na potrzeby i godność osoby aż do naturalnego końca jej życia.

W Australii trwa walka o cywilizację życia. Dziś, 10 sierpnia, kończy się debata na temat odwołania ustawy, która blokuje poszczególnym terytoriom kraju możliwość legalizacji tzw. wspomaganego samobójstwa.

W Kalifornii trwa niekończąca się walka o legalność wspomaganego samobójstwa. Sąd apelacyjny przywrócił ponownie to prawo po tym, jak miesiąc temu zostało uznane za niekonstytucyjne przez sąd niższej instancji. Przeciwnicy eutanazji mają prawo odwołać się od tej decyzji do 2 lipca.

- Państwowa legalizacja w niczym nie zmienia prawa moralnego - stwierdzili biskupi prowincji Alberta i Terytoriów Północno-Zachodnich w związku z wchodzącą w życie w Kanadzie ustawą zezwalającą na eutanazję.

W kanadyjskich mediach rozpoczęła się dyskusja na temat zasad realizacji orzeczenia Sądu Najwyższego, który uznał w piątek, że w przypadkach najcięższych chorób Kanadyjczycy mają prawo do uzyskania pomocy w samobójstwie, a obecny zakaz jest niekonstytucyjny.

"Panel obywateli" powołany przez francuską Naukową Radę Konsultacyjną ds. Etyki (CCNE), który miał wydać rekomendacje ws. dopuszczalności eutanazji, ogłosił w poniedziałek, że nie zaleca jej legalizacji, dopuszcza jednak wyjątki oraz "wspomagane samobójstwo".

Kościół katolicki w Australii rozpoczął społeczną kampanię uświadamiającą w obliczu projektów prawnych zmierzających do legalizacji eutanazji i tzw. wspomaganego samobójstwa. Władze stanu Wiktoria przyspieszyły prace legislacyjne nad odnośną ustawą.

Ponad 112 tys. Holendrów podpisało się pod propozycjami grupy "Z wolnej woli" (Of Free Will), walczącej o prawo osób w podeszłym wieku do wspomaganego samobójstwa. Już 40 tys. podpisów wystarczyłoby, aby projektem ustawy legalizującej wspomagane samobójstwo musiał się zająć holenderski parlament.

{{ article.description }}