#zranienie

Jak sobie radzić, gdy przeszłość do nas powraca i zalewa nas fala wspomnień, żalu, emocji, otwierają się stare zranienia? "Nie wiem, dlaczego tak jest, ale wydaje mi się, że każdemu się czasem takie dni przytrafiają" - pisze na swoim facebookowym blogu Jakub Danelski.

Kto się nigdy z nikim nie pokłócił, ręka w górę! Psychologia mówi, że to niemożliwe, a kłótnie, czy je lubimy, czy nie, są naszą codziennością. I choć jedni kłócą się tylko ze swoją drugą połówką, drudzy z dziećmi, jeszcze inni są "specjalistami" od kłótni z rodzicami albo ze znajomymi, to w żadnej kłótni nie powinny paść takie słowa. 

Dlaczego temat przebaczenia wpędza nas w poczucie winy albo w irytację? Czy wypowiedziane "przebaczam" sprawi, że wszystko się ułoży i na zawsze znikną przykre wspomnienia? Czy mogę czuć gniew na kogoś, komu wybaczyłem? 

Kto od innych doznał przykrości, często pozostaje w swym zranieniu ślepy. Zawodzi się na bliźnim i chciałby odpłacić mu za wyrządzoną przykrość. Jak sobie z tym poradzić?

"Miałam dwa razy taką sytuację, że zastanawiałam się, czy można odejść od konfesjonału w trakcie spowiedzi. Za pierwszym razem ksiądz mi powiedział jasno i klarownie, że pójdę do piekła"

Zostałeś przez kogoś skrzywdzony i teraz cierpisz z tego powodu? Doświadczasz bólu, jaki pozostawiły w tobie zranienia z przeszłości? Jest na to sposób!

Nadużycia miały zwykle miejsce w nocy i zdarzały się wiele razy. Poznaj historię mężczyzny, który doznał straszliwego cierpienia, ale spotkał na swojej drodze Jezusa.

To, co w życiu sprawia ból - czy to duchowy, czy cielesny - wywołuje też agresję. Niech mi nikt nie opowiada, że poczucia doznanego upokorzenia można się pozbyć, rzucając poduszkami.

Twoje przyszłe zachowanie będzie oparte na twoich dzisiejszych czynach. To, co robisz dzisiaj, jutro stanie się przeszłością. Rany z przeszłości nie muszą stale krwawić. Musisz tylko nauczyć się nowych sposobów rozwiązywania problemów tu i teraz, by przezwyciężyć stare "prawdy" i wyobrażenia.

Przebaczenie stanowi idealny sposób, aby zniwelować powstałe w nas pęknięcie i przywrócić radość i sens życiu.

Człowiek zraniony, który ma negatywny obraz samego siebie bardzo często doświadcza różnego rodzaju lęków. Czego się boimy, przed czym uciekamy?

Poranionym i pokrzywdzonym, którzy szukają nieba tam, gdzie go nie ma ranią się jeszcze bardziej.

W psychologii mówi się dzisiaj o wewnętrznym dziecku, które każdy z nas nosi w sobie. Niemal wszyscy jako dzieci zostaliśmy zranieni albo rozczarowaliśmy się w swym oczekiwaniu bezwarunkowej miłości.

Tak naprawdę wszyscy się ranimy. Ranią nas rodzice, nauczyciele, duchowni, przyjaciele. Niezagojone rany nosimy często przez całe życie. Nie zawsze o nich mówimy. Szukamy różnych form terapii, ale i one nie zawsze mogą nam do końca pomóc.

{{ article.description }}