Znasz swoje imię? Bądź sobą, żyj swoim życiem

„Nie, lecz ma otrzymać imię…” Jest w tej zasadniczej reakcji Elżbiety, matki Jana, coś urzekającego. Jest to wołanie o prawdziwe życie, o tożsamość, o życie i postępowanie zgodne ze swoim powołaniem, z sumieniem. To jest także zachęta, abyśmy dbali i troszczyli się o prawdziwe życie nas samych i naszych bliskich.

Słowo na dziś (Łk 1,57-66.80):

Z ewangelii wg św. Łukasza: Dla Elżbiety zaś nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna. Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, że Pan okazał tak wielkie miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego, Zachariasza. Jednakże matka jego odpowiedziała: «Nie, lecz ma otrzymać imię Jan». Odrzekli jej: «Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię». Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać. On zażądał tabliczki i napisał: «Jan będzie mu na imię». I wszyscy się dziwili. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc Boga. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: «Kimże będzie to dziecię?» Bo istotnie ręka Pańska była z nim.
Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem, a żył na pustkowiu aż do dnia ukazania się przed Izraelem.

Komentarz do ewangelii na dzisiaj (24.06.2023):

Obraz: Obrzezanie Jana Chrzciciela ma miejsce w jego rodzinnym miasteczku Ain Karim, w obecności sąsiadów i krewnych. Oczyma wyobraźni zobaczę to miejsce, podekscytowanych ludzi. Przyjrzę się swoim odczuciom i poruszeniom.
Myśl: Centralnym punktem tego fragmentu ewangelii jest ‘nadanie imienia’ temu, który był zapowiedziany Zachariaszowi. Imię to więzi, relacje, ale i jedyność oraz niepowtarzalność osoby. Imię Jan oznacza: dar, łaskę i miłość Boga’. To prawdziwe imię dziecka Boga, syna obietnicy, którym jest każdy z nas. Elżbieta i Jan są ‘rodzicami zastępczymi’, ale to właśnie oni walczą o to, by dać świadectwo o prawdziwym pochodzeniu syna. Jest to zachęta, aby każdy odkrył swoją własną tożsamość: bycie darem, łaską, bycie zrodzonym z miłości Ojca.
Emocja: „Nie, lecz ma otrzymać imię…” Jest w tej zasadniczej reakcji Elżbiety, matki Jana, coś urzekającego. Jest to wołanie o prawdziwe życie, o tożsamość, o życie i postępowanie zgodne ze swoim powołaniem, z sumieniem. To jest także zachęta, abyśmy dbali i troszczyli się o prawdziwe życie nas samych i naszych bliskich.
Wezwanie: Proszę o łaskę rozpoznania swojego prawdziwego imienia. Podziękuję za dar rodziny, w której mogłem odkryć swoje prawdziwe pochodzenie.
W chwili refleksji będę powtarzał swoje imię, obserwując pojawiające się skojarzenia i odczucia.