Nie wielkie zrywy, ale codzienny wysiłek. Nie tylko wielkie wyzwania, prześladowania, doświadczane tragedie są zagrożeniem dla wiary uczniów. To także zwyczajny codzienny wysiłek, złudzenia, banalna codzienność albo pogoń za przyjemnościami i hedonizm. Jak sobie z tym radzić? Słuchać i zachowywać słowo w sercu dobrym i szlachetnym – to jest ‘recepta’.
Słowo ewangelii na dzisiaj (20 września 2025 r.):
Z ewangelii wg św. Łukasza: Gdy zebrał się wielki tłum i z miast przychodzili do Niego; rzekł w przypowieściach: «Siewca wyszedł siać ziarno. A gdy siał, jedno padło na drogę i zostało podeptane, a ptaki powietrzne wydziobały je. Inne padło na skałę i gdy wzeszło, uschło, bo nie miało wilgoci. Inne znowu padło między ciernie, a ciernie razem z nim wyrosły i zagłuszyły je. Inne w końcu padło na ziemię żyzną i gdy wzrosło, wydało plon stokrotny». Przy tych słowach wołał: «Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha!»
Wtedy pytali Go Jego uczniowie, co oznacza ta przypowieść. On rzekł: «Wam dano poznać tajemnice królestwa Bożego, innym zaś w przypowieściach, aby patrząc nie widzieli i słuchając nie rozumieli.
Takie jest znaczenie przypowieści: Ziarnem jest słowo Boże. Tymi na drodze są ci, którzy słuchają słowa; potem przychodzi diabeł i zabiera słowo z ich serca, żeby nie uwierzyli i nie byli zbawieni. Na skałę pada u tych, którzy, gdy usłyszą, z radością przyjmują słowo, lecz nie mają korzenia: wierzą do czasu, a w chwili pokusy odstępują. To, co padło między ciernie, oznacza tych, którzy słuchają słowa, lecz potem odchodzą i przez troski, bogactwa i przyjemności życia bywają zagłuszeni i nie wydają owocu. W końcu ziarno w żyznej ziemi oznacza tych, którzy wysłuchawszy słowa sercem szlachetnym i dobrym, zatrzymują je i wydają owoc przez swą wytrwałość.
Komentarz do ewangelii z dnia (Łk 8,4-15):
Obraz: Dzisiejsza przypowieść o ‘ziarnie’ zasianym na różnych glebach jest zachętą do myślenia o ‘słuchaniu’ Słowa Bożego i wydawaniu jego owoców. Posłucham tej dobrze znanej mi opowieści. Zwrócę uwagę na swoje skojarzenia i odczucia, które zmieniają się w zależności od okoliczności mojego życia i działania we wspólnocie wiary.
Myśl: Słowo Boże niczym ziarno pada na różne ‘gleby’ naszego życia w zależności od wielu czynników. Różne obszary naszego życia mają inny potencjał. Słowo Boże nie jest jednak przez nie ograniczone. Jego skuteczność nie zależy od warunków, jakie człowiek mu stwarza. Słowo Boga zawsze jest skuteczne, ale pozostawia każdemu wolność wyboru. Przypowieść jest pocieszeniem zarówno dla tych, którzy głoszą słowo, jak i dla tych, którzy je przyjmują. Owoc daje Bóg. Ziarno słowa, choć wydaje się dzisiaj słabe i nic nieznaczące, ale i zagłuszane słabościami i ‘cierniami’, wyda owoc w swoim czasie. Taka jest obietnica Boga.
Emocja: Nie wielkie zrywy, ale codzienny wysiłek. Nie tylko wielkie wyzwania, prześladowania, doświadczane tragedie są zagrożeniem dla wiary uczniów. To także zwyczajny codzienny wysiłek, złudzenia, banalna codzienność albo pogoń za przyjemnościami i hedonizm. Jak sobie z tym radzić? Słuchać i zachowywać słowo w sercu dobrym i szlachetnym – to jest ‘recepta’.
Wezwanie: Poproszę o łaskę posiadania ‘serca dobrego i szlachetnego’, żyznej gleby dla ziarna słowa. Podziękuję Panu, że zna nas dobrze i wychodzi naprzeciw naszym potrzebom.
Jubileusz 2025: Spes non confundit przypomina nam, że „chrześcijańska nadzieja polega właśnie na tym: w obliczu śmierci, gdzie wszystko wydaje się kończyć, otrzymujemy pewność, że dzięki Chrystusowi, dzięki Jego łasce przekazanej nam w chrzcie, ‘życie […] zmienia się, ale się nie kończy’ na zawsze” (20). Ze świadomością, że Matka jest z nami, odmówię dziesiątek różańca, tajemnicę radosną Zesłanie Ducha Świętego.
Skomentuj artykuł