Jak kochać Pana Boga?

Wiemy na pewno, że On kocha nas. Ale jak Mu odpowiedzieć? Co zrobić, żeby kochać kogoś, kogo się nie widzi? Jak sobie poradzić z tym problemem?

Uradowawszy się razem z Maryją jej "tak" wypowiedzianym Bogu, zaczynamy kroczyć obok Jezusa, od Jego narodzin, przez życie ukryte i działalność publiczną, aż do stóp krzyża na Kalwarii. W najbliższych tygodniach będziemy wielokrot­nie prosić o łaskę fundamentalną dla Tygodnia drugiego Ćwi­czeń: aby poznać Jezusa dogłębniej, kochać Go więcej i więcej iść w Jego ślady (ĆD 104). To "więcej" - które streszcza się w łacińskim słowie magis - odgrywa u Ignacego rolę kluczo­wą. Ćwiczenia z założenia mają korzystać z naszej żarliwości i zapału, przynaglających nas do większej wiedzy, miłości i służby Bogu i bliźnim.

Ważny jest porządek tych łask. Nie należy pędzić przed siebie, chcąc dowiedzieć się, co jest naszym życiowym powo­łaniem, nie poznawszy naprawdę Tego, który nas powołuje. Jeśli skupimy się najpierw na tym, by poznać i pokochać Je­zusa, wówczas wyraźniej usłyszymy wezwanie, by służyć, i podejdziemy do niego z mniejszym lękiem. Nie jesteśmy w stanie kochać drugiej osoby, jeśli jej najpierw bliżej i lepiej nie poznamy. W ostatecznym rozrachunku iść za Jezusem i zgodzić się na towarzyszące temu poświęcenie można tylko wówczas, jeśli jest się zakorzenionym w miłości do Jezusa.

W najbliższych tygodniach, podobnie jak podczas kon­templacji o Wcieleniu, także i teraz będziemy odwoływać się do wyobraźni. (Więcej informacji na temat tego ignacjańskiego sposobu modlitwy znajdziemy w następnym rozdziale). Modląc się Pismem Świętym, chcemy zwracać uwagę na kon­kretne szczegóły, ponieważ Bóg działa dla naszego odkupie­nia w konkretnym pięknie i ułomności naszego świata.

Modlitwa o łaskę

Modlę się o następującą łaskę: by poznać Jezusa dogłębniej, kochać Go więcej i więcej iść w Jego ślady.

DZIEŃ 1

Kontemplacja o Narodzeniu (ĆD 110-117). Módl się dobrze znaną perykopą z Łk 2, 1-7. Ignacy podpowiada, byś­my wyobrazili sobie szczegóły tej sceny:

Tutaj [przypomnieć sobie], jak wyruszyli z Nazaretu: Pani na­sza w dziewiątym miesiącu ciąży, siedząc na oślicy, jak można pobożnie rozmyślać, i Józef, i służąca, prowadząc z sobą wołu, aby udać się do Betlejem i uiścić tam opłatę, którą cesarz nało­żył na wszystkie tamte krainy (ĆD 111).

Ustalenie miejsca jakby się je widziało. Tutaj to będzie tak: Ocza­mi wyobraźni widzieć drogę z Nazaretu do Betlejem, przypa­trując się jej, jak jest długa, jak szeroka, czy idzie ta droga po równinie, czy przez doliny i wzgórza. Patrzeć także na miejsce, czyli na grotę narodzenia, czy jest obszerna czy szczupła, czy niska, czy wysoka, i jak jest urządzona (ĆD 112).

Patrzeć i rozważać to, co czynią, jak podróżują i trudzą się, aby Pan narodził się w skrajnym ubóstwie, a po tylu trudach, do­znawszy głodu i pragnienia, upału i zimna, krzywd i zniewag, umarł wreszcie na krzyżu, a to wszystko dla mnie (ĆD 116).

Ignacy podpowiada nam, by wyobrażając sobie inne szcze­góły związane z narodzinami Jezusa, umieścić siebie jako naocznego świadka tej sceny:

Widzieć osoby, a mianowicie Panią naszą i Józefa, i służącą, i Dzieciątko Jezus po Jego narodzeniu. Ja zaś sam stanę się służką ubożuchnym i niegodnym, patrząc na nich, kontemplując ich i służąc im w ich potrzebach tak, jakbym tam znalazł się obecny, z całym, jakie tylko jest możliwe, uszanowaniem i ze czcią (ĆD 114).

Zakończ, jak zwykle, rozmową z Maryją lub Józefem, lub z Bogiem Ojcem; możesz także mówić do Dzieciątka, trzyma­jąc Je w ramionach. Możesz też po prostu siedzieć w przepeł­nionej pokojem ciszy tamtej nocy.

DZIEŃ 2

Powtórzenie.

DZIEŃ 3

Przeczytaj Łk 2, 8-20. Kontempluj dalej Narodzenie. Przyłącz się do pasterzy pilnujących swoich stad i razem z nimi udaj się w odwiedziny do Dzieciątka. Przechodząc w modlitwie w kolejnych tygodniach etapy życia Jezusa, zwróć uwagę na to, jak często otacza się ludźmi takimi jak pasterze - bieda­kami żyjącymi na marginesie społeczeństwa. Pasterze wese­lący się z dobrej nowiny o narodzinach Jezusa stają się Jego pierwszymi uczniami.

DZIEŃ 4

Przeczytaj Mt 2, 1-12. Wędruj razem z Mędrcami do Jezusa.

DZIEŃ 5

Powtórzenie dowolnej sceny z okresu Narodzenia. Przeczytaj także Iz 52, 7-10 ("wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawie­nie naszego Boga").

DZIEŃ 6

Inny rodzaj powtórzenia - zastosowanie pięciu zmy­słów do pierwszej i drugiej kontemplacji (ĆD 121-126). W dotychczasowych kontemplacjach wyobrażaliśmy sobie sceny zapisane w Ewangeliach, zanurzając się w szczegóły dotyczące życia Jezusa. W tym miejscu Ignacy zaprasza nas do pogłębienia naszej modlitwy. Zmniejszamy naszą aktyw­ność i skupiamy się bardziej na tym, by być, niż by coś robić. Myślimy teraz mniej niż w rozmyślaniach i wyobrażamy so­bie mniej niż podczas kontemplacji. Stajemy się wewnętrznie bardziej spokojni, smakujemy łaski i odpoczywamy w obec­ności Boga. Jeśli chcesz, możesz razem z Jezusem przyjrzeć się spokojnie swej modlitwie w ciągu ostatnich kilku dni lub spocząć przy konkretnej scenie lub rozmowie opisanej w Bib­lii, która okazała się dla ciebie ważna.

Nie trzymamy się niczego kurczowo. Pozwalamy, by opo­wieść o Jezusie stała się częścią nas. Tak samo jak nasze zmysły wchłaniają informacje dochodzące do nas każdego dnia, podobnie otwieramy się na przepływające przez nas obrazy, dźwięki, zapachy, smaki i doświadczenia z naszych kontemplacji, pozwalając równocześnie zakorzenić się w nas tym intuicjom, obrazom, pragnieniom i emocjom, które w nas pozostały.

DZIEŃ 7

Smakuj łaski tego tygodnia.

* * *

Ćwiczenia Duchowe to nowy cykl przygotowany z myślą o tych, którzy chcieliby poznać, czym są Ćwiczenia Duchowe św. Ignacego Loyoli i wiedzieć, jak stosować je w praktyce. Przez kolejne tygodnie krok po kroku pokażemy ich kolejne etapy oraz przedstawimy cenne techniki związane z modlitwą. W każdy piątek tylko na DEON.pl

​

Wszystkie odcinki cyklu znajdziesz TUTAJ

* * *

Tekst pochodzi z książki "Ćwiczenia Duchowe" Kevina O'Briena SJ