Jak odróżnić ciemność od strapienia? Dokonywanie wyborów może być łatwiejsze

Prawie rok minął od czasu, gdy pierwszy raz sięgnęłam po książkę "Jak podejmować decyzje. Dokonywanie wyborów ze św. Ignacym". Mimo upływu czasu i przeczytania w przeciągu tych miesięcy wielu innych publikacji związanych z duchowością ignacjańską, wciąż jest ona dla mnie numerem jeden!

Pytanie zasadnicze może brzmieć: co ma wspólnego duchowość ignacjańska z książkami proponowanymi na Wielki Post? Wszak spora część katolików nie sięgnie po publikację z takim à la couchingowym tytułem. A szkoda!

Czy święty Ignacy może nam dziś cokolwiek zaproponować? W życiowych lękach, rozgardiaszu codzienności, w zabieganiu, zmęczeniu, niepewności? Może i to bardzo wiele!

Moja przygoda z tą duchowością zaczęła się w 2007 roku i trwa do dziś. Mimo upływu lat nie czuję się ani grama mądrzejsza, ale z pewnością widzę w sobie wielką duchową przemianę. Pomógł mi w tym ignacjański konkret. Mimo lat formacji, kilku przeżytych rekolekcji ignacjańskich w milczeniu, nadal sięgam po lektury związane z tą duchowością. Większość z nich nie spełnia nawet w połowie moich oczekiwań. Z tą było zdecydowanie inaczej!

Duchowość ignacjańska jest nie tyle wyrafinowanym systemem duchowym, co raczej serią odkryć dotyczących życia duchowego, potwierdzonych życiowym doświadczeniem. Ignacy dostrzegał, co sprawdzało się w praktyce, a co nie. To sprawia, że jego uwagi na temat podejmowania decyzji i jego zasady rozeznawania są szczególnie cenne. Nie zostały one przez niego wymyślone, a odkryte, i to na długo przed powstaniem współczesnej psychologii, która nazwała nasze procesy wewnętrzne. Str. 42

Autorzy - Tim Hipskind SJ, Michael Sparough SJ, Jim Manney - rozbierają duchowość ignacjańską na czynniki pierwsze. Dzielą się z czytelnikiem historią życia św. Ignacego, pokazując, jaki miała ona wpływ na kształtowanie się jego duchowości.

Co nam pomaga, a co przeszkadza w rozeznawaniu (i czym ono w ogóle jest?)? Czy uczucia są ważne i co z nimi robić? Czym jest pocieszenie i strapienie oraz jak je rozpoznać i sobie z nimi radzić? Czym jest ignacjański rachunek sumienia i dlaczego niewiele wspólnego ma ze spowiedzią? Co to są reguły rozeznawania duchów i do czego to w ogóle służy?

Autorzy proponują czytelnikowi pięć filarów rozsądnego podejmowania decyzji. Podają wiele kluczy i inspiracji, które ściśle związane są z nauczaniem ignacjańskim.

Czy ta książka jest dla wszystkich? Zdecydowanie tak! Mimo tego, że wykład z duchowości kojarzy się często z pewną nudą, ogromnym trudem, tę książkę czyta się lekko i szybko. Być może mnie było nieco łatwiej, bo znałam już terminologię duchowości ignacjańskiej. Być może była to jednak zasługa autorów, którzy potrafią o rzeczach skomplikowanych i trudnych opowiadać bardzo prosto i życiowo.

Moje duchowe doświadczenia, które przydarzały mi się przez ostatnie lata, było mi zdecydowanie łatwiej rozpoznać, nazwać i przyjąć dzięki świętemu Ignacemu.

Z większą łatwością przechodziłam przez ciemność, wiedząc, że to tylko strapienie, które jest czymś naturalnym i kiedyś minie (choć dziś wydaje się to tak strasznie odległe!). Było mi łatwiej nie załamywać rąk w obliczu wyzwania i podjęcia trudnej decyzji (z Ignacym jest to zdecydowanie prostsze!). Tak po ludzku było mi dzięki jezuickiemu konkretowi łatwiej w całym gąszczu moich uczuć, zranień i pragnień.

Jeśli chcesz w życiu magis – więcej, mocniej, pełniej – zapraszam do wejścia na drogę duchowości ignacjańskiej. Ta książka może być dobrym wstępem. Nie sugeruj się jednak jej tytułem, jest bardzo mylący! Jej wnętrze to bogaty duchowy świat. Niech będzie jak wiosna, która zaczyna nas witać i niech zacznie w nas rozkwitać. Polecam!