Jak przeżyć Triduum Paschalne w domu? Specjalna domowa liturgia [WERSJA DŁUŻSZA]

Przez najbliższe kilka dni będzie nam wszystkim szczególnie trudno. Święta, które do tej pory kojarzyły się z pięknymi liturgiami w kościołach, spędzimy w domu. Możemy jednak zrobić coś, żeby te dni były wyjątkowe i jak najlepiej przygotowały nas do Zmartwychwstania Jezusa.

Jezuici zaprzyjaźnieni z portalem DEON.pl przygotowali dla czytelników specjalną liturgię Triduum Paschalnego, którą możecie odprawić w domu.

Nasza liturgia nie zastąpi mszy świętej i wspólnoty, która gromadzi się wokół ołtarza. Możemy jednak przetrwać ten trudny czas razem i wspólnie się modlić do Zmartwychwstałego Jezusa.

Przewodniki po domowej liturgii możecie wydrukować lub odczytywać je z telefonu albo komputera.

PROPOZYCJE NA TRIDUUM PASCHALNE 2020 - OPCJA MAKSIMUM

Wszystkie podane tu teksty (zwłaszcza dialogi) to jedynie sugestia. Ważne, aby znając sytuację, dostosować je do potrzeb, biorąc pod uwagę okoliczności. Jeśli ktoś sam się modli w domu, wskazane jest, aby dostosował te propozycje do swojej osobistej sytuacji.

Podczas dialogów podajemy także główną myśl, jaka powinna pojawić się w odpowiedziach. Warto próbować je rozwijać, a nie skupiać się tylko na właściwej odpowiedzi. To jedynie pomoc.

Skróty

P = przewodniczący modlitwie W = wszyscy

WIELKI CZWARTEK

Na Wielki Czwartek podajemy dwie propozycje. Spośród nich można wybrać jedną. Ważne jest, aby wcześniej przeczytać całość i dokonać wyboru.

WARIANT 1

Co przygotować?

Stół nakryty białym obrusem, krzyż, zapaloną święcę; można też położyć Pismo święte, jeśli macie jakiś ulubiony obrazek lub ikonę, to też można je umieścić na stole.

Rodzina gromadzi się przy stole.

ZNAK KRZYŻA

Wstajemy.

Modlitwę prowadzi ojciec, matka lub ktokolwiek inny.

P: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W: Amen.

WPROWADZENIE

Siadamy.

Rodzic (albo ktokolwiek inny) może wprowadzić w sens tego, co robimy. Jeśli dzieci są starsze, dialog może być bardziej „poważny”.

Co my teraz rozpoczynamy? (Triduum paschalne)

Co to jest Triduum paschalne? (Trzy dni, w których wspominamy, co Pan Jezus dla nas zrobił z miłości)

A co zrobił? (Umarł i zmartwychwstał)

A co się dokonało w Wielki Czwartek wieczorem? (Jezus zjadł kolację z uczniami)

Czy to była jakaś zwyczajna kolacja? (Nie, bo to była ostatnia przed Jego śmiercią i zmartwychwstaniem)

Co jeszcze Pan Jezus zrobił podczas tej kolacji? (Pan Jezus przemienił chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew)

A po co? (Bo chciał być z nami na zawsze, abyśmy się Nim karmili)

HYMN

Wstajemy.

Następnie odmawiamy hymn:

W: Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię. Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

MODLITWA

Prowadzący liturgię modli się spontanicznie

• dziękując Panu Jezusowi, za to, że bardzo nas kocha
• że chciał być z nami w komunii świętej
• że nasza rodzina jest Kościołem, czyli Ciałem Pana Jezusa I kończy:

P: Przez Chrystusa Pana naszego.

W: Amen.

Można też odmówić modlitwę:

P: Wszechmogący, wieczny Boże, obchodzimy pamiątkę najświętszej Wieczerzy, podczas której Twój Jednorodzony Syn, mając się wydać na śmierć, pozostawił Kościołowi nową wiekuistą Ofiarę i Ucztę swojej miłości; spraw, abyśmy z tak wielkiego misterium czerpali pełnię miłości i życia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

W: Amen.

LITURGIA SŁOWA

Siadamy

Następnie czyta się czytania:

Wj 12,1-8.11-14

Czytanie z Księgi Wyjścia

Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: „Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: «Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyj ą mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami. Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana. Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu - Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską. Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia - na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto»”.

Oto słowo Boże.

W: Bogu niech będą dzięki.

PSALM Ps 116B (115),12-13.15 i 16bc.17-18 (por. 1 Kor 10,16)

Refren: Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.

Czym się Panu odpłacę * za wszystko, co mi wyświadczył?

Podniosę kielich zbawienia * i wezwę imienia Pana.

Refren.

Cenna jest w oczach Pana * śmierć Jego wyznawców.

Jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy, *

Ty rozerwałeś moje kajdany.

Refren.

Tobie złożę ofiarę pochwalną * i wezwę imienia Pana.

Wypełnię me śluby dla Pana * przed całym Jego ludem.

Refren.

1 Kor 11,23-26

Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia:

Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy, połamał i rzekł: „To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę!” Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: „Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę!”

Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie.

Oto słowo Boże.

W: Bogu niech będą dzięki.

Wstajemy.

Aklamacja J 13,34

Chwała Tobie, Królu wieków.

Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem.

Chwała Tobie, Królu wieków.

J 13,1-15

Z Ewangelii według świętego Jana

Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.

W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.

Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: „Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?” Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później”. Rzekł do Niego Piotr: „Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał”.

Odpowiedział mu Jezus: „Jeśli cię nie umyj ę, nie będziesz miał udziału ze Mną”. Rzekł do Niego Szymon Piotr: „Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!”

Powiedział do niego Jezus: „Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy”. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.

A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie «Nauczycielem» i «Panem»”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.

Oto słowo Pańskie.

W: Chwała Tobie, Chryste.

Siadamy.

Rodzic (albo ktokolwiek inny) może zadać pytanie:

Co te czytania mówią o Panu Jezusie?

Ważne jest, aby każdy się wypowiedział (także dorośli).

Jeśli jest młodzież, można powyższe pominąć, a dialogować w ten sposób (ważne jest, aby także dorośli się wypowiedzieli):

Co teraz przeżywasz (ogólnie), to, że nie ma szkoły, siedzi się w domu itd.

Jak (czy) odnajdujesz w tym Pana Boga?

Co te czytania mówią ci o Panu Jezusie?

Co było dziwnego w tej Ewangelii? Co Pan Jezus zrobił? (Umył nogi uczniom)

Dlaczego? Przecież jest Bogiem, Nauczycielem, a umywa nogi? (Bo tak bardzo nas kocha, że dał nam przykład miłości i bycia pokornym)

A po co? (Chce, abyśmy tak samo robili)

Czemu? (Abyśmy pokazywali innym to, że Pan Bóg nas kocha, dlatego my kochamy innych ludzi)

Czy to jest łatwe? Jak ktoś źle na nas spojrzy? Coś złego nam zrobi? (Nie)

Widzicie. Nie jest to łatwe, ale Pan Jezus nam mówi, że tak warto postępować, aby być dobrym dla innych, tak jak On był dobry dla innych. Dzięki temu inni ludzie będą mogli spotkać Pana Jezusa w nas.

MODLITWA

Wstajemy.

Rozpoczyna się modlitwa. Każdy spontanicznie podaje intencję, którą się kończy:

Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie.

Warto pamiętać, aby pomodlić się za wszystkich ochrzczonych, za papieża, za księży, za chorych (zwłaszcza teraz), za służby medyczne, za bliskich, za zmarłych...

MODLITWA PAŃSKA

Tę wspólną modlitwę kończy się odmówieniem Modlitwy Pańskiej.

W: Ojcze nasz.

KOMUNIA DUCHOWA

Po Ojcze nasz przewodniczący zachęca do przyjęcia komunii duchowej.

P: Nie możemy być dzisiaj razem w kościele na mszy świętej, ale mimo to możemy przyjąć Pana Jezusa. Zatem módlcie się razem ze mną:

Jezu mój, wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Miłuję Cię nade wszystko i pragnę zjednoczyć się z Tobą w mojej duszy. Ponieważ teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź duchowo do mego serca. Jednoczę się z Tobą, abyś rzeczywiście był we mnie obecny, oddaję Ci się zupełnie i proszę gorąco: nie dozwól, abym kiedykolwiek oddalił się od Ciebie.

Amen.

Chwila ciszy.

Potem można odmówić modlitwę dziękczynną:

Wielbię Ciebie w każdym momencie - o, Żywy Chlebie nasz, w tym Sakramencie.

Po modlitwie warto spytać dzieci/młodzież, czy wiedzą, jaki będzie następny dzień. I czy mają jakieś pomysły na to, jak można jako rodzina przeżyć Wielki Piątek.

Na końcu czyniąc znak krzyża: Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego.

Wszyscy: Amen.

WARIANT 2

Co przygotować?

Stół nakryty białym obrusem, krzyż, zapaloną święcę; można też położyć Pismo święte, jeśli masz jakiś ulubiony obrazek lub ikonę, to też można umieścić je na stole. Dobrą kolację, może być prosta, ale ważne, by spożyć ją razem.

Rodzina gromadzi się przy stole. Całość można przeżyć na siedząco, w zależności od okoliczności.

ZNAK KRZYŻA

Siedzimy

Modlitwę prowadzi ojciec lub matka (P).

P: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W: Amen.

WPROWADZENIE

Rodzic (albo ktokolwiek inny) może wprowadzić w sens tego, co robimy. Jeśli dzieci są starsze, dialog może być bardziej „poważny”.

Co my teraz rozpoczynamy? (Triduum paschalne)

Co to jest Triduum paschalne? (Trzy dni, w których wspominamy, co Pan Jezus dla nas zrobił z miłości)

A co zrobił? (Umarł i zmartwychwstał)

A co się dokonało w Wielki Czwartek wieczorem? (Jezus zjadł kolację z uczniami)

Czy to była zwyczajna kolacja? (Nie, bo to była ostatnia przed Jego śmiercią i zmartwychwstaniem)

Co jeszcze podczas tej kolacji zrobił Pan Jezus? (Pan Jezus przemienił chleb w swoje Ciało i wino w swoją Krew)

A po co? (Bo chciał być z nami na zawsze, abyśmy się Nim karmili)

EWANGELIA J 13,1-15

Z Ewangelii według świętego Jana

Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.

W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.

Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: „Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?” Jezus mu odpowiedział: „Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później”. Rzekł do Niego Piotr: „Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał”.

Odpowiedział mu Jezus: „Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną”. Rzekł do Niego Szymon Piotr: „Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!”

Powiedział do niego Jezus: „Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy”. Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: „Nie wszyscy jesteście czyści”.

A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: „Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie «Nauczycielem» i «Panem»”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem”.

Rodzic (albo ktokolwiek inny) może zadać pytanie:

Co te czytania mówią o Panu Jezusie?

Ważne jest, aby każdy się wypowiedział (także dorośli).

Jeśli jest młodzież, można powyższe pominąć, a dialogować w ten sposób (ważne jest, aby także dorośli się wypowiedzieli):

Co teraz przeżywasz (ogólnie), to, że nie ma szkoły, siedzi się w domu itd.

Jak (czy) odnajdujesz w tym Pana Boga?

Co te czytania mówią ci o Panu Jezusie?

Co było dziwnego w tej Ewangelii? Co Pan Jezus zrobił? (Umył nogi uczniom)

Dlaczego? Przecież jest Bogiem, Nauczycielem, a umywa nogi? (Bo tak bardzo nas kocha, że dał nam przykład miłości i bycia pokornym)

A po co? (Chce, abyśmy tak samo robili)

Czemu? (Abyśmy pokazywali innym to, że Pan Bóg nas kocha, dlatego my kochamy innych ludzi)

Czy jest to łatwe? Jak ktoś źle na nas spojrzy? Coś złego nam zrobi? (Nie)

Widzicie. Nie jest to łatwe, ale Pan Jezus nam mówi, że tak warto postępować, aby być dobrym dla innych, tak jak On był dobry dla innych. Dzięki temu inni ludzie będą mogli spotkać Pana Jezusa w nas.

KOMUNIA DUCHOWA

Prowadzący zachęca teraz do przyj ęcia komunii duchowej:

P: Nie możemy być dzisiaj razem w kościele na mszy świętej, ale mimo to możemy przyjąć Pana Jezusa. Zatem módlcie się razem ze mną:

Jezu mój, wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Miłuję Cię nade wszystko i pragnę zjednoczyć się z Tobą w mojej duszy. Ponieważ teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź duchowo do mego serca. Jednoczę się z Tobą, abyś rzeczywiście był we mnie obecny, oddaję Ci się zupełnie i proszę gorąco: nie dozwól, abym kiedykolwiek oddalił się od Ciebie.

Amen.

Chwila ciszy.

Potem można odmówić modlitwę dziękczynną:

Wielbię Ciebie w każdym momencie - o, Żywy Chlebie nasz, w tym Sakramencie.

POSIŁEK

Po komunii duchowej rodzina spożywa razem kolację. Stół można nakryć dopiero teraz. Posiłek nie musi być uroczysty, może być całkiem zwyczajny.

MODLITWA

Po zakończeniu posiłku, wszyscy siedzą i rozpoczyna się modlitwa. Każdy może spontanicznie podać intencję, którą się kończy:

Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie.

Warto pamiętać, aby pomodlić się za wszystkich ochrzczonych, za papieża, za księży, za chorych (zwłaszcza teraz), za służby medyczne, za bliskich, za zmarłych...

MODLITWA PAŃSKA

Tę wspólną modlitwę kończy się odmówieniem Modlitwy Pańskiej.

W: Oj cze nasz.

SPRZĄTANIE I DIALOG Po Modlitwie Pańskiej sprząta się stół.

Kiedy wszystko jest posprzątane, rodzina ponownie gromadzi się przy stole, a przewodniczący (albo ktokolwiek inny) rozpoczyna dialog. W którym główny element stanowi pytanie, czy dzieci/młodzież, wiedzą/wie, jaki będzie następny dzień. I czy mają jakieś pomysły na to, jak można jako rodzina przeżyć Wielki Piątek.

Na koniec czyni się znak krzyża mówiąc: Niech nas Bóg błogosławi, broni od wszelkiego zła i doprowadzi do życia wiecznego.

W: Amen.

WIELKI PIĄTEK

Co przygotować?

Nakryty stół, na nim zapalona świeca, krzyż, Pismo święte.

Wszyscy siadają przy stole.

Na początku jest dialog z dziećmi/młodzieżą

Jaki był dzień wczoraj? (Wielki Czwartek)

Co tam było wieczorem? (Ostatnia kolacja, którą Pan Jezus zjadł z uczniami)

Czy stało się tam coś jeszcze? (Tak, Pan Jezus przemienił chleb w swoje Ciało i wino w swoj ą Krew. I został z nami do dziś w komunii świętej)

Dzisiaj jest kolejny dzień, w którym będziemy patrzyli, co Pan Jezus dla nas zrobił, jak bardzo nas kocha.

MODLITWA

Stoimy.

Ta liturgia rozpoczyna się bardzo prosto. Wszyscy stoją. NIE CZYNIĄ znaku krzyża. Tylko przewodniczący odmawia spontanicznie modlitwę:

• dziękując Panu Jezusowi za to, że bardzo nas kocha, bo umarł za nas
• prosi, abyśmy Go za to kochali i chcieli być z Nim.

Można też odmówić modlitwę:

P: Boże, Ty przez mękę Chrystusa, Twojego Syna, a naszego Pana, zniweczyłeś śmierć, która wynikła z grzechu pierworodnego i jako dziedzictwo przeszła na wszystkie pokolenia, spraw, abyśmy wszczepieni w Chrystusa i uświęceni przez łaskę nosili w sobie podobieństwo do Niego, jak z konieczności natury nosiliśmy podobieństwo do Adama. Przez Chrystusa, Pana naszego.

W: Amen.

LITURGIA SŁOWA

Siadamy.

Biorąc pod uwagę kontekst, można przeczytać wszystkie czytania albo tylko samą Ewangelię.

Iz 52,13 - 53,12

Ps 31,2 i 6.12-13.15-16.17 i 25

Hbr 4,14-16; 5,7-9

Stoimy.

Aklamacja: Flp 2,8-9 J 18,1 - 19,42

Jeśli przeczytanie całości opisu męki Pańskiej stanowiłoby trudność (np. z racji wieku dzieci, czasu itp.), to można odczytać tylko końcowy fragment (według uznania) albo:

J 19,16b-28 (albo do J 19,42)

DIALOG

Siadamy.

Co te czytania mówią o Panu Jezusie?

Dlaczego Pan Jezus zgodził się umrzeć? (Bo nas kochał. Bo zgrzeszyliśmy... itd.)

Na przykładzie Drogi Krzyżowej można pokazać, jak bardzo Pan Jezus kocha każdego człowieka, że jest gotów cierpieć za nas.

MODLITWA

WARIANT 1:

Można posłużyć się i tymi prośbami. Biorąc pod uwagę okoliczności, liczbę wezwań można zmniejszyć.

Gromadząc się na modlitwie i dziękując Panu Jezusowi za Jego miłość do nas, dzięki której otrzymaliśmy życie, módlmy się razem:

Obdarz jednością swój Kościół. Ciebie prosimy -

W: Wysłuchaj nas, Panie.

Otaczaj opieką naszego papieża Franciszka. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Uczyń świętymi wszystkich biskupów, księży i wszystkich ochrzczonych. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Umocnij w wierze tych, którzy przygotowują się do chrztu. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Daj jedność wszystkim chrześcijanom. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Doprowadź Żydów do poznania Ciebie. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Ukaż swoją dobroć w całym widzialnym świecie tym, którzy w Ciebie nie wierzą. Ciebie prosimy -

W: Wysłuchaj nas, Panie.

Bądź z tymi, którzy rządzą naszym państwem. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Pociesz tych, którym jest trudno. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Przyjmij do siebie zmarłych. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Za chorych na koronawirusa, personel medyczny, za zmarłych i za nas. Ciebie prosimy - W: Wysłuchaj nas, Panie.

Tutaj można dodać prośby spontaniczne.

WARIANT 2:

Każdy spontanicznie podaje intencję, którą się kończy:

Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie.

Warto pamiętać, aby pomodlić się za wszystkich ochrzczonych, za papieża, za księży, za chorych (zwłaszcza teraz), za służby medyczne, za bliskich, za zmarłych...

MODLITWA PAŃSKA

Niezależnie od tego, czy wybierzemy wariant 1, czy 2, na końcu modlitwy odmawiamy:

W: Ojcze nasz...

ADORACJA KRZYŻA

Po modlitwie wszyscy klękają, a przewodniczący mówi (raz albo trzy razy):

WARIANT 1:

P: Oto drzewo krzyża, na którym zawisło zbawienie świata.

W: Pójdźmy z pokłonem.

WARIANT 2:

P: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.

W: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.

I patrzymy na krzyż, dziękując Panu Jezusowi za to, że bardzo nas kocha.

KOMUNIA DUCHOWA

Prowadzący wprowadza do komunii świętej duchowej:

P: Nie możemy być dzisiaj razem w kościele, ale mimo to możemy przyjąć Pana Jezusa. Zatem módlcie się razem ze mną:

Jezu mój, wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Miłuję Cię nade wszystko i pragnę zjednoczyć się z Tobą w mojej duszy. Ponieważ teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź duchowo do mego serca. Jednoczę się z Tobą, abyś rzeczywiście był we mnie obecny, oddaję Ci się zupełnie i proszę gorąco: nie dozwól, abym kiedykolwiek oddalił się od Ciebie.

Amen.

Chwila ciszy.

Potem można odmówić modlitwę dziękczynną:

Wielbię Ciebie w każdym momencie - o, Żywy Chlebie nasz, w tym Sakramencie.

Po modlitwie warto spytać dzieci/młodzież, czy wiedzą, jaki będzie następny dzień. I czy mają jakieś pomysły na to, jak można jako rodzina przeżyć Wielką Sobotę, jak można przygotować się do Święta Zmartwychwstania Pańskiego.

CZUWANIE PASCHALNE Wielka Sobota wieczorem

Co przygotować?

Stół nakryty obrusem, krzyż, Pismo święte i NIEZAPALONĄ świecę.

Świece chrzcielne.

ŚWIATŁO

Prowadzący zapala świecę i mówi:

P: Światło Chrystusa.

W: Bogu niech będą dzięki.

P: Weselcie się już, zastępy Aniołów, w niebie: weselcie się, słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. Raduj się, ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem, a oświecona jasnością Króla wieków, poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa! Zdobny blaskiem takiej światłości, raduj się, Kościele święty, Matko nasza! Ta zaś świątynia niechaj zabrzmi potężnym śpiewem całego ludu.

P: W górę serca.

W: Wznosimy je do Pana.

P: Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu.

W: Godne to i sprawiedliwe.

P: Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, abyśmy z całego serca i z całej duszy śpiewem wysławiali niewidzialnego Boga, Ojca Wszechmogącego, oraz Jednorodzonego Syna Jego, Jezusa Chrystusa, naszego Pana, który Ojcu Przedwiecznemu spłacił za nas dług Adama i krwią serdeczną zmazał dłużny zapis starodawnej winy. Oto są bowiem święta paschalne, w czasie których zabija się prawdziwego Baranka, a Jego krew poświęca domy wierzących. Jest to ta sama noc, w której niegdyś ojców naszych, synów Izraela, wywiodłeś z Egiptu i przeprowadziłeś suchą nogą przez Morze Czerwone.

Jest to zatem ta noc, która światłem ognistego słupa rozproszyła ciemności grzechu, a teraz ta sama noc uwalnia wszystkich wierzących w Chrystusa na całej ziemi od zepsucia pogańskiego życia i od mroku grzechów, do łaski przywraca i gromadzi w społeczności świętych. Tej właśnie nocy Chrystus skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani. O, jak przedziwna łaskawość Twej dobroci dla nas! O, jak niepojęta jest Twoja miłość: aby wykupić niewolnika, wydałeś swego Syna.

O, zaiste konieczny był grzech Adama, który został zgładzony śmiercią Chrystusa! O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel! Uświęcająca siła tej nocy oddala zbrodnie, z przewin obmywa, przywraca niewinność upadłym, a radość smutnym. O, zaiste błogosławiona noc, w której się łączy niebo z ziemią, sprawy boskie ze sprawami ludzkimi.

W tę noc pełną łaski, przyjmij Ojcze Święty, wieczorną ofiarę uwielbienia, którą Ci składa Kościół święty, uroczyście ofiarując przez ręce swoich sług tę świecę, owoc pracy pszczelego roju. Prosimy Cię przeto, Panie, niech ta świeca poświęcona na chwałę Twojego imienia nieustannie płonie, aby rozproszyć mrok tej nocy. Przyjęta przez Ciebie jako woń przyjemna, niechaj się złączy ze światłami nieba. Niech ta świeca płonie, gdy wzejdzie słońce nie znające zachodu: Jezus Chrystus, Twój Syn Zmartwychwstały, który oświeca ludzkość swoim światłem i z Tobą żyje i króluje na wieki wieków.

W: Amen.

DIALOG

Prowadzący (albo ktokolwiek inny) prowadzi dialog dotyczący nocy Zmartwychwstania:

Czy wiecie, dlaczego się dzisiaj gromadzimy na modlitwę? (Bo tej nocy Pan Jezus powstał z martwych)

Dobrze. Teraz będziemy słuchali czytań z Pisma świętego, aby dowiedzieć się, dlaczego to jest tak bardzo ważne dla nas.

LITURGIA SŁOWA

Podajemy tylko trzy czytania ze Starego Testamentu. Jeśli ktoś chciałby przeczytać ich więcej, to może posłużyć się stronami internetowymi lub innymi źródłami zawierającymi pełne teksty czytań na Wigilię Paschalną. Spośród podanych niżej, można wybrać tylko jedno (najlepiej drugie, z Księgi Wyjścia).

Rdz 1,1 - 2,2 albo Rdz 1,1.26-31a (patrz niżej)

Wersja dłuższa:

Z Księgi Rodzaju

Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami.

Wtedy Bóg rzekł: „Niechaj się stanie światłość!” I stała się światłość. Bóg, widząc, że światłość jest dobra, oddzielił ją od ciemności. I nazwał Bóg światłość dniem, a ciemność nazwał nocą.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień pierwszy.

A potem Bóg rzekł: „Niechaj powstanie sklepienie w środku wód i niechaj oddzieli ono jedne wody od drugich!” Uczyniwszy to sklepienie, Bóg oddzielił wody pod sklepieniem od wód ponad sklepieniem; a gdy tak się stało, Bóg nazwał to sklepienie niebem.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień drugi.

A potem Bóg rzekł: „Niechaj zbiorą się wody spod nieba w jedno miejsce i niech się ukaże powierzchnia sucha!” A gdy tak się stało, Bóg nazwał tę suchą powierzchnię ziemią, a zbiorowisko wód nazwał morzem. Bóg, widząc, że były dobre, rzekł: „Niechaj ziemia wyda rośliny zielone: trawy daj ące nasiona, drzewa owocowe rodzące na ziemi według swego gatunku owoce, w których są nasiona”. I tak się stało. Ziemia wydała rośliny zielone: trawę dającą nasienie według swego gatunku i drzewa rodzące owoce, w których było nasienie według ich gatunków. A Bóg widział, że były dobre.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień trzeci.

A potem Bóg rzekł: „Niechaj powstaną ciała niebieskie, świecące na sklepieniu nieba, aby oddzielały dzień od nocy, aby wyznaczały pory roku, dni i lata; aby były ciałami jaśniej ącymi na sklepieniu nieba i aby świeciły nad ziemią”. I tak się stało. Bóg uczynił dwa duże ciała jaśniejące: większe, aby rządziło dniem, i mniejsze, aby rządziło nocą, oraz gwiazdy. I umieścił je Bóg na sklepieniu nieba, aby świeciły nad ziemią; aby rządziły dniem i nocą i oddzielały światłość od ciemności. A widział Bóg, że były dobre.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień czwarty.

Potem Bóg rzekł: „Niechaj się zaroją wody od istot żywych, a ptactwo niechaj lata nad ziemią, pod sklepieniem nieba!” Tak stworzył Bóg wielkie potwory morskie i wszelkiego rodzaju pływające istoty żywe, którymi zaroiły się wody, oraz wszelkie ptactwo skrzydlate różnego rodzaju. Bóg, widząc, że były dobre, pobłogosławił je tymi słowami: „Bądźcie płodne i mnóżcie się, abyście zapełniały wody w morzach, a ptactwo niechaj się rozmnaża na ziemi”.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień piąty.

Potem Bóg rzekł: „Niechaj ziemia wyda istoty żywe różnego rodzaju: bydło, zwierzęta pełzające i dzikie zwierzęta według ich rodzajów!” I stało się tak: Bóg uczynił różne rodzaje dzikich zwierząt, bydła i wszelkich zwierząt pełzających po ziemi. I widział Bóg, że były dobre.

A wreszcie rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!” Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili j ą sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi”. I rzekł Bóg: „Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona”. I tak się stało. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.

I tak upłynął wieczór i poranek - dzień szósty.

W ten sposób zostały ukończone niebo i ziemia oraz wszystkie zastępy jej stworzeń. A gdy ukończył w dniu szóstym swe dzieło, nad którym pracował, odpoczął dnia siódmego po całym swym trudzie, jaki podjął.

Wersja krótsza:

Z Księgi Rodzaju

Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię. Potem rzekł Bóg: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam. Niech panuje nad rybami morskimi, nad ptactwem podniebnym, nad bydłem, nad ziemią i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi!” Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.

Po czym Bóg im błogosławił, mówiąc do nich: „Bądźcie płodni i rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną; abyście panowali nad ptactwem podniebnym, nad rybami morskimi i nad wszystkimi zwierzętami pełzającymi po ziemi”. I rzekł Bóg: „Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem. A dla wszelkiego zwierzęcia polnego i dla wszelkiego ptactwa podniebnego, i dla wszystkiego, co się porusza po ziemi i ma w sobie pierwiastek życia, będzie pokarmem wszelka trawa zielona”. I tak się stało. A Bóg widział, że wszystko, co uczynił, było bardzo dobre.

Ps 104 (103),1-2a.5-6.10 i 12.13-14b.24 i 35c (por. 30)

Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię.

Błogosław, duszo moja, Pana, *

Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!

Odziany w majestat i piękno, * światłem okryty jak płaszczem.

Refren.

Umocniłeś fundamenty ziemi, * nie zachwieje się na wieki wieków.

Jak szatą okryłeś ją Wielką Głębią, * ponad górami stanęły wody.

Refren.

Ty zdroje kierujesz do strumieni, * które pośród gór się sączą.

Nad nimi mieszka ptactwo niebieskie * i śpiewa pośród gałęzi.

Refren.

Z Twoich komnat nawadniasz góry, * owocem dzieł Twoich syci się ziemia.

Każesz rosnąć trawie dla bydła * i roślinom, by człowiekowi służyły.

Refren.

Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! *

Ty wszystko mądrze uczyniłeś, ziemia jest pełna Twoich stworzeń. *

Błogosław, duszo moja, Pana.

Refren.

Wj 14,15 - 15,1a Z Księgi Wyjścia

Pan rzekł do Mojżesza: „Czemu głośno wołasz do Mnie? Powiedz Izraelitom, niech ruszają w drogę. Ty zaś podnieś swą laskę i wyciągnij rękę nad morze, i rozdziel je na dwoje, a wejdą Izraelici w środek morza na suchą ziemię. Ja natomiast uczynię upartymi serca Egipcjan tak, że pójdą za nimi. Wtedy okażę moją potęgę wobec faraona, całego wojska jego, rydwanów i wszystkich jego jeźdźców. A gdy okażę moją potęgę wobec faraona, jego rydwanów i jeźdźców, wtedy poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan”.

Anioł Boży, który szedł na przedzie wojsk izraelskich, zmienił miejsce i szedł na ich tyłach. Słup obłoku również przeszedł z przodu i zajął ich tyły, stając między wojskiem egipskim a wojskiem izraelskim. I tam był obłok ciemnością, tu zaś oświecał noc. I nie zbliżyli się jedni do drugich przez całą noc.

Mojżesz wyciągnął rękę nad morze, a Pan cofnął wody gwałtownym wiatrem wschodnim, który wiał przez całą noc, i uczynił morze suchą ziemią. Wody się rozstąpiły, a Izraelici szli przez środek morza po suchej ziemi, mając mur z wód po prawej i po lewej stronie. Egipcjanie ścigali ich. Wszystkie konie faraona, jego rydwany i jeźdźcy weszli za nimi w środek morza.

• świcie spojrzał Pan ze słupa ognia i ze słupa obłoku na wojsko egipskie i zmusił je do ucieczki. I zatrzymał koła ich rydwanów, tak że z wielką trudnością mogli się naprzód posuwać. Egipcjanie krzyknęli: „Uciekajmy przed Izraelem, bo w jego obronie Pan walczy z Egipcjanami”.

A Pan rzekł do Mojżesza: „Wyciągnij rękę nad morze, aby wody zalały Egipcjan, ich rydwany i jeźdźców”. Wyciągnął Mojżesz rękę nad morze, które o brzasku dnia wróciło na swoje miejsce. Egipcjanie, uciekaj ąc, biegli naprzeciw falom, i pogrążył ich Pan w środku morza. Powracaj ące fale zatopiły rydwany i jeźdźców całego wojska faraona, którzy weszli w morze, ścigając tamtych; nie ocalał z nich ani jeden. Izraelici zaś szli po suchym dnie morskim, mając mur wodny po prawej i po lewej stronie.

W tym to dniu wybawił Pan Izraela z rąk Egipcjan.

• widzieli Izraelici martwych Egipcjan na brzegu morza. Gdy Izraelici zobaczyli wielkie dzieło, którego dokonał Pan wobec Egipcjan, ulękli się Pana i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze Mojżeszowi. Wtedy Mojżesz i Izraelici razem z nim zaśpiewali taką oto pieśń ku czci Pana:

Ps: Wj 15 Rz 6,3-11 Łk 24,1-12

Refren: Śpiewajmy Panu, który moc okazał.

Zaśpiewam na cześć Pana, który okrył się sławą, * gdy konia i jeźdźca pogrążył w morskiej toni.

Pan jest moją mocą i źródłem męstwa, f Jemu zawdzięczam moje ocalenie. *

On Bogiem moim, uwielbiać Go będę.

Pan wojownik potężny, *

„Ten, który jest”, brzmi Jego imię.

Rzucił w morze rydwany faraona i wojsko jego, * wybrani wodzowie legli w Morzu Czerwonym.

Refren.

Przepaści ich ogarnęły, * jak głaz runęli w głębinę.

Uwielbiona jest potęga prawicy Twej, Panie, * prawica Twa, o Panie, starła nieprzyjaciół.

Refren.

Wprowadziłeś ich i osadziłeś * na górze Twojego dziedzictwa.

W miejscu, które uczyniłeś swym mieszkaniem, f w świątyni zbudowanej Twoimi rękami, *

Pan jest Królem na zawsze i na wieki.

Refren.

Iz 54,4a.5-14 Z Księgi proroka Izajasza

Nie lękaj się, Jerozolimo, bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, któremu na imię - Pan Zastępów; Odkupicielem twoim - Święty Izraela, nazywają Go Bogiem całej ziemi.

Zaiste, jak niewiastę porzuconą i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. I jakby do porzuconej żony młodości mówi twój Bóg: Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, ale z ogromną miłością cię przygarnę. W przystępie gniewu ukryłem przed tobą na krótko swe oblicze, ale w miłości wieczystej nad tobą się ulitowałem, mówi Pan, twój Odkupiciel.

Dzieje się ze Mną tak, jak za dni Noego, kiedy przysiągłem, że wody Noego nie spadną już nigdy na ziemię; tak teraz przysięgam, że się nie rozjątrzę na ciebie ani cię gromić nie będę. Bo góry mogą się poruszyć i pagórki się zachwiać, ale miłość moja nie odstąpi ciebie i nie zachwieje się moje przymierze pokoju, mówi Pan, który ma litość nad tobą.

• nieszczęśliwa, wichrami smagana, niepocieszona! Oto ja osadzę twoje kamienie na malachicie i fundamenty twoje na szafirach. Uczynię blanki twych murów z rubinów, bramy twoje z górskiego kryształu, a z drogich kamieni - całe obramowanie twych murów. Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana, wielka będzie szczęśliwość twych dzieci. Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości. Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie.

Ps 30 (29),2 i 4.5-6.11-12a i 13b (2a)

Refren: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś.

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś *

• nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie.

Panie, mój Boże, f

z krainy umarłych wywołałeś moją duszę * i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.

Refren.

Śpiewajcie psalm, wszyscy miłujący Pana, * i pamiętajcie o Jego świętości.

Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, f a Jego łaska przez całe życie. *

Płacz nadchodzi z wieczora, a rankiem wesele.

Refren.

Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, *

Panie, bądź moją pomocą.

Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, *

Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

Refren.

HYMN

Wszyscy odmawiają hymn:

W: Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. Chwalimy Cię.

Błogosławimy Cię. Wielbimy Cię. Wysławiamy Cię. Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja. Panie Boże, Królu nieba, Boże Ojcze wszechmogący. Panie, Synu Jednorodzony, Jezu Chryste. Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze. Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami. Albowiem tylko Tyś jest święty. Tylko Tyś jest Panem. Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

MODLITWA

Prowadzący modli się spontanicznie:

Dziękuje Panu Jezusowi, że powstał z martwych, że przez to my też możemy cieszyć się z odnowionego życia.

Prosi, abyśmy zawsze z Nim byli.

I kończy:

P: Przez Chrystusa, Pana naszego.

W: Amen.

Można posłużyć się modlitwą:

P: Boże, Ty sprawiasz, że ta najświętsza noc jaśnieje blaskiem Zmartwychwstania Pańskiego, wzbudź w Twoim Kościele ducha dziecięctwa, którego otrzymaliśmy na chrzcie świętym,

abyśmy, odnowieni na duchu i ciele, służyli Tobie z całkowitym oddaniem. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

W: Amen.

CZYTANIA

Spośród czytań podanych niżej można wybrać tylko ewangelię.

Rz 6,3 -11

Z Listu świętego Pawła Apostoła do Rzymian Bracia:

My wszyscy, którzy otrzymaliśmy chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć. Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my postępowali w nowym życiu - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca.

Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie. To wiedzcie, że dla zniszczenia ciała grzesznego dawny nasz człowiek został z Nim współukrzyżowany po to, byśmy już dłużej nie byli w niewoli grzechu. Kto bowiem umarł, został wyzwolony z grzechu. Otóż, jeżeli umarliśmy razem z Chrystusem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy, wiedząc, że Chrystus, powstawszy z martwych, już więcej nie umiera, śmierć nad Nim nie ma już władzy. Bo to, że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga. Tak i wy rozumiejcie, że umarliście dla grzechu, żyjecie zaś dla Boga w Chrystusie Jezusie.

Oto słowo Boże.

Ps 118 (117),1-2.16-17.22-23

Refren: Alleluja, alleluja, alleluja.

Dziękujcie Panu, bo jest dobry, * bo Jego łaska trwa na wieki.

Niech dom Izraela głosi: *

„Jego łaska na wieki”.

Refren.

Prawica Pana wzniesiona wysoko, * prawica Pańska moc okazała.

Nie umrę, ale żyć będę * i głosić dzieła Pana.

Refren.

Kamień odrzucony przez buduj ących * stał się kamieniem węgielnym.

Stało się to przez Pana * i cudem jest w naszych oczach.

Mt 28,1-10

Z Ewangelii według świętego Mateusza

Po upływie szabatu, o świcie pierwszego dnia tygodnia przyszła Maria Magdalena i druga Maria obejrzeć grób. A oto nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi. Albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął kamień i usiadł na nim. Postać jego jaśniała jak błyskawica, a szaty jego były białe jak śnieg. Ze strachu przed nim zadrżeli strażnicy i stali się jakby martwi.

Anioł zaś przemówił do niewiast: „Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak zapowiedział. Przyjdźcie, zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: «Powstał z martwych i oto udaje się przed wami do Galilei. Tam Go ujrzycie». Oto, co wam powiedziałem”.

Pośpiesznie więc oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom.

A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: „Witajcie!” One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: „Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą”.

Oto słowo Pańskie.

DIALOG

Od czwartku spotykamy się, aby się razem pomodlić.

Co te czytania mówią o Panu Jezusie?

Dlaczego Pan Jezus zgodził się umrzeć? (Bo nas kochał. Bo zgrzeszyliśmy... itd.)

Ale historia Pana Jezusa nie skończyła się na tym, że umarł. On powstał z grobu. Trudno nam to zrozumieć, ale wiemy, że widzieli Go uczniowie, kobiety i inni ludzie.

Też dzisiaj możemy się z Nim spotykać. Bo wiemy, że On chce się z nami spotykać. Bo bardzo nas kocha. Bo za nas umarł na krzyżu i zmartwychwstał.

ODNOWIENIE PRZYRZECZEŃ CHRZCIELNYCH

Prowadzący modlitwę wprowadza w odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych:

P: My zostaliśmy ochrzczeni jako dzieci i nie pamiętamy naszego chrztu, dlatego sobie dzisiaj o tym przypomnimy, co nasi rodzice mówili podczas naszego chrztu, o co pytał ich ksiądz.

Można zapalić świece chrzcielne od świecy na stole.

P: Czy wyrzekasz się grzechu, aby żyć w wolności dzieci Bożych?

W: Wyrzekam się.

P: Czy wyrzekasz się wszystkiego, co prowadzi do zła, aby ciebie grzech nie opanował?

W: Wyrzekam się.

P: Czy wyrzekasz się szatana, który jest głównym sprawcą grzechu?

W: Wyrzekam się.

P: Czy wierzysz w Boga, Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi?

W: Wierzę.

P: Czy wierzysz w Jezusa Chrystusa, Syna Jego Jedynego, a naszego Pana narodzonego z Maryi Dziewicy, umęczonego i pogrzebanego, który powstał z martwych i zasiada po prawicy Ojca?

W: Wierzę.

P: Czy wierzysz w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, obcowanie świętych, odpuszczenie grzechów, zmartwychwstanie ciała i życie wieczne?

W: Wierzę.

P: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

W: Jak była na początku teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

MODLITWA

Rozpoczyna się modlitwa. Każdy może spontanicznie podać intencję, którą się kończy:

Ciebie prosimy - Wysłuchaj nas, Panie.

Warto pamiętać, aby pomodlić się za wszystkich ochrzczonych, za papieża, za księży, za chorych (zwłaszcza teraz), za służby medyczne, za bliskich, za zmarłych...

MODLITWA PAŃSKA

Tę wspólną modlitwę kończy się odmówieniem Modlitwy Pańskiej.

W: Oj cze nasz.

KOMUNIA DUCHOWA

Po Ojcze nasz przewodniczący zachęca do przyjęcia komunii duchowej.

P: Nie możemy być na mszy świętej, ale możemy przyjąć mimo to Pana Jezusa. Zatem módlcie się razem ze mną:

Jezu mój, wierzę, że jesteś obecny w Najświętszym Sakramencie. Miłuję Cię nade wszystko i pragnę zjednoczyć się z Tobą w mojej duszy. Ponieważ teraz nie mogę Cię przyjąć sakramentalnie, przyjdź duchowo do mego serca. Jednoczę się z Tobą, abyś rzeczywiście był we mnie obecny, oddaję Ci się zupełnie i proszę gorąco: nie dozwól, abym kiedykolwiek oddalił się od Ciebie.

Amen.

Chwila ciszy.

Potem można odmówić modlitwę dziękczynną:

Wielbię Ciebie w każdym momencie - o, Żywy Chlebie nasz, w tym Sakramencie.

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO

Każdy z rodziców po kolei kładzie rękę na głowie dziecka i mówi:

Niech cię Pan błogosławi i strzeże. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad tobą, niech cię obdarzy swą łaską. Niech zwróci ku tobie oblicze swoje i niech cię obdarzy pokojem.

I czyni na czole znak krzyża:

Niech cię błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn, i + Duch Święty. Amen.

Również małżonkowie w ten sam sposób sobie udzielają błogosławieństwa.

Jeśli ktoś modli się sam, może uczynić znak krzyża.