Jezusowa przypowieść o winnicy jest kluczem do odczytania historii każdego człowieka

Bóg jest wierny i zawsze taki będzie, nawet w obliczu niewierności człowieka. Co więcej, wzrastającej dobroci Jezusa odpowiada wzrost złości człowieka. Ale on nie jest w stanie ‘unicestwić’ zamiaru Boga

Słowo na dziś (Mk 12,1-12)

Z Ewangelii wg św. Marka: I zaczął im mówić w przypowieściach: «Pewien człowiek założył winnicę. Otoczył ją murem, wykopał tłocznię i zbudował wieżę. W końcu oddał ją w dzierżawę rolnikom i wyjechał. W odpowiedniej porze posłał do rolników sługę, by odebrał od nich część należną z plonów winnicy. Ci chwycili go, obili i odesłali z niczym. Wtedy posłał do nich drugiego sługę; lecz i tego zranili w głowę i znieważyli. Posłał jeszcze jednego, tego zabili. I posłał wielu innych, z których jednych obili, drugich pozabijali. Miał jeszcze jednego, ukochanego syna. Posłał go jako ostatniego do nich, bo sobie mówił: "Uszanują mojego syna". Lecz owi rolnicy mówili nawzajem do siebie: "To jest dziedzic. Chodźcie, zabijmy go, a dziedzictwo będzie nasze". I chwyciwszy, zabili go i wyrzucili z winnicy. Cóż uczyni właściciel winnicy? Przyjdzie i wytraci rolników, a winnicę odda innym. Nie czytaliście tych słów w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił i jest cudem w oczach naszych». I starali się Go ująć, lecz bali się tłumu. Zrozumieli bowiem, że przeciw nim powiedział tę przypowieść. Zostawili więc Go i odeszli.

Komentarz do Ewangelii (poniedziałek, 03.06.2024)

Obraz: Jezus mówi do swoich słuchaczy w przypowieściach. Posłucham tej opowieści o winnicy. Przyjrzę się działaniu ‘pewnego człowieka’, który ukazuje działanie Boga oraz rolnikom dzierżawcom, którzy są ‘figurą’ tych, co sprawują władzę doczesną i duchową.

Myśl: Alegoryczna przypowieść o winnicy jest kluczem do odczytania historii Izraela, która jest historią każdego człowieka. Bóg jest wierny i zawsze taki będzie, nawet w obliczu niewierności człowieka. Co więcej, wzrastającej dobroci Jezusa odpowiada wzrost złości człowieka. Ale on nie jest w stanie ‘unicestwić’ zamiaru Boga. Całe zło historii nie załamuje zbawczego planu, jaki Stwórca ma wobec świata. Wypełnia go ‘co do joty’. Odwraca nasze przewrotne zamiary i czyni ‘cud w naszych oczach’. Tym cudem jest krzyż, śmierć i zmartwychwstanie ‘umiłowanego Syna’.

Emocja: „Zostawili Go i odeszli”. Przywódcy chcieliby ‘rozprawić się’ z Jezusem, ale boją się tłumu, który jest Nim zafascynowany. Bóg wielokrotnie przychodzi do człowieka, oczekując na znak ‘wierności’. ‘Rolnicy’ mieli do wyboru, nawrócić się albo odejść. Odchodzą zacięci w swoim uporze, czekając na dogodną chwilę, by znowu ‘uderzyć’.

Wezwanie: Poproszę o łaskę przyjęcia prawdy, że Bóg zwycięża moją niewierność przez wierność Zbawiciela. Podziękuję za Jezusową ofiarę krzyża. W duchu wdzięczności przez jakiś czas będę kontemplował krzyż.